Գրիգոր Վանեցի
Գրիգոր Վանեցի, XVI-XVII դարերի հայ մեծ բանաստեղծ[1][2]։
Գրիգոր Վանեցի | |
|---|---|
| Ծնվել է | անհայտ |
| Ծննդավայր | Վան |
| Վախճանվել է | անհայտ |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ և գրող |
| Լեզու | հայերեն |
Ծնունդով Վան քաղաքից էր։ Պահպանվել են Գրիգորի հեղինակային երկու պոեմները՝ «Է, իմ Արարիչ Աստուած» և «Խրատ հոգեւոր եւ առակաւոր վասն սայլի»։ Դրանցից առաջինը իրենից ներկայացնում է քարոզ՝ ապրել այս կարճ կյանքը, գոհացնելով Աստծուն, որպեսզի հատուցման օրվա ժամանակ չհայտնվենք անհարմար իրավիճակում։ Երկրորդում Վանեցին ուշադրությունը հրավիրում է մարդկանց կյանքի դատարկության և սնափառության վրա։ Այդ հիմնովին վերամշակված ստեղծագործությունը գրավում է իր դրամատիկականությամբ և միաժամանակ հեղինակի անհոգությամբ պարունակում է գայթակղիչ պատկերներ և լցված է կյանքի անօգուտ կարոտախտով։ Հանդիսանում է հայ գրականության մեջ այդ ժամանակահատվածի լավագույն պոեմներից մեկը[1]։
- Ստեղծագործությունների և կենսագրական ակնարկների հրատարակություն
- Ասատուր Մնացականյան «Մոռացված բանաստեղծ Գրիգոր Վանեցին և նրա անտիպ տաղերը» // «Էջմիածին» ամսագիր. —Վաղարշապատ, 1975. — № 10.
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Kevork B. Bardakjian A Reference Guide to Modern Armenian Literature, 1500-1920: With an Introductory History. — Wayne State University Press, 2000. — С. 35. — 714 с. — ISBN 978-0-81432-747-0
- ↑ Poghos Khachatryan, Old Armenian literature