Գոհունակություն

Գոհունակություն, երջանկության հուզական ռեակցիան է, անկեղծ պատասխան՝ կատարված ցանկության կամ նպատակին։

Էություն

Գոհունակության զգացումը սովորաբար առաջանում ու հայտնվում է հիմնական նպատակին հասնելու ժամանակ, և տերմինը հաճախ ասոցացվում է հենց այդպիսի դեպքերի հետ։

«Մարդկային գոհունակություն» Էդգարդ Ֆարասին

Երկարաժամկետ նպատակներին առաջնահերթություն տալը որոշ ժամանակ գոհունակությունը հետաձգելու ունակությամբ որպես կանոն դիտվում է որպես առաքինություն։ Այլ մարդկանց վարքի քննադատությունը կարող է այս որակի բացակայության պատճառ դառնալ։

Գոհունակությունը, ինչպես այլ հույզերը հանդիսանում է վարքի դրդապատճառ և այսպիսով, խաղում է նշանակալի դեր մարդկային սոցիալական համակարգերում։

Իտալացի փիլիսոփա Բենեդետտո Կրոչեն դիտարկել է գոհունակության չորս տեսակ.

• սովորական (գեդոնիստական)
• բարոյական (soddisfazione etica)
• բանական (soddisfazione intellettuale)
• գեղագիտական (soddisfazione estetica):

Գրականություն

• Schwartz, Barry; Ward, Andrew;Lyubomirsky, Sonja;Monterosso,John;White, Katherine (November 2002). "Maximizing Versus Satisficing:Happiness Is a Matter of Choice Journal of Personality & Social Psychology". 83 (5): 1178–1197.
• Sponsel, Rudolf: Lebens- und Selbstzufriedenheit als Psychotherapieerfolgskontrolle. Praktische Systematik psychologischer Behandlungsforschung. IEC, Erlangen 1984
• Veenhoven, Ruut: Ist Glück relativ? Uberlegungen zu Glück, Stimmung und Zufriedenheit aus psychologischer Sicht. Report Psychologie, Jg. 16, Juli 1991, S. 14–20.
• Veenhoven, Ruut: Die Lebenszufriedenheit der Bürger. Ein Indicator für die 'Lebbarkeit' von Gesellschaften? in: Noll, H.-H. (Hg.): Sozialberichterstattung in Deutschland. Konzepte, Methoden und Ergebnisse für Lebensbereiche und Bevölkerungsgruppen. Juventa Verlag, München 1997, S. 267–293, ISBN 3-7799-0396-2.
• Borowitz, Eugene B. & Weinman Schwartz, Frances, The Jewish Moral Virtues, Jewish Publication Society, 1999

Վիքիբառարան

Ընթերցե՛ք «գոհունակություն» բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։