Բրնձի ալյուր (կամ բրնձի փոշի), ալյուրի տեսակ, պատրաստված իդեալական մանրացված բնձից: Բրնձի ալյուրը հանդիսանում է ցորենի ալյուրի հիմնական փոխարինիչը։ Այն նաև օգտագործվում է որպես խտացնող ագենտ որոշ ուտեստներում, որոնք սառեցվում են, քանի որ խանգարում է հեղուկի անջատման պրոցեսը։

Ստացում խմբագրել

 
Շոգեխաշված բրնձի ճզմում փայտե մուրճով՝ քրե շաղախում․ ճապոնական մոչի պատրաստելու ավանդական եղանակ

Բրնձի ալյուրը կարելի է պատրաստել և սպիտակ, և սև բրնձից։ Ալյուր ստանալու համար կեղևով բրիձը մաքրում են, ստանում են մաքուր հում բրինձ, որն այնուհետև մանրացվում է մինչև ալյուր։

Տեսակներ խմբագրել

Արևելյան Ասիա խմբագրել

Չինաստանում բրնձի ալյուրը կոչում են ժանմիֆեն, իսկ դրա կպչուն տեսակը՝ նումիֆեն։

Ճապոնիայում բրնձի ալյուրը կոչում են կոմեկո, և օգտաործվում է 2 ձևով՝ կպչուն և չոր։ Կպչուն բրինձը անվանում են նաև քաղցր բրինձ, բայց, չնայած դրա անվանման, այն ոչ քաղցր է, ոչ էլ գլյուտեն է պարունակում։ Այն անվանում են կպչուն, քանի որ եփվելուց հետո բրինձը կպչուն է դառնում։ Կպչուն տեսակի ալյուրը պատրաստվում է մի քանի ճանապարհով։ Մի տեսակը, որը ճապոնիայում անվանում են մոչիկո, պատրաստվում է եփված կպչուն բրնձից մոչիգոմե, և օգտագործվում է հիմնականում մոչիի պատրաստման համար կամ որպես սոուսները պնդացնող միջոց։ Մյուս տեսակը, որը կոչվում է շիրատամակո, ստացվում է աղացած չեփված կպչուն բրնձից և օգտագործվում է հրուշակագործության մեջ։ Ոչ կպչուն տեսակը անվանվում է ջոշինկո․ այն ստացվում է կարճահատիկ բրնձից և օգտագործվում է մեծապես հրուշակագործության մեջ։

Կորեայում բրձի ալյուրը, որը պատրաստում են հիմնականում ոչ կպչուն սպիտակ յապոնիկա (կարճահատիկ) բրնձից, անվանում են սսալ-գարու։ Կպչուն բրինձը անվանում են չափսսալ-գարու, իսկ ոչ կպչուն բրինձը՝ մեփսսալ-գարու։ Կորեայում լայնորեն օգտագործվում են նաև բրնձի ալյուրի այլ տեսակներ․ դարչնագույն բրնձի ալյուր՝ հյոնմի-գարու, և սև բրինձի ալյուր՝ հյունմի-գարու։ Մանրացման տարբեր մեխանիզմներից նույնպես կախված է, թե ինչ տեսակի ալյուր կստացվի։ Թաց-մանրացված բրնձի ալյուրը՝ սյուփսիկ սսալ-գարու, պատրաստվում է ջրով թրջված, չորացված, քարաղացով աղացած և մաղված բրնձից։ Այն նման է խոնավ ավազի, և ձեռքի մեջ սեղմելիս դառնում է փխրուն գունդ։ Այն հիմնականում պահպանում են սառցարանում։ Չոր-մանրացված բրինձը՝ գյոնսիկ սսալ-գարու, պատրաստվում է բրնձի չոր հատիկներից և պահվում է դարակներւմ։ Բրինձի տարբեր տեսակներից և աղալու տարբեր մեթոդներով ստացված ալյուրը օգտագործվում է տարբեր բրնձային տորթերի (տտոկ) և հրուշակեղենի (հանգվա) պատրաստման մեջ։

Հարավային Ասիա խմբագրել

Ֆիլիպիններում բրնձի ալյուրը ավանդականորեն պատրատվում է չոր եղանակով։ Այն պատրաստվում է չպատրաստված բրինձը թևջելով և թողնելով ամբողջ գիշերը(այսպես այն խմորվում է), այնուհետև ստացվածը մանրացնում են մինչև

 
Ֆիլիպինյան գալապոնգից (մածուցիկ բրնձի ալյուր) պատրաստված բիբինգկա

In the Philippines, rice flour is not traditionally prepared dry. Rather it is made by first soaking uncooked glutinous rice overnight (usually allowing it to slightly ferment) then grinding the results (traditionally with stone mills) into a rich and smooth viscous rice dough known as galapóng. It is the basis for numerous types of native rice cakes and desserts (kakanin) in native Filipino cuisine. Depending on the dish, coconut milk (gata), wood ash lye, and various other ingredients may be added to the galapóng. The galapóng can be prepared by baking, steaming, boiling, or frying, resulting in dishes like puto or bibingka.[1]

South Asia խմբագրել

Rice flour has a presence in South Indian cuisine. Some of the examples include dosa, puttu, golibaje (mangalore bajji) and kori rotti. It is also mixed with wheat, millet, other cereal flours, and sometimes dried fruits or vegetables to make Manni, a kind of baby food.[փա՞ստ].

It is a regular ingredient in Bangladeshi cuisine, Bengali cuisine and Assamese cuisine. It is used in making roti and desserts such as sandesh and pitha (Rice cakes or pancakes which are sometimes steamed, deep fried or pan fried and served along with grated coconut, sesame seeds, jaggery and chashni). It is also used in making Kheer (a common South Asian dessert).In Sri Lanka, it's used in making many household food products. It is used in making food products such as pittu, appa (hoppers), indi appa (string hoppers) and sweets such as kewum, kokis, athirasa and many more. Also it can be used in making bread and other bakery products.

Western Asia խմբագրել

Rice flour is known as pirinç unu in Turkish.

Latin America խմբագրել

Rice flour is also used in the Central American dish pupusas as a substitute to regular flour.

Uses խմբագրել

 
La Diaphane, Poudre de Riz, rice flour used as a cosmetic, endorsed by Sarah Bernhardt

Culinary խմբագրել

Rice flour can be used to make confections like rice cakes, macaroons and some types of buns due to the texture and flavor it lends the finished products. It is also used for dusting confections in a manner similar to powdered sugar.[2]

Cosmetics խմբագրել

Rice flour is used in the cosmetics industry.

Mushroom cultivation խմբագրել

Brown rice flour can be combined with vermiculite for use as a substrate for the cultivation of mushrooms. Hard cakes of colonised substrate can then be fruited in a humid container. This method is often (though not always) employed by growers of edible mushrooms, as it is a very simple and low-cost method of growing mushrooms.

References խմբագրել

  1. Amy Besa & Romy Dorotan (2014). Memories of Philippine Kitchens. Abrams. ISBN 9781613128084.
  2. E.B. Bennion (1997). The Technology of Cake Making. Springer. էջ 15.

External links խմբագրել

Japanese rice flours at Wagashi-net.de