«Կապիտալ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Կապիտալ''' ([[գերմ.]] ''Kapital'', [[ֆրանս.]] ''capital'', սկզբնապես՝ գլխավոր ունեցվածք, գլխավոր գումար, [[լատ.]] ''capitalis''- գլխավոր,դոմինանտ, հիմնական), տնտեսական կատեգորիա, արժեք, որը վարձու աշխատուժի կիրառմամբ հավելյալ արժեք է բերում, ինքնաճում է։Օգտագործվում է ավելցուկային արժեք ստեղծելու միջոցով, կամավոր փոխանակումների հիման վրա արտադրողական եւև տնտեսական գործունեությամբ։

Օրինակ՝ սեփական կապիտալը, տարբերությունը ընկերության ակտիվների արժեքի եւև նրա պարտավորությունների չափի միջեւ։միջև։ Սովորաբար արժեքը ձեւավորվումձևավորվում է կանոնադրական կապիտալի հաշվին, լրացուցիչ կապիտալի, չբաշխված շահույթի եւև պահուստների։ [[Կապիտալիստ]]ների ձեռքում կենտրոնացած կապիտալը հավելյալ արժեքի յուրացման միջոց է, պատմական կատեգորիա, այսինքն՝ բնորոշ է հասարակական-տնտեսական որոշակի ֆորմացիայի։ Կապիտալի, որպես տնտեսական կատեգորիայի, գիտական վերլուծությունը տվել է [[Կ. Մարքս]]ը՝ [[Կապիտալ (աշխատություն)|«Կապիտալ» աշխատության]] մեջ։ Կապիտալը, նշել է նա, իր չէ, այլ պատմական որոշակի արտադրաեղանակի պատկանող արտադրական հարաբերություն, որն այդ հարաբերությունը կրող իրերին տալիս է յուրահատուկ հասարակական բնույթ։

Դասական քաղաքական տնտեսությունում կապիտալ հասկացության տակ սովորաբար հասկացվում է ֆիզիկական կապիտալ, որը օգտագործվում է որպես ապրանքների եւև ծառայությունների արտադրության միջոցներ-մեքենաներ, սարքավորումներ, տարածքներ։ Որպեսզի իրը համարվի կապիտալ այն պետք է ուենա հետևյալ բնութագիրը։

Կապիտալ առաջանում է այնտեղ, երբ սեփականատերերը արտադրության միջոցների եւև կենսամիջոցների  շուկայում գտնում են ազատ աշխատող, որպես իր աշխատանքի ուժ։

Կապիտալը- դա իր չէ, այլ որոշակի, սոցիալական, արտադրական հարաբերություն, որը պատկանում է հասարակության որոշակի պատմական ձեւավորմանըձևավորմանը, որը ներկայացված է իրերի մեջ եւև տալիս է այդ իրերին  կոնկրետ սոցիալական բնույթ։

Կապիտալը- դա պարզապես նյութի եւև արտադրված արտադրության միջոցների գումար չէ։ Կապիտալը - դրանք արտադրության կապիտալացված միջոցներ են, որոնք իրենք իրենցով համարվում են կապիտալ, ինչպես ոսկին կամ արծաթը ինքնըստինքյան գումարով։

Յուրահատկությունը ավստրիական տնտեսական դպրոցի հանդիսանում է տնտեսական երեւույթներիերևույթների վերլուծությունը անձնական սպառման սուբյեկտիվ դիրքից։ Քանի որ կապիտալը նախատեսված չէ ուղղակի սպառման համար, ավստրիական դպրոցի ներկայացուցիչները չունեին այս հասկացության հետ որոշակի եզրակացություն։

, որոնք ստեղծվել են երկարատեւերկարատև արտադրական շրջանի յուրաքանչյուր փուլում  >>:

Բյոմ-Բավերկը առանձնացնում էր իրական օգուտներ  (գնահատված բարձր) եւև ապագայի օգուտներ (նրանց արժեքը ցածր է)։

Ավստրիական  դպրոցի այլ ձեւակերպումներիձևակերպումների մեջ, կապիտալ-ռեսուրսներ,որոնք ներկայումս չեն օգտագործվում,սակայն օգտագործվում են,  սակայն ապագայում օգտագործվում է սպառման ավելի բարձր մակարդակում։

ՄիեւնույնՄիևնույն ժամանակ, կապիտալը վերադարձվում է որպես տոկոսային եկամուտ։

'''Հաշվապահական հաշվառման եւև ֆինանսական վերլուծության մեջ'''

Հաշվապահական տեսության մեջ կապիտալը համարվում է նյութական արժեքների եւև դրամական միջոցների համախումբ, ֆինանսական ներդրումներ եւև ձեռքբերման իրավունք եւև արտոնություններ, անհրաժեշտ էկազմակերպության տնտեսական գործունեության իրականացման համար։ Պրակտիկայում որպես ինքնուրույն տերմին կապիտալը հաշվապահական հաշվառման մեջ չի օգտագործվում։

·         Սեփական կապիտալ- Տարբերությունը նկերության ակտիվների արժեքի եւև դրա պարտավորությունների չափի։

·         Ներգրավված (փոխառված) կապիտալ-վարկային պարտավորություններ,վարկեր եւև դեբիտորական պարտքեր։

·         Աշխատանքային կապիտալ - ընթացիկ ակտիվների եւև ընթացիկ պարտավորությունների տարբերությունը։