Անզգուշություն

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Անզգուշություն (այլ կիրառումներ)

Անզգուշություն, մեղքի ձև իրավունքում։

Քրեական իրավունքում տարբերում են անզգուշությունյան երկու տեսակ՝

հանցավոր ինքնավստահություն, երբ անձը նախատեսում է իր արարքների՝ հանրության համար վտանգավոր հետևանքների առաջացման հնարավորությունը, բայց թեթևամտորեն հույս է ունենում կանխել դրանք,
հանցավոր անփութություն, երբ անձը չի նախատեսում այդպիսի հետևանքներ առաջանալու հնարավորությունը, թեև կարող էր և պետք է նախատեսեր։

Քաղաքացիական իրավունքում անզգուշություն առկա է, երբ անձը չի դրսևորում անհրաժեշտ շրջահայացություն, հոգատարություն։

Գրականություն

Дагель П. С. Неосторожность. Уголовно-правовые и криминологические проблемы - М. : Юрид. лит., 1977. - 144 c.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 403)։