Ֆալուն Գոնգ
Ֆալուն Գոնգ (ավանդական չինական՝ 法輪功, պարզեցված՝ 法轮功, փինյին՝ Ֆըլուն Գոնգ — «օրենքի անիվի հոգևոր էներգիա»[1]), «դժվար աշխատանք ուսուցման անիվի հետ»[2], կամ Ֆալուն գուն, կամ Ֆալուն դա ֆա (ավանդական չինական՝ 法輪大法, պարզեցված՝ Դհարմայի անիվի մեթոդ[3]) - նոր կրոնական շարժում[4], որի հիմքում ընկած է ավանդական չինական ցիգոնգ մարմնամարզության վրա՝ համակցված բուդդայականության, դաոսականության, կոնֆուցիականության և չինական ժողովրդական հավատալիքների տարրերի հետ[1][4]։ Ֆալուն գոնգի երեք հիմնական արժեքներն են «ճշմարտության» (真, zhen), «կարեկցանքի» (善, շան) և «համբերության» (忍, ren) կոնֆուցիական սկզբունքները[5]։ Ֆալուն Գոնգը ծագել է 1990-ականների սկզբին Չինաստանում և այնուհետև տարածվել երկրից դուրս։ Վարդապետության ստեղծողը և Ֆալուն Գոնգի մշտական առաջնորդը («Ուսուցիչ») Լի Հոնջին Է։
 | |
| Լեզուներ |
|---|
Ֆալուն Գոնգի առանձնահատկությունների պատճառով դժվար է սահմանել այս «ոչ ավանդական սուրբ հավատքը» և «օկուլտիստական դպրոցը»[6]. մի շարք հեղինակներ Ֆալուն Գոնգը սահմանում են որպես աղանդ[7], ինչի հետ համաձայն չեն շարժման հետևորդները[6]։
1999 թվականից ի վեր Ֆալուն Գոնգի շարժման գործունեությունն ամբողջությամբ արգելվել և քրեականացվել է մայրցամաքային Չինաստանում։ Կան ապացույցներ ՉԺՀ-ի իշխանությունների կողմից արտադատական բանտարկության և բռնի այլ միջոցների կիրառման մասին՝ շարժման կողմնակիցներին ստիպելու համար հրաժարվել իրենց համոզմունքներից և գործելակերպից։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Кравчук Л. А. Адаптация синкретических сект к современным условиям (на примере китайской секты «Фалуньгун») // Путь Востока. Традиции и современность. Материалы V Молодежной научной конференции по проблемам философии, религии, культуры Востока. Серия “Symposium”. Выпуск 28. — СПб.: Санкт-Петербургское философское общество, 2003b. — С. 49—51.
- ↑ Зельницкий А. Д. Путь Востока. Традиции и современность // Материалы V Молодежной научной конференции по проблемам философии, религии, культуры Востока. Серия «Symposium». — СПб.: Санкт-Петербургское философское общество, 2003. — Вып. 28. — С. 52—54.
- ↑ Торчинов Е. А. Предисловие // Религии Китая: Хрестоматия / Ред.-сост. Е. А. Торчинов. — СПб.: Евразия, 2001. — С. 5—8. — 512 с. — ISBN 5-8071-0042-5.
- ↑ 4,0 4,1 Фалуньгун(չաշխատող հղում) // Уланд — Хватцев. — М. : Большая российская энциклопедия, 2017. — С. 186—187. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов ; 2004—2017, т. 33). — ISBN 978-5-85270-370-5.
- ↑ Ownby D. Falun Gong and the Future of China (англ.). — Oxford: Oxford University Press, 2008. — =312 p. — ISBN 978-0-19-532905-6.
- ↑ 6,0 6,1 Балагушкин Е. Г. Глава II. Фалуньгун – культ сакрального совершенствования // Нетрадиционные религии в современной России: морфологический анализ. — М.: ИФ РАН, 2002. — Т. 2. — ISBN 5-201-02094-1.
- ↑ Агаджанян А. С. Буддизм в современном мире: мягкая альтернатива глобализму // Религия и глобализация на просторах Евразии / Под ред. А. В. Малашенко и С. Б. Филатова; Московский Центр Карнеги. — М.: Российская политическая энциклопедия (РОССПЭН); Московский Центр Карнеги, 2009. — 343 с. — (Религия в Евразии). — 2000 экз. — ISBN 978-5-8243-1153-2.