Դուրսեցիները (վեպ)
Դուրսեցիները, Լևոն Շանթի վեպը, որ նա գրել է 1894 թ.։
| Դուրսեցիները | |
|---|---|
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Ժանր | վեպ |
| Հեղինակ | Լևոն Շանթ |
| Բնագիր լեզու | հայերեն |
| Գրվել է | 1894 |
Վեպի պատմական հիմքը, ամենայն հավանականությամբ, Կարինի «Երկրագործական ընկերություն» գաղտնի կազմակերպության պատմությունն է, թեև վեպը պատկերում է կերպարների բուն գործունեության նախաշրջանը միայն, երբ նրանք առօրյա հոգսերի մեջ երբեմն հիշում են, որ պիտի գնան երկիր[1]։
Սյուժեն խմբագրել
Դուրսեցիները Արևմտյան Հայաստանի տարբեր գավառների բնակիչներ են, որ տարբեր պատճառներով եկել են Կ.Պոլիս։ Նրանց բոլորին համախմբել է հայրենի երկրին օգնելու ձգտումը։ Բագրատը կարնեցի է, բարձրագույն կրթություն է ստացել Մոսկվայում, Կ.Պոլսում զբաղվում է ուսուցչությամբ։ Գևորգը նույնպես կարնեցի է, մասնակցել է Կարնո խռովություններին, իսկ բանտարկությունից ազատվելուց հետո մեկնել է Կ.Պոլիս։ Սարգիսը, խուսափելով հայրենի քաղաքում տիրող հալածանքներից, հեռացել է Կ.Պոլիս, այնտեղ զբաղվում է ուսուցչությամբ։ Նրանց չորրորդ ընկերը՝ Վասակը, չի աշխատում՝ դա համարելով ազատությունից զրկվելու պատճառ։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Լևոն Շանթ, Ընտիր երկեր, Երևան, 1968, էջ VII: