Կարճագանգություն

Կարճագանգություն, բրախիոկրիանիա, գանգի լայնության և երկարության այնպիսի հարաբերությունը, որի դեպքում գլխային ցուցիչը 80-ից մեծ է։ Ենթադրվում է, որ կարճագանգության առաջացման պատճառներն են նորածիններին մեջքի վրա երկար պառկած պահելը և ոսկրային աճի խանգարումները (ռախիտ)։ Առաջավոր Ասիայի, մասնավորապես՝ Հայկական լեռնաշխարհի հնավայրերից (Շենգավիթ, Սևան, Լճաշեն, Ակունք, Հառիճևն) պեղված գանգերի նմուշները վկայում են, որ մ. թ. ա. IV—I հազարամյակներում այդ տարածքում կարճագանգությունը քիչ է եղել։ Փոքր Ասիայում մ. թ. ա. I հազարամյակից, իսկ Հայաստան տարածքում՝ մ. թ. առաջին դարերից կարճագանգերի քանակն սկսում է ավելանալ։ Ներկայումս կարճագանգությունը տարածված է Առաջավոր, Կենտրոնական և Հարավ Արևելյան Ասիայում, Կենտրոնական Եվրոպայում, Բալկանյան թերակղզում և Հարավային Ամերիկայի բնիկների մեջ։ Կարճագանգության արդի արմենոիդ մարդաբանական տիպի բնորոշ առանձնահատկություններից է։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կարճագանգություն» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 328)։