Խակասերեն

Խակասերեն (խակ.՝ Хакас тілі, тадар тілі), խակասների լեզուն, պատկանում է թյուրքական լեզվաընտանիքի խակաս-օղուգյան խմբի խակասական ենթախմբին։ Խոսվում է հիմնականում Կրասնոյարսկի երկրամասի Խակասիայում և հարակից վայրերում։ Խոսողների թիվը՝ մոտ 79 000 (2022)։ Խակասերենն ունի 6 բարբառ։ Հնչյունական կազմը հարուստ է ձայնավորներով (թվով 17), շեշտը ուժային է, հիմնականում վերջնավանկային։ Գոյականն ունի 8 հոլով, նաև՝ ստացական առման, թվի քերականական կարգեր։ Բայը ևս հարուստ է կարգերով (5 եղանակ)։ Խակասերենը գրավոր լեզու է 1926 թվականից այբուբենը՝ նախ ռուսագիր, 1929 թվականից՝ լատինագիր, 1939 թվականից՝ կրկին ռուսագիր։

Խակասերեն
Տեսակ	բնական լեզու և կենդանի լեզու
Ենթադաս	Yenisei Turkic?
Երկրներ	Ռուսաստան
Խոսողների քանակ	42 604 մարդ
Վերահսկող կազմակերպություն	Khakass Research Institute of Language, Literature and History?
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի լեզվի կարգավիճակ	ոչ նպաստավոր և խոցելի
Գրերի համակարգ	խակասերեն գիր
IETF	kjh
ԳՕՍՏ 7.75–97	хак 755
ISO 639-3	kjh
Khakas language Վիքիպահեստում

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 708)։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Խակասերեն» հոդվածին։