Ուիլլամ Բոյդ(անգլ.՝ William Boyd; Կաղապար:ВД-Преамбула) — շոտլանդացի գրող և սցենարիստ է , Բրիտանական կայսրության շքանշանի հրամանատար, մի քանի հեղինակավոր գրական մրցանակների դափնեկիր

Կենսագրություն խմբագրել

Ուիլյամ Բոյդը ծնվել է 1952 թվականի մարտի 7-ին Ակրայում (Գանա) և իր կյանքի առաջին հինգ տարին անցկացրել այս երկրում, ապա երեք տարի ապրել Նիգերիայում, որից հետո ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Շոտլանդիա։ Հայրը՝ բժիշկ, արևադարձային բժշկության մասնագետ (ծնվել է մոտ 1920 թ., մահացել է մոտ 1977 թ. երկարատև հիվանդությունից հետո), մայրը՝ ուսուցչուհի, երկու կրտսեր քույրեր։ Բոյդն ավարտել է Շոտլանդիայի Գորդոնսթոուն դպրոցը, այնուհետև մեկնել Ֆրանսիա, որտեղ ընդունվել է Նիցցայի համալսարան՝ Սոֆիա Անտիպոլիս, այնուհետև սովորել է Գլազգոյի համալսարանում (Շոտլանդիա) և Օքսֆորդի Հիսուս քոլեջում (Անգլիա):

1980-ից 1983 թվականներին նա դասախոսել է Օքսֆորդի Սուրբ Հիլդայի քոլեջում, բայց իր առաջին երեք վեպերի հրապարակումից հետո Բոյդը հասկացել է, որ կարող է իրեն պահել առանց գիտական ​​և դասավանդման գործունեության, և ամբողջությամբ ընկղմվել է գրականության մեջ:

1981 թվականին լույս տեսավ Բոյդի առաջին գիրքը՝ «Լավ մարդը Աֆրիկայում», որը դարձավ բեսթսելլեր, իսկ 1994 թվականին նկարահանվեց համանուն ֆիլմ։

1998 թվականին լույս է տեսել Բոյդի մեկ այլ գիրք՝ Նաթ Թեյթ. Ամերիկացի նկարիչ 1928-1960[en], որը պատմում է Նյու Յորքի աբստրակտ էքսպրեսիոնիստի մասին։ Շատերն այս գիրքը կարդացել են որպես իրական կենսագրական պատմություն, քանի որ հեղինակը չի նշել, որ այստեղ գրված ամեն ինչ իր հորինվածքն է, և հայտնի մարդիկ, ովքեր գիտեին ճշմարտությունը, ինչպես օրինակ Դեյվիդ Բոուին, կատակով հաստատեցին Նաթ Թեյթի հետ անձնական ծանոթությունը: Երբ ճշմարտությունը բացահայտվեց, Բոյդը պարզաբանեց, որ իր հորինած նկարչի անունը հղում է Լոնդոնի ազգային պատկերասրահին (Ազգային պատկերասրահ) և Թեյթ պատկերասրահին (Թեյթ): «Թեյթի նկարները» գրքի նկարազարդումները Բոյդը ինքնուրույն է նկարել, քանի որ մինչ գրական գործունեության սկիզբը մտածել է նկարիչ դառնալ, «Թեյթի լուսանկարը» անհայտ մարդ է Բոյդի անձնական լուսանկարների հավաքածուից։

2005 թվականին Բոյդը նշանակվել է Բրիտանական կայսրության շքանշանի հրամանատար։

2014 թվականին Բոյդը 200-ից ավելի հասարակական գործիչներից մեկն էր, ով ստորագրել է Guardian-ին ուղղված նամակ՝ ընդդեմ հանրաքվեի նախաշեմին Շոտլանդիան Մեծ Բրիտանիայից բաժանելու դեմ:

Անձնական կյանք խմբագրել

Ուիլյամ Բոյդը ամուսնացած է եղել 1970-ականների կեսերից Սյուզան անունով մի կնոջ հետ, ում հետ նա ծանոթացել է Գլազգոյի համալսարանում սովորելիս և ով հանդիսանում է Marie Claire ամսագրի խմբագիր (անգլ.՝ editor-at-lat); նա այժմ ապրում է Լոնդոնում, այժմ՝ հարավարևմտյան Ֆրանսիայում։ Զույգը երեխաներ չունի (ըստ 1999թ.), հարցին՝ դա նրանց ընտրությունն է, թե ճակատագիրը, Բոյդը հրաժարվում է պատասխանել։

