1963-ին վարպետը հրատարակեց «Գույների փոխազդեցություն» («Interaction of Color») աշխատությունը, որում նա նկարագրեց իր իդեալները ստերիլ մաքուր տեսքով, որպես ստեղծագործական գործունեության անհրաժեշտ հիմնական հիմնարար սկզբունք: Ալբերսը երբեք չի միացել վերացական արվեստի որևէ դպրոցի կամ խմբի և ստեղծել է իր նկարչության ոճը, որը բնութագրվում է վերացական պարզությամբ և հիմնական գույներով, ինչպիսիք են սևն ու սպիտակը: Այնուամենայնիվ, նրա գեղարվեստական ​​փորձը մեծ ազդեցություն ունեցավ օպ-արվեստի և հետնանկարային աբստրակցիոնիզմի զարգացման վրա[1]: 20-րդ դարի վերջին նրա կերպարներն ավելի ու ավելի հաճախ էին ընկալվում որպես սուպրեմատիզմի ամենամոտ գերմանա-ամերիկյան անալոգ՝ Կազիմիր Մալևիչ:

Ծանոթագրություններ

խմբագրել