Աշոտ Սահրատյան

Աշոտ Արիստակեսի Սահրատյան (հուլիսի 2, 1936, Մոսկվա, ՌԽՖՍՀ), հայ բանաստեղծ, թարգմանիչ, նկարիչ, Հայաստանի գիտությունների ազգային ակադեմիայի անդամ 1970 թվականից։

Աշոտ Սահրատյան
Ծնվել է	հուլիսի 2, 1936(1936-07-02)
Ծննդավայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է	նոյեմբերի 20, 2015(2015-11-20) (79 տարեկան)
Վախճանի վայր	Մոսկվա, Ռուսաստան
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, թարգմանիչ և նկարիչ
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան
Աշխատավայր	Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ

Կենսագրություն

Աշոտ Սահրատյանը 1958 թվականին ավարտել է Երևանի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի ռուսաց լեզվի և գրականության բաժինը։ 1958-1962 թվականներին սովորել է Մոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտում, 1969-1972 թվականներին՝ նույն ինստիտուտի ասպիրանտուրայում։ 1963-1969 թվականներին աշխատել է արտասահմանյան երկրների հետ բարեկամության և մշակութային կապի հայկական ընկերությունում։ 1976 թվականից ղեկավարում է Մոսկվայի Լիխաչովի անվան ավտոգործարանի «Համաստեղություն» գրական խմբակը։

Ստեղծագործական կյանք

Աշոտ Սահրատյանի թարգմանությամբ (հայերենից) ռուսերեն լույս են տեսել հետևյալ գրքերը՝

• Վարդգես Պետրոսյանի «Մայրիկ, ես արդեն մեծ եմ» (Մոսկվա, 1964)
• Գևորգ Արշակյանի «Սև և սպիտակ կարապներ» (Երևան, 1968)
• Եղիշե Չարենցի «Ես իմ անուշ Հայաստանի» (Երևան, 1967)
• Վահան Թոթովենցի «Կյանքը հին հռովմեական ճանապարհի վրա» (Մոսկվա, 1970)
• Կոստան Զարյանի «Նավը լեռան վրա» (Մոսկվա, 1969 և 1974)
• Մկրտիչ Սարգսյանի «Ճակատագրով դատապարտվածները» (Մոսկվա, 1980)
• Հովհաննես Մելքոնյանի «Հարցաքննություն» (Մոսկվա, 1982)

Սահրատյանը 1979 թվականի դեկտեմբերին նկարչական գործերի անհատական ցուցահանդես է ունեցել Մոսկվայի Լիխաչովի անվան ավտոգործարանի մշակույթի պալատում։

Աղբյուրներ

• Հ․ Հ․ Խաչատրյան «Գրական տեղեկատու», «Սովետական գրող հրատարակչություն», 1986 թ