Ալեքսեյ Տոլստոյի հուշարձան (Մոսկվա)
Ալեքսեյ Տոլստոյի հուշարձան (ռուս.՝ Памятник Алексею Толстому), հուշարձան Ռուսաստանի Դաշնության մայրաքաղաք Մոսկվայում, որը նվիրված է ռուս անվանի գրող Ալեքսեյ Նիկոլաևիչ Տոլստոյին (1883-1945)։ Գտնվում է Բոլշայա և Մալայա Նիկիտսկայա փողոցների խաչմերուկում։
Ալեքսեյ Տոլստոյի հուշարձան | |
---|---|
Ալեքսեյ Տոլստոյի հուշարձանը | |
Տեսակ | հուշարձան |
Ճարտարապետ | Leonid Michailovič Poljakov? |
Ստեղծում | 1957 |
Երկիր | Ռուսաստան |
Բնակավայր | Պրեսնենսկի շրջան |
Շինության ձև | Քանդակ |
Ներկա վիճակ | Կանգուն |
Cultural heritage monuments in Central Administrative Okrug Վիքիպահեստում |
Հուշարձանը մշակութային ժառանգության դաշնային նշանակության օբյեկտ է։
Պատմություն
խմբագրելՏեղադրվել է Մեծ Համբարձման տաճարի դիմացի պուրակում, այն տեղում, որտեղ նախկինում գտնվել է 17-րդ դարի զանգակատունը, որն ավերվել է 1937 թվականին[1][2]։
Հուշարձանը տեղադրելու վայրն ընտրված է ոչ պատահական. մոտակայքում՝ Սպիրիդոնովկա փողոցի 2/6 տանը, գրողն անցկացրել է կյանքի վերջին տարիները՝ 1941-1945 թվականներին (1987 թվականին այստեղ բացվել է Ա. Ն. Տոլստոյի հիշատակի թանգարան-բնակարանը)։
Հուշարձանի հանդիսավոր բացումը տեղի է ունեցել 1957 թվականի հուլիսի 3-ին՝ գրողի մահից 12 տարի անց։
Հեղինակներ
խմբագրելՀուշարձանի նախագիծը համատեղ մշակել են քանդակագործ Գեորգի Իվանովիչ Մոտովիլովը և ճարտարապետ Լեոնիդ Միխայլովիչ Պոլյակովը։
Նկարագրություն
խմբագրելՔանդակագործական հորինվածքը պատրաստված է բրոնզից, պատվանդանի համար օգտագործվել է գրանիտ (որոշ աղբյուրներում՝ սև լաբրադոր)։
Պատվանդանի վրա չկան տապանագրեր, միայն գրողի ազգանունը, անունը, հայրանունը և կյանքի տարիները պարունակող մակագրություն է։
Ալեքսեյ Տոլստոյը հավերժացվել է գրողի համար բավական ավանդական կերպարով՝ մտախոհ նստած բազկաթոռին, ձեռքին՝ նոթատերտ ու մատիտ։
Քանդակագործի այս ստեղծագործությունն առաջացրել է ոչ միարժեք արձագանքներ։ Օրինակ, կոթողը, «որտեղ բազկաթոռին նստած է այդպիսի աղայական պարոն, իսկական «կարմիր կոմս»», դուր չէր գալիս գրողի վերջին կնոջը՝ Լյուդմիլա Կրեստինսկայա-Տոլստայային[3]։
Որոշ քննադատներ հանդիմանել են ընտրած դիրքի (գրողը նստել է՝ ոտքը ոտքին գցած), անփույթ հագուստի, սանրվածքի համար[4]։
Սակայն, ըստ այլոց կարծիքի, հենց այդ մանրամասներն են ճշգրիտ արտացոլում ստեղծագործող մարդու պատկերը և «հորինվածքի արտաքին միօրինակության հետ մեկտեղ, արձանին տալիս են ինքնատիպություն և յուրահատուկ առանձնահատկություն»[5]»։
2000 թվականին Մոսկվայի հուշարձանների պահպանության գլխավոր վարչության պատվերով իրականացվել է Ա. Ն. Տոլստոյի հուշարձանի վերականգնում[6]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Церковь Большого Вознесения у Никитских ворот». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 6-ին.
- ↑ «Храм у Никитских ворот прирастёт колокольней». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 6-ին.
- ↑ «Последняя жена Алексея Толстого». Еженедельник "Слово". 15.02.2008. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 6-ին.
- ↑ «Памятник писателю А.Н. Толстому на Большой Никитской улице». Արխիվացված է օրիգինալից 2013-08-13-ին. Վերցված է 2018-04-06-ին.
- ↑ «Памятник А.Н. Толстому».
- ↑ «Официальный сайт ООО "Рекос"». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 6-ին.
Գրականություն
խմբագրել- Кравченко К.С., Г.И. Мотовилов, М., 1969.
- Москва. Энциклопедический справочник. — М.: Большая Российская Энциклопедия 1992.