Մրցանակներ, մրցանակներ և անվանակարգեր խմբագրել

  • 1981 - Կոստայի մրցանակ «Լավ մարդ Աֆրիկայում» պատմվածքի համար
  • 1982 - Սոմերսեթ Մոհամի մրցանակ «Լավ մարդ Աֆրիկայում» համար
  • 1982 - The Mail on Sunday / Ջոն Լևելին Ռիզ մրցանակ[en] «The Ice Cream War[en]» պատմվածքի համար
  • 1982թ.՝ Բուքերյան մրցանակ «Պաղպաղակի պատերազմ» ֆիլմի համար - առաջադրվել է
  • 1983 թվական - ընդգրկված է «20 լավագույն երիտասարդ բրիտանացի գրողների» ցանկում՝ ըստ Granta ամսագրի և Գրքի շուկայավարման խորհրդի
  • 1990 Ջեյմս Թեյթ Բլեք հիշատակի մրցանակ «Բրազավիլ լողափի» համար
  • 1991 ՄակՎիտի մրցանակ Բրազավիլ Բիչի համար տարվա շոտլանդացի գրողի համար
  • 1993 - անգլ.՝ Կիրակնօրյա էքսպրես գրքի տարվա մրցանակ «Blue Noon[en]» պատմվածքի համար։
  • 1995 Los Angeles Times Book[en] մրցանակ «Կապույտ կեսօր»
  • 2004 - Դուբլինի գրական մրցանակ (կարճ ցուցակ) «Յուրաքանչյուր մարդու սիրտը» պատմվածքի համար[en]
  • 2005թ.՝ Բրիտանական կայսրության շքանշանի հրամանատար
  • 2006 - Կոստայի մրցանակ «Անհանգիստը» պատմվածքի համար[en]

Ընտրված մատենագիտություն խմբագրել

Հեքիաթ

  • 1981 - A Good Man in Africa [en] / A Good Man in Africa
  • 1982 - Ice Cream War [en] / An Ice-Cream War
  • 1984 - Աստղեր և շերտեր / Stars and Bars
  • 1987 - Նոր խոստովանություններ [en] / The New Confessions
  • 1990 - Brazzaville Beach [en] / Brazzaville Beach
  • 1993 - Blue Afternoon [en] / The Blue Afternoon
  • 1998 - մարտանավ [en] / Armadillo
  • 1998 - Nat Tate: An American Artist 1928-1960 [en] / Nat Tate: An American Artist 1928-1960
  • 2002 - Any Human Heart [en] / Any Human Heart
  • 2006 - Անհանգիստ [en] / Անհանգիստ
  • 2009 - Սովորական ամպրոպ [en] / Ordinary Thunderstorms
  • 2012 - Արևածագին սպասելով
  • 2013 - Solo [en] / Solo
  • 2015 — անգլ.՝ Sweet Caress
Сборники рассказов
  • 1981 — անգլ.՝ On the Yankee Station
  • 1995 — Судьба Натали Икс[en] / The Destiny of Nathalie X
  • 2004 — Fascination
  • 2008 — The Dream Lover (содержит в себе ранее издававшиеся сборники рассказов On the Yankee Station (1981) и The Destiny of Nathalie 'X' (1995)
  • 2017 — The Dreams of Bethany Mellmoth
Статьи
Прочие работы

Կաղապար:Конец кол

Избранная фильмография խմբագրել

Կաղապար:Кол

Сценарист
Продюсер и режиссёр

Կաղապար:Конец кол

Уи́льям Бойд (անգլ.՝ William Boyd; Կաղապար:ВД-Преамбула) — шотландский[2] писатель и сценарист, командор Ордена Британской империи, обладатель нескольких престижных литературных наград.

Биография խմբագրել

Уильям Бойд родился 7 марта 1952 года в Аккре (Гана) и провёл первые пять лет жизни в этой стране, затем три года жил в Нигерии, после чего переехал с семьёй в Шотландию. Отец — врач, специалист по тропической медицине (род. ок. 1920, умер ок. 1977 после длительной болезни)[3], мать — учительница, две младшие сестры[4]. Бойд окончил школу Гордонстоун[en] в Шотландии, затем уехал во Францию, где поступил в Университет Ниццы — Софии Антиполис, потом учился в Университете Глазго (Шотландия) и в оксфордском Колледже Иисуса (Англия).

