Ֆեոդոր Կուզմին
Ֆեոդոր Բորիսովիչ Կուզմին (ռուս.՝ Фёдор Борисович Кузьмин, 4 մայիսի, 1932, Գոլովիցի, Դուխովշչինսկի շրջան, Սմոլենսկի մարզ, ՌՍՖՍՀ, ԽՍՀՄ – 3 փետրվարի, 1977, Սիմֆերոպոլ), Խորհրդային բանակի ավագ լեյտենանտ, 1956 թվականի Հունգարական հեղափոխութան ճնշման մասնակից, Սովետական Միության հերոս (1956)։
| Ֆեոդոր Կուզմին | |
|---|---|
| ռուս.՝ Фёдор Кузьмин | |
| մայիսի 4, 1932 - փետրվարի 3, 1977 (44 տարեկան) | |
| Ծննդավայր | Գոլովիցի, Դուխովշչինսկի շրջան, Սմոլենսկի մարզ, ՌՍՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մահվան վայր | Սիմֆերոպոլ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Զորատեսակ | զրահատանկային զորքեր |
| Ծառայության տարիներ | 1951-1961 |
| Կոչում | ավագ լեյտենանտ |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Հունգարական հեղափոխություն |
| Պարգևներ |   և  |
Կենսագրություն խմբագրել
Ֆեոդոր Կուզմինը ծնվել է 1932 թվականի մայիսի 4-ին Ռուսաստանի Սմոլենսկի մարզի Դուխովշչինսկի շրջանի Գոլովիցի գյուղում։ Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին եղել է շրջափակման մեջ Յարցևսկի շրջանում։ 1951 թվականին Ֆեոդոր Կուզմինն ավարտել է դպրոցի տասներորդ դասարանը։ Նույն թվականին զորակոչվել է Խորհրդային բանակ։ 1954 թվականին ավարտել է Խմելնիցկիի տանկային ուսումնարանը[1]։
Լինելով Մեքենայացված առանձին բանակի 33-րդ գվարդիական մեքենայացված դիվիզիայի 104-րդ գվարդիական մեքենայացված գնդի տանկային դասակի հրամանատար՝ Ֆեոդոր Կուզմինն ակտիվ մասնակցություն է ունեցել 1956 թվականի Հունգարական հեղափոխության ճնշման գործողություններին։ Բազմիցս աչքի է ընկել ծավալված մարտերում[1]։
ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության՝ 1956 թվականի դեկտեմբերի 18-ի հրամանով «զինվորական պարտքի կատարման ժամանակ ցուցաբերած արիության ու խիզախության համար» գվարդիայի լեյտենանտ Ֆեոդոր Կուզմինն արժանացել է Սովետական Միության հերոսի կոչման և պարգևատրվել Լենինի շքանշանով ու «Ոսկե աստղի» մեդալով (համար 10841)[1]։
1961 թվականին ավագ լեյտենանտ Ֆեոդոր Կուզմինը զորացրվել է։ Ապրել և աշխատել է Սիմֆերոպոլում։ Մահացել է 1977 թվականի փետրվարի 3-ին։ Թաղված է Սիմֆերոպոլում[1]։
Պարգևատրվել է նաև մի շարք մեդալներով[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Գրականություն խմբագրել
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.