Կարնո քոչարի
Կարնո քոչարի, Քոչարի պարի տարատեսակներից մեկը, որը տարածված է եղել Կարինի շրջանում։ «Քոչարին» Հայկական լեռնաշխարհում ամենատարածված և ներկայումս ամենապահպանված հայկական պարն է։
Ստուգաբանություն խմբագրել
«Քոչ» արմատը, ըստ երևույթին, կապ ունի չամորձատված՝ չկրտած ոչխարի, խոյի «գոչ», «ղոչ» և «խոչ» անվանումների հետ, գալիս է վաղնջական ժամանակներից և կապված է խոյի պաշտամունքի հետ։
Խորհուրդ խմբագրել
Այս սիրված պարատեսակը հրապուրիչ է պատկերավոր գունագեղությամբ և առնական դինամիկայով։ Թեպետ պարողներն այլևս չեն հիշում պարատեսակի նախկին «խոյ-այծային» բովանդակության մասին, սակայն ժամանակն ու հետագա շերտավորումը չեն կարողացել ամբողջովին համահարթել պարի նախասկզբնական (վաղնջական) ձևը։
Պարային քայլեր խմբագրել
«Քոչարի» պարատեսակի ճիշտ ձևի մեջ հստակ պահպանվել են հնագույն շարժումների արմատները, երբեմնի վարքագիծը, ցատկոտումն ու թռչկոտումը, մարտը, խոյերի ու այծերի պոզահարումը, այծամարդու շարժումները։ Խոյի շարժումների նմանակումն առավել վառ արտահայտված է դեպի առաջ, սրընթաց, հարձակողական շարժումների և ծանրության հենարանի տեղաշարժերի մեջ, որոնցով, ասես արտահայտվում է ախոյանին պոզահարելու ցանկությունը[1]։ Կարնո քոչարիի պարային քայլերն են.
- աջ ոտքը դրվում է դեպի աջ
- ձախ ոտքը կատարում է կցորդ քայլ (ձախ ոտքը միացվում է աջին)
- աջ ոտքը դրվում է դեպի աջ
- խաղում է ձախ ոտքը
- ձախ ոտքը դրվում է դեպի ձախ
- աջ ոտքը կատարում է կցորդ քայլ
- ձախ ոտքը դրվում է դեպի ձախ
- խաղում է աջ ոտքը
- տեղում կատարվում է խոյահարող շարժում
Պարի առաջին հատվածը պարում են ծնկների վրա զսպանակելով, իսկ երկրորդ հատվածը՝ թաթերի վրա։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Կարնո քոչարի(չաշխատող հղում)