«Զաքարիա Քանաքեռցի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ ուղղումներ ԱՎԶ ծրագրով |
չNo edit summary |
||
Տող 1.
'''Զաքարիա Քանաքեռցի''' (հայտնի է նաև որպես '''Զաքարիա Սարկավագ''', [[1627]], Քանաքեռ – [[1699]], Հովհաննավանք), հայ պատմիչ և մատենագիր։<ref name="Գասպարյան">Դավիթ Գասպարյան, Հայ հին և միջնադարյան գրականության պատմություն, Երևան, «Տիգրան Մեծ», 2009, էջ 479</ref> 13 տարեկանում անդամագրվել է [[Հովհաննավանք]]ի միաբանությանը, որտեղ և անցկացրել է իր ողջ կյանքը: Սովորել է Հովհաննավանքի վանական դպրոցում, աշակերտել առաջնորդներ Զաքարիա
Սովորելուն զուգընթաց ուսուցչություն է արել, վանքին կից մանուկների համար բացված դպրատանը: Եղել է դպիր, սարկավագ, ապա՝ սարկավագապետ: Կաթողիկոս [[Հակոբ Դ Ջուղայեցի|Հակոբ Դ Ջուղայեցու]] գործակիցն էր, ուղեկցել է նրան ուղևորությունների ժամանակ, կաթողիկոսի հատուկ հանձնարարականներով այցելել [[Ղազվին]] (1675), [[Զմյուռնիա]] (1682), [[Կ.Պոլիս]] (1684) և այլն: Հովհաննավանքի առաջնորդ Սարգիս վրդ. Կարբեցու հանձնարարությամբ 1687-ին գրել է «Կոնդակ սուրբ ուխտին Յովհաննուվանից» աշխատությունը, որտեղ ներկայացրել է վանքի պատմությունը՝ հիմնադրումից մինչև իր օրերը: 1651-ին իր ընդօրինակությամբ կազմել է հայ պատմիչների երկերի ժողովածու, վերակազմել և նորոգել μազմաթիվ ձեռագրեր: Ձեռագրագիտական և հնագիտական արժեքով լայն ճանաչում ունի 1687-ին նրա նորոգված «Մարտիրողոգ Ճառընտիր» կոչվող ձեռագիրը (պահվում է Մատենադարանում): 1699-ին
== Աղբյուրներ ==
| |||