Անպատասխան սեր (ֆիլմ, 1979)
«Անպատասխան սեր» (ռուս.՝ «Безответная любовь»), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ[1], որը նկարահանել է ռեժիսոր Անդրեյ Մալյուկովը 1979 թվականին «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայում։ Մաքսիմ Գորկու վաղ պատմվածքների և ռուս դերասանների հիշողությունների էկրանավորումն է։ Ֆիլմի պրեմիերան տեղի է ունեցել 1980 թվականի մայիսի 12-ին։
Անպատասխան սեր ռուս.՝ Безответная любовь | |
---|---|
Երկիր | ԽՍՀՄ |
Ժանր | դրամա |
Թվական | 1979 |
Լեզու | ռուսերեն |
Ռեժիսոր | Անդրեյ Մալյուկով |
Դերակատարներ | Իրինա Մարկովա, Լեոնիդ Մարկով, Իգոր Լիվանով, Միհայ Վոլոնտիր և Վլադիմիր Սոշալսկի |
Երաժշտություն | Յուրի Սաուլսկի |
Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
Տևողություն | 92 րոպե |
Սյուժե խմբագրել
Ֆիլմը պատմում է ռուս գավառական դերասանուհի Լարիսա Դոբրինինայի ողբերգական ճակատագրի մասին, որը չի դիմանում բոլոր կողմերից իր վրա թափվող դժբախտությունների ծանրությանը և վաղաժամ հեռանում է կյանքից։
Դերերում խմբագրել
- Իննա Մակարովա – Լարիսա Անտոնովնա Դոբրինինա, դերասանուհի
- Լեոնիդ Մարկով – Պյոտր Կլիմովիչ Տորսուև, Լարիսա երկրպագուի երկրպագու
- Իգոր Լիվանով – Նիկոլայ Տորսուև
- Միխայ Վոլոնտիր – բժիշկ, ծերացող Լարիսայի սիրեկանը
- Վլադիմիր Սոշալսկի – Խրիսանֆ Նիկոլաևիչ, ծերացող դերասան
- Վալերի Սոկոլովերով – Ալեքսանդր Ֆեոֆիլովիչ Բրագին, դերասան, կոմիկ
- Իննա Ալենիկովա – Սոնյա Զվանցևա, դերասանուհի
- Իրինա Սանպիտեր – Ստրեշնևա, դերասանուհի
- Սերգեյ Յաշին – Սկուրատով
- Վադիմ Ալեքսանդրով – Աբսուրդիկ, դերասան
- Սերգեյ Նիկոնենկո – Սենեչկա, դերասան
- Վ. Անտոնով – Վասեչկա, հուշարար
- Լեոնիդ Կուրավլյով – Պավլով, գավառական թերթի լրագրող
- Վալենտինա Նովիկովա – Պրասկովյա
Նկահարանող խումբ խմբագրել
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Անդրեյ Մալյուկով
- Սցենարիստներ՝ Անդրեյ Մալյուկով, Իննա Մակարովա, Տատյանա Դուբրովինա
- Գլխավոր օպերատոր՝ Ռալֆ Քելլի
- Բեմադրող նկարիչ՝ Տատյանա Լապշինա
- Կոմպոզիտոր՝ Յուրի Սաուլսկի
Արձագանքներ խմբագրել
Սա հազվադեպ յուրահատուկ ֆիլմ է։ Լուսագրերը հայտնում են, որ այն ստեղծվել է Մ. Գորկու վաղ ստեղծագործությունների «մոտիվներով» և հին ռուս դերասանների հիշողությունների հիման վրա։ Դա այդպես է․ առաջին իսկ կադրերից մենք հայտնվում ենք դարի սկզբի նահանգային գավառի ճշգրիտ նշված և ճշմարտացի ցուցադրված աշխարհը։ Աշխարհը աղքատ է, ծանր մթնոլորտում և, միևնույն ժամանակ, որոշակիորեն լարված, որն ապրում է անխուսափելի և կտրուկ փոփոխությունների սպասումով։ Մի աշխարհ, որը բնակեցված է տարօրինակ մարդկանցով, խելացի, բայց խորապես դժբախտ տարօրինակ մարդկանցով։ Աղքատ փիլիսոփաներով, շվայտ ֆաբրիկատերերով ու վաճառականներով, խրատամոլ մտավորականներով…
