Մասրենի սուր ատամնավոր
| Մասրենի սուր ատամնավոր | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||
|
||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||
| Rosa oxydon
|
Մասրենի սուր ատամավոր (լատին․՝ Rosa oxydon), վարդազգիների ընտանիքի մասրենի ցեղի բույս։
Նկարագրություն
խմբագրելՏերևաթափ, խիստ ճյուղավորված թուփ է 1-1,5 մ բարձրությամբ։ Պտղակոթերը կարճ են, բարակ, մսալի չեն և կարմիր ինչպես սովորաբար։ Փշերի հիմքը լայնացած է, ունի նաև մանր, ասեղանման փշեր։ Տերևիկները 5-7 հատ են։ Ծաղիկները վարդագույն Են, միայնակ, խիտ գեղձապատ ծաղկակիրներով։ Հասուն հիպանթիումը ձվաձև է, տանձաձև կամ սափորանման, դեպի ցած հակված, չթափվող բաժակաթերթիկներով։
Տարածվածություն
խմբագրելՏարածված է Կովկասում, Փոքր Ասիայում։ Հայաստանի տարածքում հանդիպում է Ապարանում և Վայքում, որտեղ աճում է ստորին և միջին լեռնային գոտիներում, անտառների եզրերին, լեռնալանջերում, 1000 — 2000 մ բարձրությունների վրա։
Կիրառություն
խմբագրելՀեռանկարային տեսակ է, հատկապես որպես պատվաստակալ, բարձր լեռնային 397 պայմաններում՝ վարդի արժեքավոր սորտերի մշակության համար[1]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 1, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ (397-398)։
|
Սա բույսերի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |