'''Ճորա պահակ''' (Ճողա, Չողա, Կապան, Ճորա, Դուռն Աղվանից, Դուռն Հոնաց), — այժմյան [[Դարբանդ]] քաղաքի մոտ [[Կասպից ծով]]ի ափամերձ տարածքում գտնվող նեղ միջանցքի պատմա-աշխարհագրական անվանումը: Այդ միջացնցքով էին հնում հյուսիսային քոչվոր ցեղերը ներխուժում Վրաստան, Հայաստան, ապա՝ Հռոմեական կայսրություն ու Պարսկաստան: Այդ պատճառով այդ վայրը խոշոր ռազմավարական կարևորություն ուներ թե՛ հռոմեացիների, թե՛ պարսիկների համար: Հռոմեական կայսրությունը հոգ էր տանում և նույնիսկ խոշոր դրամական միջոցներ էր հատկացնում հայերին, այնուհետև՝ պարսիկներին Ճորա պահակը ամրացված վիճակում պահելու համար: Ճորա պահակի վրա կառուցվել էր պարիսպ ու ամրոց, որի մնացորդները պահպանվել են առ այսօր: [[Վարդանանց պատերազմ|451թ. հայոց ապստամբության]] ժամանակ Վարդան Մամիկոնյանը, ձգտելով առավելագույն ուժեղացնել ճնշումը պարսկական բանակի վրա, հասել էր Ճորա պահակ և բացել ամրությունները Հյուսիսային Կովկասի լեռնականների և հոների առջև:
