Նեղոս Եգիպտոսը աֆրիկայի հյուսիս-արևելքում է` Նեղոս գետի ափերին։ Այդտեղ է ձևավորվել ուզարգացել հին եգիպտոսի պատմությունը։ Նեղոսը աշխարհի ամենա երկար գետն է (երկարությունը` մոտ 6700կմ)։ Հորդառատ անձրևներից և ձնհալից նեղոսի մակարդակն ամռանը բարձրանում էր և ողողում ափերը ` պարարտացնելով հողը: Ողողվող հողերին արևելք և արևմուտքանծայրածիր անապատ էր, որտեղ անձրևներ չեյին տեղում: Նեղոսը ջրի միակ աղբյուրն էր և կյանք էր պարգևում շրջակայքում ապրող մարդակց: Պատահական չէ , որ հույն պատմիչ Հերոդոտոսը եգիպտոս անվանել է <<Նղոսի պարգև>>: Բանակավայրեր էին առաջանում այնտեղ , որտեղ մարդկանց հաջողվում էր կառուցել ջրանցքներ և ամբարտակներ:Նեղոսի վարարումների դեմ մշտական պայքարը , համատեղ կատարվող աշխատանքները պահանջում էին ուժերի համախմբում և կառավարում :Այսպես Եգիպտոսում առաջացավ ոժեղ պետություն: .
Աբովյան Խաչատուր Ավետիքի
( 1809-1848 )
1829թ. լուր տարածվեց, որ Էջմիածին է ժամանել Դորպատի (այժմ` Էստոնական ՍՍՀ-ի Տարտու քաղաք) Համալսարանի պռոֆեսոր Ֆրիդրիխ Պարրոտը` Մասիս (Արարատ) լեռը բարձրանալու նպատակով։ Եփրեմ կաթողիկոս իր քարտուղար և թարգմանիչ Աբովյանի հանձնարարում է ուղեկցել Պարոտի արշավախմբին։ Եվ արշավախումբը նույն տարվա սեպտեմբերի 27-ին բարձրանում է Մեծ Մասիսի գագաթը ։
Դրամա
Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից Դրամա, թատերգության ժանր, որը հատկապես տարածում է ստացել XVIII - XXI դդ. գրականության մեջ՝ աստիճանաբար դուրս մղելով ողբերգությունը։ Դրաման, օգտագործելով ողբերգության և կատակերգության առանձին հատկանիշները, պատկերում է մարդկային կյանքի բնական վիճակներ, առօրյա իրադարձություններ՝ ցուցադրելով սովորական մարդկանց բարդ միջանձնային հարաբերությունների հետևանքով առաջ եկած հոգեկան հակասական, դրամատիկ ապրումները, մարդկային կյանքում երկընտրանքային պահերը, հասարակության հետ կոնֆլիկտը և այլն։
Դրաման կարող է ունենալ և մահով ավարտվող, և ծիծաղաշարժ, երգիծական դրվագներ, սակայն հիմնականը հերոսների հոգեկան դրամայի ընթացքի և հանգուցալուծման ցուցադրությունն է։
Դրամայի՝ որպես ժանրի զարգացման ընթացքում առանձնացել է քաղքենիական դրաման (XVIII դար, Դ. Դիդրո, Պ.-Օ. Բոմարշե, Լեսինգ, Ֆ. Շիլլերի վաղ շրջանի գործերը), ռեալիստական և նատուրալիստական դրաման (XIX դար, Ալեքսանդր Օստրովսկի, Հենրիկ Իբսեն, Հաուփթման, Սթրինբերգ, Անտոն Չեխով և այլք), խորհրդանշական (սիվոլիստական) դրաման (XIXդ. վերջ - XXդ. սկիզբ, Մորիս Մետերլինկ), XX դարում՝ սյուռռեալիստական, էքսպրեսիոնիստական դրաման (Ֆրանց Վերֆել, Վ. Գազենկլևեր), աբսուրդի դրաման (Ս. Բեքեթ, Է. Իոնեսկո, Է. Օլբի, Վ. Գոմբրովիչ) և այլն։
Նեղոս
Եգիպտոսը աֆրիկայի հյուսիս-արևելքում է` Նեղոս գետի ափերին։ Այդտեղ է ձևավորվել ուզարգացել հին եգիպտոսի պատմությունը։ Նեղոսը աշխարհի ամենա երկար գետն է (երկարությունը` մոտ 6700կմ)։ Հորդառատ անձրևներից և ձնհալից նեղոսի մակարդակն ամռանը բարձրանում էր և ողողում ափերը ` պարարտացնելով հողը: Ողողվող հողերին արևելք և արևմուտքանծայրածիր անապատ էր, որտեղ անձրևներ չեյին տեղում: Նեղոսը ջրի միակ աղբյուրն էր և կյանք էր պարգևում շրջակայքում ապրող մարդակց: Պատահական չէ , որ հույն պատմիչ Հերոդոտոսը եգիպտոս անվանել է <<Նղոսի պարգև>>: Բանակավայրեր էին առաջանում այնտեղ , որտեղ մարդկանց հաջողվում էր կառուցել ջրանցքներ և ամբարտակներ:Նեղոսի վարարումների դեմ մշտական պայքարը , համատեղ կատարվող աշխատանքները պահանջում էին ուժերի համախմբում և կառավարում :Այսպես Եգիպտոսում առաջացավ ոժեղ պետություն: .
