Ծծան թուղթ
Ծծան թուղթ հեղուկը ներծծելու հատկություն ունեցող թուղթ[1]։ Ոչ խիտ և չսեղմված թուղթ է, որը բաղկացած է գրեթե մաքուր ցելյուլոզայից։ Կառուցվածքում բազմաթիվ փոքր մազանոթներ են, որոնք ներծծում են հեղուկը, այդ թվում նաև թանաքը։
Ծծան թուղթը լայն տարածում է գտել դպրոցներում մինչ գնդիկավոր գրիչների ի հայտ գալը։ Դպրոցական տետր արտադրողները տետրի մեջ սովորաբար մեկ թերթ ծծան թուղթ էին դնում։ Թանաքով գրվածը հեշտ և արագ չորացվում էր ծծան թղթի միջոցով։
Ծծան թուղթը օգտագործվում էր ծծանի[2] վրա հագցված։
Պատմություն խմբագրել
Ըստ մեկ վարկածի ծծան թուղթը պատահաբար է հայտնաբերվել։ 1835 թվականին Անգլիայի թղթի գործարաններից մեկում, երբ թղթի զանգվածի մեջ մոռացել են սոսինձ ավելացնել։ Թուղթը ստացվել է փխրուն և գրելու համար ոչ պիտանի։ Զգալով պատահական արտադրանքի նոր հնարավորությունը, ֆաբրիկան որոշ ժամանակ անց սկսում է արտադրել միայն ծծան թուղթ։
Մինչև ծծան թղթի հայտնագործումը թանաքը չորացնելու համար օգտագործում էին մանրահատիկ ավազ։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Բառգիրք հայերէն լեզուի։ Անդրանիկ Վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998։ Էջ 192
- ↑ «Ծծան» եզրը Արդի Հայերենի Բացատրական Բառարանում
|
Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։ |