Իտալական կեսօր
| Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
«Իտալական կեսօր» (ռուս.՝ «Итальянский полдень» «Италья́нка, снима́ющая виногра́д»), ռուս նկարիչ Կառլ Բրյուլովի նկարներից։
 | |
|---|---|
 | |
| տեսակ | գեղանկար |
| նկարիչ | Կառլ Բրյուլով |
| տարի | 1827 |
| բարձրություն | 64 սանտիմետր |
| լայնություն | 55 սանտիմետր |
| ժանր | դիմապատկեր |
| նյութ | յուղաներկ և կտավ |
| գտնվում է | Ռուսական թանգարան |
| հավաքածու | Ռուսական թանգարան |
Ծանոթագրություններ | |
 Italian Midday (Briullov) Վիքիպահեստում | |
Սյուժե
խմբագրելՆկարում պատկերված է երիտասարդ կին, որը խաղող է քաղում։ Բնորդուհին հասարակ իտալուհի է։ Կառլ Բրյուլովը նկարել է այս նկարը իր խաղողի այգում՝ կեսօրյան արևոտ լույսի ներքո։
Տարբերակներ
խմբագրելԱվելի ուշ «Իտալական կեսօր»-ի փոքր տարբերակը նկարվել է 1831 թվականին։ Այդ նկարը պահպանվում է Տրետյակովյան պատկերասրահում։
Կարծիքներ
խմբագրելՔննադատները համարել են, որ մոդելը չի համապատասխանում գեղեցկության դասական արվեստի պատկերացմանը.
Ձեր մոդելը ավելի հաճելի, հեզաճկուն համաչափություններով, և չնայած նկարի առարկաների համար դրված չէր խիստ ընտրություն, սակայն դա ավելորդ չէր լինի, արվեստի գլխավոր նպատակը պետք է լիներ նատուրան էլեգանտ ձևով, իսկ նազելի համաչափությունները չի թողնում ժառանգություն հայտնի մարդկանց կարգում։Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)Ваша модель была более приятных, нежели изящных соразмерностей, и хотя по предмету картины не требовалось слишком строгого выбора, но он не был бы излишним, поелику целью художества вообще должна быть избранная натура в изящнейшем виде, а изящные соразмерности не суть удел людей известного класса.
Կառլ Բրյուլովը իր նկարը քննադատողներին պատասխանել է․
Իմ մեղսագործության պատճառը ցանկությունն էր տարբերել այդ նկարը և ձևերի տարբերությունը առաջին նկարից, որը իրենից նույն առարկան էր ներկայացնում։ Ճիշտ ձևերը իրար միջև նմանություն են ներկայացնում և ինչ-որ հատուկ կերպով երևում արձաններում, որտեղ ձևերի պարզությունը անհրաժեշտ է և որ նկարում գույների, լուսավորման և հեռանկարների միջոցով նկարիչը ավելի է մոտենում բնությանը և իրավունք է ունենում ընկրկել ձևերի պայմանական գեղեցկությունից. ես որոշեցի փնտրել այդ ենթադրելի բազմազանությունը բնության այն պարզ ձևերում, որոնք մեզ առավել հաճախ են հանդիպում և հազվադեպ չէ, որ ավելի են դուր գալիս, քան արձանների խիստ գեղեցկությունը։Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)Причиной моей погрешности было желание отличить сию картину и самим отличием форм от первой картины, представляющей подобный же предмет; найдя же, что правильные формы все между собою сходствуют, как-то особенно заметно в статуях, где сия чистота форм необходима, и что в картине посредством красок, освещения и перспективы художник приближается более к натуре и имеет некоторое право отступить от условной красоты форм, я решился искать того предположенного разнообразия в тех формах простой натуры, которые нам чаще встречаются и нередко даже более нравятся, нежели строгая красота статуй.
Տես նաև
խմբագրելԱրտաքին հղումներ
խմբագրել- «Իտալական կեսօր» Արխիվացված 2007-09-27 Wayback Machine