С 1980 по 1983 год читал лекции в оксфордском Колледже Святой Хильды[en], однако после публикации своих первых трёх повестей Бойд понял, что способен прокормить себя и без научно-преподавательской деятельности, и полностью погрузился в литературу.

В 1981 году вышла в свет первая книга Бойда, «Хороший человек в Африке»[en], которая стала бестселлером, по ней в 1994 году был снят одноимённый фильм.

В 1998 году вышла очередная книга Бойда «Нэт Тейт: Американский художник 1928—1960[en]», повествующая о нью-йоркском абстракционисте-экспрессионисте. Многие читали эту книгу как реальное биографическое повествование, так как автор не указал, что всё здесь написанное является его художественным вымыслом, а знавшие правду известные люди, например Дэвид Боуи, в шутку подтверждали личное знакомство с Нэтом Тейтом. Когда правда раскрылась, Бойд уточнил, что имя выдуманного им художника является отсылкой к Лондонской национальной галерее (National Gallery) и Галерее Тейт (Tate). Иллюстрации к книге, «картины Тейта», Бойд нарисовал самостоятельно, так как до начала литературной деятельности думал стать художником, «фотография Тейта» — неизвестный мужчина из личной фото-коллекции Бойда[5].

В 2005 году Бойд стал командором Ордена Британской империи.

В 2014 году Бойд стал одной из более чем 200 публичных фигур, подписавших письмо в The Guardian против отделения Шотландии от Великобритании в преддверии готовящегося референдума[6].

Личная жизнь խմբագրել

Уильям Бойд женат с середины 1970-х годов на женщине по имени Сьюзан, с которой познакомился во время учёбы в Университете Глазго[4] и которая работает редактором (անգլ.՝ editor-at-large) журнала Marie Claire[3]; сам живёт то в Лондоне, то в Юго-Западной Франции[7]. Детей у пары нет (по данным 1999 года), на вопрос, это их выбор или судьба, Бойд отвечать отказывается[3].

Награды, премии и номинации խմբագրել

Избранная библиография խմբագրել

Կաղապար:Кол

Повести
Сборники рассказов
  • 1981 — անգլ.՝ On the Yankee Station
  • 1995 — Судьба Натали Икс[en] / The Destiny of Nathalie X
  • 2004 — Fascination
  • 2008 — The Dream Lover (содержит в себе ранее издававшиеся сборники рассказов On the Yankee Station (1981) и The Destiny of Nathalie 'X' (1995)
  • 2017 — The Dreams of Bethany Mellmoth
Статьи
Прочие работы

Կաղապար:Конец кол

Избранная фильмография խմբագրել

Կաղապար:Кол

Сценарист
Продюсер и режиссёр

Կաղապար:Конец кол

Примечания խմբագրել

  1. Бэз Бамигбойе. Blimey! It's that geezer Broody from 'omeland: Damian Lewis may show his Cockney swagger in Me and My Girl (անգլ.) на сайте dailymail.co.uk, 3 января 2013
  2. Тоби Клементс. A writer's life: William Boyd (անգլ.) на сайте telegraph.co.uk, 3 сентября 2006
  3. 3,0 3,1 3,2 Ниччи Геррард. Boyd's own story (անգլ.) на сайте theguardian.com, 12 сентября 1999
  4. 4,0 4,1 Сьюзи Мезьюр. William Boyd: The man who knows the real 007 (անգլ.) на сайте independent.co.uk, 16 декабря 2012
  5. Bowie and Boyd "hoax" art world (անգլ.) на сайте bbc.co.uk, 7 апреля 1998
  6. Celebrities' open letter to Scotland — full text and list of signatories (անգլ.) на сайте theguardian.com, 7 августа 2014
  7. Уильям Бойд (անգլ.) на сайте britishcouncil.org
  8. А. Дж. Кирби. Waiting for Sunrise: A Novel (անգլ.) на сайте nyjournalofbooks.com
  9. См. также Серия книг о Джеймсе Бонде
  10. William Boyd to write new James Bond book (անգլ.) на сайте itv.com[en], 12 апреля 2012
  11. Кирсти Ланг. James Bond author William Boyd on Restless, and the spy who thrilled him (անգլ.) на сайте radiotimes.com, 27 декабря 2012
  12. Бэз Бамигбойе. Blimey! It's that geezer Broody from 'omeland: Damian Lewis may show his Cockney swagger in Me and My Girl (անգլ.) на сайте dailymail.co.uk, 3 января 2013

Ссылки խմբագրել

Ссылки խմբագրել