Լեպյոշկինի-Դեմիդովի դաստակերտ
Լեպյոշկինի-Դեմիդովի դաստակերտ (ռուս.՝ Усадьба Лепешкина — Демидова), քաղաքային դաստակերտ Մոսկվայում (Ռուսաստան)։ Հասցեն՝ Պյատնիցկայա փողոց, տուն 18, շինություն 1։ Մշակութային ժառանգության դաշնային նշանակության օբյեկտ է[2]։
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | շենք և ճարտարապետական հուշարձան |
| Երկիր |  Ռուսաստան |
| Տեղագրություն | Զամոսկվորեչիե |
| Փողոց | Պյատնիցկայա փողոց |
| Ճարտարապետական ոճ | ամպիր |
| Ճարտարապետ | Օսիպ Բովե |
| Ժառանգության կարգավիճակ | Ռուսաստանի դաշնային մշակութային ժառանգության օբյեկտ[1] |
 | |
 | |
Պատմություն խմբագրել
XVIII դարի վերջում տնատիրությունը պատկանել է Ֆ. Բ. Լեպյոշկինին։ Երկհարկանի դաստակերտային տունը կառուցվել է 1789-1790 թվականներին՝ կողաճակատը դեպի փողոց, վաղ կլասիցիզմի ոճով։ 1812 թվականի մոսկովյան հրդեհից հետո տունը վերակառուցվել է նոր կալվածատիրոջ՝ լեռնագործարանատեր Դեմիդովի համար։ Նոր շենքի նախագիծը ամպիր ոճով մշակել է ճարտարապետ Օսիպ Բովեն։ Շենքի գլխավոր ճակատը դուրս է գալիս Պյատնիցկայա փողոց և զարդարված է հոնիական օրդերի վեց սյուների սյունաշարով, որի համար հիմք է ծառայում առաջին՝ խարսխահարկը։ Ճակատի ծեփածո զարդերը բնորոշ են մոսկովյան ամպիրին։ Բակի տանող պատն ամրացել է որմնասյուն-կոնտրֆորսներով։ Թե ինչ նպատակով է պատն ամրացվել տունը կառուցելու ժամանակ, հայտնի չէ, սակայն XX դարում տան տակ անցկացվել է մետրոպոլիտենի գիծ, այնպես որ այժմ կոնտրֆորսներն օգնում են շենքին դիմակայել մետրոյից առաջացող տատանումներին[3][4]։
1880 թվականից տունը եղել է Վասիլի Երանելու տաճարի սեփականությունը, XX դարի սկզբին և մինչև 1918 թվականը այստեղ երկրորդ հարկում ապրել է տաճարի վանահայր հայր Իոաննը (Վոստորգով)։ Խորհրդային տարիներին նա գնդակահարվել է, իսկ 2000 թվականին Ռուս ուղղափառ եկեղեցու կողմից դասվել է սրբերի շարքին[3]։
1909 թվականին տան ձախ կողմը վերակառուցվել է, ինչի հետևանքով ճակատը դարձել է մի քիչ անհամաչափ։ Աջից տանը հարում է դարպասով քարե ամուր պարիսպ, որը թվագրվում է 1830-ական թվականներով։ 1972 թվականին տունը և պարիսպը վերակառուցվել են[3]։ Մասամբ պահպանվել է տան ներքին հարդարանքը[4]։
Պատկերասրահ խմբագրել
-
Պարիսպն ու դարպասը -
Ճակտոնը
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Постановление Совета Министров РСФСР № 1327 от 30.08.1960
- ↑ «Дом, конец XVIII в. - начало XIX в.» (ռուսերեն). Департамент культурного наследия города Москвы. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ նոյեմբերի 17-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 30-ին.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Дом Демидова» (ռուսերեն). Узнай Москву. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունիսի 10-ին. Վերցված է 2015 թ․ հուլիսի 30-ին.
- ↑ 4,0 4,1 Москва: Архитектурный путеводитель, 1997, էջ 261
Գրականություն խմբագրել
- Москва: Архитектурный путеводитель / Бусева-Давыдова И. Л., Нащокина М. В., Астафьева-Длугач М. И.. — М.: Стройиздат, 1997. — 512 с. — ISBN 5-274-01624-3.