Կաքավի գովքը
Կաքավի գովքը, Հովհաննես Թումանյանի ստեղծագործություններից մեկը, որի գրության թվականը հայտնի չէ։
| Կաքավի գովքը | |
|---|---|
| Տեսակ | բանաստեղծություն |
| Ձև | բանաստեղծություն |
| Հեղինակ | Հովհաննես Թումանյան |
| Բնագիր լեզու | հայերեն |
| Գրվել է | հայտնի չէ |
| Հրատարակվել է | 1850 թվական |
| Վիքիդարան | Կաքավի գովքը |
Ստեղծման պատմություն
խմբագրել«Կաքավի գովքը» բանաստեղծության ակունքը ժողովրդական է։ Ի սկզբանե տպագրվել է 1850 թվականին «Բազմավեպ» ամսագրում՝ «Վանեցվոց երգ կաքավու» վերնագրով, իսկ 1860 թվականին՝ Մ․ Միանսարյանի «Քնար հայկականում»։ Ժողովրդական երգի 6 քառատողից Թումանյանը ընտրել է 4-ը՝ Վանի բարբառը վեր ածելով գրական-ժողովրդական լեզվի և փոխվելով մի շարք տողեր և բառեր[1]։
Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարանի Թումանյանի ֆոնդի № 1355-ում պահվում է 1908 թվականի Բաքվում հրատարակված «Բանաստեղծություններ» շարքում հեղինակի սեփական օրինակը, որտեղ Թումանյանը բազմաթիվ ուղղումներ է արել, որոնք մեծ մասամբ մտել են հետագա հրատարակության մեջ։
Առաջին անգամ, «Կաքավի երգը» վերնագրով և «ժողովրդական» ենթավերնագրով, տպագրվել է 1907 թվականի Հասկեր ամսագրի I համարի 5-րդ էջում, այնուհետև՝ Բաքվում հրատարակված Բանաստեղծություններ շարքի 99-100-րդ էջերում։ Արտատպվում է 1922 թվականին Կոստանդնուպոլսում հրատարակված «Բանաստեղծություններ» շարքից։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Երկերի Լիակատար Ժողովածու, Բանաստեղծություններ, Առաջին հատոր. Երևան: «ՀՍՍՀ ԳԱԱ Մ․ Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտ». 1988. էջ 611-612.