Սրբուհի (անձնանուն)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Սրբուհի (այլ կիրառումներ)
Սրբուհի, հայկական իգական անձնանուն։ Առաջացել է հայերեն սուրբ բառից և Աստվածածնի յոթ անուններից մեկն է (Սրբուհի, Տիրուհի, Իսկուհի, Թագուհի, Մաքրուհի, Դշխոյ, Մարիամ)։ Ժողովրդական ձևերն են Սուրբիկ, Սրբո, Սրբուն[1]։
| Սրբուհի | |
|---|---|
| Սեռ | իգական |
| Նշանակություն | սուրբ |
| Ծագում | |
| Ծագման լեզու | հայերեն |
| Անվան այլ ձևեր | |
| Կապված հոդվածներ | «Սրբուհի» սկսվող էջեր |
Գործածություն խմբագրել
Սրբուհի անունը առաջին անգամ հիշատակվել է 16-րդ դարում՝ 1572 թվականին և 1732-1796 թվականներին, Սուփիկը կամ Սուրբիկը՝ 1664 թվականին[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Հրաչյա Աճառյան, Հայոց անձնանունների բառարան, հ. Գ, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1946, էջ 681 — 742 էջ։