Խաչատուր Շահիր (Շահնազարյան, 1846[1] - 1890-ականներ[1]) հայ աշուղ։ Ապրել և ստեղծագործել է Դերբենդում։ Հորինել է սոցիալ-քաղաքական («Ով մարդ», «Չի կարելի ոչինչ անել», «Արի ետ կաց», «Էս ինչ տեսակ աշխարհ ա»), բարոյախրատական («Մարդ, խելոք, լավ մտածիր», «Կենացս մեջ ես որքան», «Թե կուզես») և սիրային («Այստեղ քո պատկերն տեսա», «Մի հատ ես աշխարհումն», «Սիրական») թեմաներով երգեր։

Խաչատուր Շահիր
Ի ծնե անունԽաչատուր Շահնազարյան[1]
Ծնվել է1846[1]
Երկիր Ռուսական կայսրություն
Մահացել է1890-ականներ[1]
Մասնագիտությունաշուղ

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 8 (հայ.) — հատոր 8. — էջ 425.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 425