Աբովյան Խաչատուր Ավետիքի
( 1809-1848 )
1829թ. լուր տարածվեց, որ Էջմիածին է ժամանել Դորպատի (այժմ` Էստոնական ՍՍՀ-ի Տարտու քաղաք) Համալսարանի պռոֆեսոր Ֆրիդրիխ Պարրոտը` Մասիս (Արարատ) լեռը բարձրանալու նպատակով։ Եփրեմ կաթողիկոս իր քարտուղար և թարգմանիչ Աբովյանի հանձնարարում է ուղեկցել Պարոտի արշավախմբին։ Եվ արշավախումբը նույն տարվա սեպտեմբերի 27-ին բարձրանում է Մեծ Մասիսի գագաթը ։ Արարատ« սրբազան լեռան» գագաթը բարձրանալը հոգև
Դրամա
Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից Դրամա, թատերգության ժանր, որը հատկապես տարածում է ստացել XVIII - XXI դդ. գրականության մեջ՝ աստիճանաբար դուրս մղելով ողբերգությունը։ Դրաման, օգտագործելով ողբերգության և կատակերգության առանձին հատկանիշները, պատկերում է մարդկային կյանքի բնական վիճակներ, առօրյա իրադարձություններ՝ ցուցադրելով սովորական մարդկանց բարդ միջանձնային հարաբերությունների հետևանքով առաջ եկած հոգեկան հակասական, դրամատիկ ապրումները, մարդկային կյանքում երկընտրանքային պահերը, հասարակության հետ կոնֆլիկտը և այլն։ Դրաման կարող է ունենալ և մահով ավարտվող, և ծիծաղաշարժ, երգիծական դրվագներ, սակայն հիմնականը հերոսների հոգեկան դրամայի ընթացքի և հանգուցալուծման ցուցադրությունն է։ Դրամայի՝ որպես ժանրի զարգացման ընթացքում առանձնացել է քաղքենիական դրաման (XVIII դար, Դ. Դիդրո, Պ.-Օ. Բոմարշե, Լեսինգ, Ֆ. Շիլլերի վաղ շրջանի գործերը), ռեալիստական և նատուրալիստական դրաման (XIX դար, Ալեքսանդր Օստրովսկի, Հենրիկ Իբսեն, Հաուփթման, Սթրինբերգ, Անտոն Չեխով և այլք), խորհրդանշական (սիվոլիստական) դրաման (XIXդ. վերջ - XXդ. սկիզբ, Մորիս Մետերլինկ), XX դարում՝ սյուռռեալիստական, էքսպրեսիոնիստական դրաման (Ֆրանց Վերֆել, Վ. Գազենկլևեր), աբսուրդի դրաման (Ս. Բեքեթ, Է. Իոնեսկո, Է. Օլբի, Վ. Գոմբրովիչ) և այլն։ Հայ հեղինակներից դրամաներ են, մասնավորապես, գրել Ա. Շիրվանզադեն և Լ. Շանթը։ Կատեգորիա։ •