Ենթակա

Ենթակա, նախադասության երկու գլխավոր անդամներից մեկն է (մյուսն ստորոգյալն է)։ Ենթական ցույց է տալիս, թե ով կամ ինչն է կատարում ստորոգյալի մատնանշած գործողությունը։ Ենթական նախադասության այն անդամն է, որին ստորոգումով վերագրվում է որևէ հատկանիշ։ Օրինակ՝ «Վիքիպեդիան ազատ հանրագիտարան է» նախադասության մեջ ենթական Վիքիպեդիա գոյականն է։ Հայերենում ենթական դրվում է ուղղական հոլովով։ Բացառություն է մասնական ենթական, որ դրվում է բացառական հոլովով։ Ենթական պատասխանում է ո՞վ, ովքե՞ր, ի՞նչ, ինչե՞ր հարցերին։ Հայերենում նախադասության ենթական արտահայտվում է՝

• գոյականներով
• դերանուններով
• փոխանվանաբար գործածված ածականներով
• թվականներով
• դերբայներով և այլն։

Ինչ հարցերի են պատասխանում նախադասության գլխավոր անդամները՝ ենթական և ստորոգյալը։

Միայն ստորոգյալով կամ ստորոգյալով և լրացումներով կազմված նախադասությունն անվանվում է անենթակա նախադասություն, որտեղ քերականական ենթակա չկա և չի կարող վերականգնվել։ Անենթակա նախադասության ստորոգյալը սովորաբար երրորդ դեմքի է, բայց առանց կոնկրետ դիմայնության գաղափարի։ Այսպես՝ «Լուսացավ», «Մթնեց», «Երկաթը տաք-տաք կծեծեն» և այլն

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 515)։