Կծոխուր սովորական
Առաջարկվում է այս և Ծորենի սովորական հոդվածները միացնել իրար: (քննարկում) |
Կծոխուր սովորական | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||||||||||
|
||||||||||
Լատիներեն անվանում | ||||||||||
Berberis vulgaris |
Կծոխուր սովորական (լատին․՝ B. vulgaris L.), կծոխուրազգիների ընտանիք, ծորենի ցեղի բույս։
Նկարագրություն խմբագրել
Կծոխուր սովորականը տերևաթափ թուփ է՝ մինչև 1,5 մ բարձրությամբ, անկյունավոր, ուղղաձիգ, դեղնավուն կամ դեղնածիրանագույն, ավելի ուշ՝ գորշամոխրավուն ճյուղերով։ 1—2 սմ երկարություն ունեցող փշերը 3 կամ 5 ճյուղանի են։ Ծաղկաբույլը հուրան է, կազմված 8—25 դեղին ծաղիկներից, որոնք խիստ տհաճ հոտ են արձակում։ Հատապտուղը ալ-կարմիր է, երկարավուն-էլիպսաձև։ Ծաղկում է ապրիլ-մայիսին, պտուղները հասունանում են սեպտեմբեր-հոկտեմբերին։
Տարածվածություն խմբագրել
Տարածված է Կովկասում, Ռուսաստանում, Հարավային և Միջին Եվրոպայում, Բալկաններում, Փոքր Ասիայում։ Հայկական պայմաններում հանդիպում է հյուսիսարևելյան շրջաններում, Լոռիում, Սևանի ավազանում և Վայքում, աճում է անտառների եզրերին, թփուտների մեջ, ծովի մակերևույթից մինչև 2200—2500 մ բարձրության վրա։ Սովորական կծոխուրը չի կարելի տնկել հացահատիկային կուլտուրաների դաշտերի եզրերին, քանի որ միջանկյալ տեր է հանդիսանում ժանգասնկի համար։ Վերջինս այստեղ է անցկացնում իր կյանքի սկզբնական փուլը և հետո վարակում է ցորենին։ Սովորական կծոխուրը աչքի է ընկնում երաշտադիմացկունությամբ, պահանջկոտ չէ հողի նկատմամբ, ցրտադիմացկուն և ստվերադիմացկուն է։ Պարունակում է զգալի քանակությամբ վիտամին և խնձորաթթու։
Կիրառություն խմբագրել
Օգտագործվում են երիտասարդ տերևները և հասուն պտուղները ինչպես թարմ, այնպես էլ որպես համեմունք՝ չորացրած վիճակում։ Լայնորեն է օգտագործվում ինչպես կանաչապատման, այնպես էլ անտառապատման բնագավառում։ Աչքի է ընկնում դեկորատիվության հրաշալի դինամիկայով։ Վաղ գարնանը, տնկարկների դեռևս ձմեռային, գորշ մոխրավուն երանգի վրա գունային գեղեցիկ ու հաճելի հակադրություն են կազմում կծոխուրի վառ դեղնականաչ տերևները։ Բույսը առանձնապես գեղեցիկ տեսք է ստանում ծաղկման շրջանում և երբ հասունանում են ալ-կարմիր պտուղները։ Աշնանը բույսի սաղարթը ստանում է նարնջակարմիր, գեղեցիկ գունավորում։ Կծոխուրը գեղեցիկ է նույնիսկ ձմռանը, թփի վրա պահպանվող պտուղների շնորհիվ։ Էկոլոգիական խումբը Xll-ն է[2]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1885 illustration from Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz 1885, Gera, Germany
- ↑ Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 1, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ 127։