Անդրե Վյուրմսեր
Անդրե Վյուրմսեր (ֆր.՝ André Wurmser, ապրիլի 27, 1899[2][3][4][…], Փարիզի 3-րդ շրջան, Փարիզ[1] - ապրիլի 6, 1984[2][3][4][…], Փարիզի 10-րդ շրջան, Փարիզ[1]), ֆրանսիացի արձակագիր, լրագրող, քննադատ։ Ֆրանսիայի կոմունիստական կուսակցության անդամ (1934):
Անդրե Վյուրմսեր | |
|---|---|
| Ծննդյան անուն | ֆր.՝ André Maurice Wurmser[1] |
| Ծնվել է | ապրիլի 27, 1899[2][3][4][…] |
| Ծննդավայր | Փարիզի 3-րդ շրջան, Փարիզ[1] |
| Վախճանվել է | ապրիլի 6, 1984[2][3][4][…] (84 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Փարիզի 10-րդ շրջան, Փարիզ[1] |
| Գերեզման | Պեր Լաշեզ[5] և Grave of L'Humanité |
| Մասնագիտություն | գրող և լրագրող |
| Քաղաքացիություն |  Ֆրանսիա |
| Կուսակցություն | Ֆրանսիայի կոմունիստական կուսակցություն |
| Աշխատավայր | Լ'Յումանիտե |
Ֆրանսիայի օկուպացիայի տարիներին (1940-1944) մասնակցել է ֆրանսիական դիմադրության շարժմանը, հրատարակել է անլեգալ «Le patriote du Sud-Ouest» թերթը։ Ֆրանսիայի ազատագրումից հետո եղել է Ֆրանսիական մամուլի ազգային դաշնության փոխնախագահը։ 1954 թվականից եղել է «Յումանիտե» թերթի խմբագրակազմի անդամ։ Առաջին վեպը հրատարակվել է 1928 թվականին։ 1946-1955 թվականներին հրատարակում է յոթհատորանոց վիպաշարը՝ «Մարդը գալիս է աշխարհ»։ 1960 թվականին Լ. Մամիակի հետ հրատարակում է «ԽՍՀՄ-ը բաց սրտով» ակնարկների գիրքը։ «Յուանիտե»-ում գրած քաղաքական բնույթի հրապարակախոսական հոդվածներով 1961 թվականին կազմում և հրատարակում է «Բայց... խոսում է Ա. Վյուրմսերը» գիրքը։ 1964 թվականին հրատարակում է «Անմարդկային կատակերգություն» գիրքը, որը Օնորե դը Բալզակի մասին է[6]։ Գիրքը ներկայացնում է գրողի ու հասարակության հարաբերության մասին, հետազոտական և սուր հրապարակախոսական շեշտով[7]։
Ծանաթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Fichier des personnes décédées
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
- ↑ L'Humanité (ֆր.) — RF: 1990. — ISSN 0242-6870; 2496-8617
- ↑ Андре Вюрмсер
- ↑ Անդրե Մորուա, Պրոմեթեոս կամ Բալզակի կյանքը, Ե., «Հայաստան», 1972, էջ 3։