Ֆիլմի գործող դեմքերը մեծ մասամբ գավառական թատրոնի դերասանուհիներ ու դերասաններ են։ Պետք է ենթադրել, որ դերակատարների համար հեշտ չէր մարմնավորել նրանց՝ առանց կրկնելու այն, ինչ արդեն եղել է։ Իսկ եղել էր շատ բան։ Ինչ-որ կերպ ստացվեց, որ հին ռուսական թատրոնի յուրահատուկ աշխարհը ցուցադրվում էր դրամայի և կատակերգության, վոդեւիլի և օպերետի ժանրերում։ Եղել են նաև արտաքուստ ցինիկ, իսկ իրականում միայնակ ու դժբախտ կատակերգուներ, և տպավորիչ ողբերգակներ․ բեմում հերոսներ են, իսկ կյանքում անօգնական, աղքատությունից տանջված մարդիկ։
Եվ ֆիլմի առաջատար դերասանուհի Իննա Մակարովան է Լարիսա Դոբրինինայի դերում։ Սա պարզ դեր չէ. Լարիսան կյանքը նվիրում է «բարձր արվեստին», բայց թատերական կենցաղը ստիպում է զբաղվել անհեթեթություններով. նա մաքուր հոգի ունի և հնարավորություն ունի խուսափելկենցաղային ճղճիմություններից, բայց կյանքը նրան ներքաշում է իր ճահճի մեջ, դարձնում է մարդու մահվան ակամա պատճառը. վերջապես, անպատասխան սերը, որ տածում էին Լարիսայի նկատմամբ, բումերանգի պես կհարվածի նաև նրան, և նա լիովին կիմանա, թե ինչ է նշանակում դա՝ սիրել անպատասխան…
Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)Это на редкость своеобразный фильм. Титры сообщают, что он сделан «по мотивам» ранних произведений М. Горького и воспоминаний старых русских актеров. Это так: с первых же кадров мы попадаем в точно обозначенный и правдиво показанный мир губернской провинции начала века. Мир бедный, тягостный по атмосфере и в то же время какой-то напряжённый, живущий словно бы в ожидании неизбежных и крутых перемен. Мир, населённый странными людьми, умными, но глубоко несчастными чудаками. Нищими философами, ерничающими фабрикантами и купцами, резонерствующими интеллигентами…
Действующие лица фильма в большинстве — актрисы и актёры провинциального театра. Исполнителям, надо полагать, было не легко показывать их, не повторяя того, что уже было. А было многое. Как-то так получилось, что специфический мирок старого русского театра показывался на экране в жанрах драмы и комедии, водевиля и оперетты. Были и циничные внешне, а на самом деле одинокие и несчастные комики; и импозантные трагики — герои на сцене, а в жизни беспомощные, замученные бедностью люди.
И ведущая актриса фильма — Инна Макарова в роли Ларисы Добрыниной. Это не простая роль — Лариса посвящает жизнь «высокому искусству», но театральный быт заставляет заниматься чепухой; у неё чистая душа и есть возможность сторониться житейских дрязг, но жизнь втягивает её в свои омуты, делает невольной причиной смерти человека; наконец, безответная любовь, которую питали к Ларисе, бумерангом ударит и по ней, и она сполна узнает, что это значит — безответно любить…[2]
— Ռ. Սոբոլև, «Спутник кинозрителя», 1980 թվականի մայիս
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Անպատասխանատու սեր» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
- ↑ Ռոմիլ Սոբոլև, «Спутник кинозрителя», 1980 թվականի մայիս