«Զ»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

Զ բաղաձայնի արտաբերման ժամանակ լեզուն առաջամասով մոտենում է վերին [[ատամնաշար]]ի հիմքերը երիզող շերտին (վերին լնդերքին, ալվեոլներին), առաջ բերելով նեղվածք` կլորավուն անցքի տեսքով. օդի որոշ տևողությամբ արտամղումը այդ անցքով թողնում է սուլոցի տպավորություն։ Ձայնալարերը թրթռում են։ Նվազագույն հնչույթաբանական հակադրություն է կազմում (մերձավոր լծորդական հարաբերակցության մեջ է) մի կողմից` '''ս'''-ի հետ (ձայնեղություն-խլություն. '''զուր-սուր''', '''զուտ-սուտ'''), մյուս կողմից` '''ժ'''-ի հետ (սուլականություն-շչականություն. '''զանգ-ժանգ, խազ-խաժ''')։