Վիքիպեդիա

Ալբերիկ Մանյար

Լյուսիեն Դենի Գաբրիել Ալբերիկ Մանյար (ֆր.՝  Lucien Denis Gabriel Albéric Magnard, հունիսի 9, 1865(1865-06-09)[1][2][3][…], Փարիզի 18-րդ շրջան, Փարիզ[4] - սեպտեմբերի 3, 1914(1914-09-03)[1][2][3][…], Baron), ֆրանսիացի կոմպոզիտոր, դիրիժոր, երաժշտական ​​քննադատ և մանկավարժ։

Ալբերիկ Մանյար
ֆր.՝ Albéric Magnard
Դիմանկար
Ծնվել էհունիսի 9, 1865(1865-06-09)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՓարիզի 18-րդ շրջան, Փարիզ[4]
Մահացել էսեպտեմբերի 3, 1914(1914-09-03)[1][2][3][…] (49 տարեկան)
Մահվան վայրBaron
ԳերեզմանՊասի գերեզմանատուն
ՔաղաքացիությունFlag of France (1794–1815, 1830–1974, 2020–present).svg Ֆրանսիա
ԿրթությունՓարիզի կոնսերվատորիա
Մասնագիտությունդիրիժոր, կոմպոզիտոր, երաժշտության ուսուցիչ և երաժշտական քննադատ
Ծնողներհայր՝ Francis Magnard?
ԵրեխաներOndine Magnard-Vlach?
Ստորագրություն
Изображение автографа
Commons-logo.svg Albéric Magnard Վիքիպահեստում

ԿենսագրությունԽմբագրել

Ֆրանսիացի լրագրող Ֆրենսիս Մանյարի որդին է։ Ալբերիկը 1886-1888 թվականներին սովորել է Փարիզի կոնսերվատորիայում՝ Թեոդոր Դյուբուայի (հարմոնիա) և Ժյուլ Մասնեի (կոմպոզիցիա) ղեկավարությամբ։ 1888-1892 թվականներին դասեր է առել Վինսենթ դ'Էնդիից։ 1896 թվականից դասավանդել է նորաբաց Schola Cantorum de Paris մասնավոր դպրոցում։ Նա մահացել է Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկզբին իր կալվածք ներխուժած գերմանացի զինվորների հետ փոխհրաձգության ժամանակ։ Զինվորները սպանել են կոմպոզիտորին և այրել նրա տունը և բազմաթիվ ձեռագրեր։

ԱշխատություններԽմբագրել

  • Օպերա «Յոլանդ» («Yolande» (1892, Բրյուսել)
  • օպերա «Գերկյոր» (Guercœur 1901, 2-րդ հրատ․)
  • օպերա «Բերենիկե» («Bérénice»՝ հիմնված Ժան Ռասինի ողբերգության վրա, 1911, Փարիզ)
  • Սիմֆոնիա №1 (1890 թ.)
  • սիմֆոնիա №2 (1893)
  • սիմֆոնիա №3 (1896 թ.)
  • սիմֆոնիա №4 (1913 թ.)
  • «Սյուիտ հին ոճով» (1889)
  • «Արդարության հիմնը» նվագախմբի համար («Hymne a la Justice») (1903)
  • «Vene8aji հիմնը» նվագախմբի համար («Hymne а Venus») (1904)
  • փողային և դաշնամուրային կվինտետ (1894)
  • լարային քառյակ (1903)
  • դաշնամուրային տրիո (1905)
  • Սոնատ ջութակի և դաշնամուրի համար (1901)
  • Սոնատ թավջութակի և դաշնամուրի համար (1910)

ԳրականությունԽմբագրել

  • Музыкальный энциклопедический словарь / Гл. ред. Г. В. Келдыш. — М.: Советская энциклопедия, 1990. — с. 325 — ISBN 5-85270-033-9
  • Boucher M., Albéric Magnard. — Lyon, 1919.
  • Carraud G., La vie, l’œuvre et la mort d’Albéric Magnard. — Paris, 1921.
  • Prunières H., Les idées musicales d’Albéric Magnard, «La Revue musicale», 1920, 1er novembre.

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Discogs — 2000.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 ծննդական

Արտաքին հղումներԽմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ալբերիկ_Մանյար&oldid=8190872» էջից