Մասնակից:Անի1988/Ավազարկղ

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_video_games_notable_for_negative_reception

Տեսախաղերի ցանկ, որոնք աչքի են ընկնում բացասական ընդունմամբ

Custer's Revenge (1982)[edit source]

Custer's Revenge is an unlicensed Atari 2600 game made by Mystique in 1982, loosely based on 19th century American General George Armstrong Custer and the Battle of the Little Bighorn. In addition to being widely considered offensive due to its plot involving the apparent rape of a Native American woman, the game was also poorly received for its quality. It was listed as the most shameful game of all time by GameSpy, as the third-worst game of all time by PC World, and GameTrailers and the ninth-worst game by Seanbaby in Electronic Gaming Monthly.

In 2008, the University of Calgary professor Tom Keenan cited "the hideous Custer's Revenge game", 26 years after its release, in an op-ed piece about current video game violence issues for the Calgary Herald. That same year, the game was credited by Australian PC Magazine as being one of the worst games ever made. In response to the game's criticism, the makers of the game elected to preview the game for women's and Native American groups, an act which some thought was a publicity stunt.

Տեսախաղերի ցանկ, որոնք աչքի են ընկնում բացասական ընդունմամբ

Certain video games have gained an enduring negative reception, otherwise considered as "bad games", often related to issues such as having low-quality or outdated graphics, many glitches, or poor controls. Such games are identified through overall low review scores including low aggregate scores on sites such as Metacritic, frequent appearances on "worst games of all time" lists from various publications, or otherwise carry this reputation in analysis by video game journalists or through popular social media personalities, such as James Rolfe of the webseries Angry Video Game Nerd.

The list is not comprehensive, but represents the most visible examples of games principally recognized for their enduring negative reception, or in the case of Final Fantasy XIV and No Man's Sky, at their original launch before they were reworked. The list mostly omits licensed tie-in games for movies or television shows, which are generally accepted by the industry as shovelware and not expected to have high production values as they are typically produced by non-AAA development studios. With certain exceptions, this list also omits controversial video games in which the negative reception for those games revolves around the controversies they started and is not related to the quality of the game itself, including those that were subject to review bombing by users for non-gameplay related issues. For similar reasons, the list mostly omits indie games, which are developed by smaller teams that typically lack the ability for full quality control of their product, as well as mobile games, of which there are countless developers with the ability to self-publish on app stores and frequent copycats of more successful games driven by unpopular microtransactions.

Քննադատական մտածողություն

Ցանկացած տեսակի քննադատական ​​մտածողությունը երբեք համընդհանուր չէ որևէ անհատի մոտ. բոլորը ենթակա են անկարգապահ կամ իռացիոնալ մտքի դրվագների: Հետևաբար, դրա որակը, որպես կանոն, աստիճանի խնդիր է և կախված է, ի թիվս այլ բաների, մտածողության տվյալ տիրույթում կամ հարցերի որոշակի դասի առնչությամբ փորձառության որակից և խորությունից: Ոչ ոք քննադատաբար մտածող չէ, բայց միայն այսքանով, այսքան խորաթափանցությամբ և կույր կետերով, որոնք ենթակա են ինքնախաբեության այսինչ հակումների: Այդ իսկ պատճառով, քննադատական ​​մտածողության հմտությունների և տրամադրվածության զարգացումը ողջ կյանքի նպատակ է:

Քննադատական ​​մտածողությունը ինքնակառավարվող, ինքնակարգապահ մտածողություն է, որը փորձում է տրամաբանել որակի ամենաբարձր մակարդակով արդարամիտ ձևով: Մարդիկ, ովքեր անընդհատ մտածում են քննադատաբար, փորձում են ապրել ռացիոնալ, ողջամտորեն, էմպատիկ կերպով: Նրանք խորապես գիտակցում են մարդկային մտածողության բնածին թերի բնույթը, երբ մնում են անվերահսկելի: Նրանք ձգտում են նվազեցնել իրենց եսակենտրոն և սոցիոկենտրոն հակումների ուժը: Նրանք օգտագործում են ինտելեկտուալ գործիքները, որոնք առաջարկում է քննադատական ​​մտածողությունը՝ հասկացություններ և սկզբունքներ, որոնք թույլ են տալիս վերլուծել, գնահատել և բարելավել մտածողությունը: Նրանք ջանասիրաբար աշխատում են զարգացնելու ինտելեկտուալ առաքինությունները՝ ինտելեկտուալ ամբողջականությունը, մտավոր խոնարհությունը, ինտելեկտուալ քաղաքավարությունը, ինտելեկտուալ կարեկցանքը, արդարության ինտելեկտուալ զգացումը և բանականության նկատմամբ վստահությունը: Նրանք գիտակցում են, որ անկախ նրանից, թե որքան հմուտ են նրանք որպես մտածողներ, նրանք միշտ կարող են բարելավել իրենց տրամաբանական ունակությունները և երբեմն դառնում են տրամաբանական սխալների, մարդկային իռացիոնալության, նախապաշարմունքների, կողմնակալության, խեղաթյուրումների, չքննադատաբար ընդունված սոցիալական կանոնների, սեփական շահի զոհը , և շահագրգռված շահ: Նրանք ձգտում են բարելավել աշխարհը ամեն կերպ և նպաստել ավելի ռացիոնալ, քաղաքակիրթ հասարակությանը: Միևնույն ժամանակ, նրանք գիտակցում են բարդությունները, որոնք հաճախ բնորոշ են դրան: Նրանք խուսափում են պարզամտորեն մտածել բարդ հարցերի մասին և ձգտում են պատշաճ կերպով հաշվի առնել համապատասխան ուրիշների իրավունքներն ու կարիքները: Նրանք գիտակցում են որպես մտածողներ զարգանալու բարդությունները և պարտավորվում են իրենց կյանքի ընթացքում կատարելագործել ինքնակատարելագործումը: Նրանք մարմնավորում են Սոկրատյան սկզբունքը. չքննված կյանքը չարժե ապրել, քանի որ նրանք գիտակցում են, որ բազմաթիվ չքննված կյանքեր միասին հանգեցնում են անքննադատ, անարդար, վտանգավոր աշխարհի:

Critical thinking is self-guided, self-disciplined thinking which attempts to reason at the highest level of quality in a fair-minded way.   People who think critically consistently attempt to live rationally, reasonably, empathically.    They are keenly aware of the inherently flawed nature of human thinking when left unchecked.   They strive to diminish the power of their egocentric and sociocentric tendencies.   They use the intellectual tools that critical thinking offers – concepts and principles that enable them to analyze, assess, and improve thinking.   They work diligently to develop the intellectual virtues of intellectual integrity, intellectual humility, intellectual civility, intellectual empathy, intellectual sense of justice and confidence in reason.   They realize that no matter how skilled they are as thinkers, they can always improve their reasoning abilities and they will at times fall prey to mistakes in reasoning, human irrationality, prejudices, biases, distortions, uncritically accepted social rules and taboos, self-interest, and vested interest.   They strive to improve the world in whatever ways they can and contribute to a more rational, civilized society.    At the same time, they recognize the complexities often inherent in doing so.   They avoid thinking simplistically about complicated issues and strive to appropriately consider the rights and needs of relevant others.   They recognize the complexities in developing as thinkers, and commit themselves to life-long practice toward self-improvement.   They embody the Socratic principle:   The unexamined life is not worth living , because they realize that many unexamined lives together result in an uncritical, unjust, dangerous world.