«Մասնակից:Sophy Abrahamyan/2»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
'''Միշել Իվետ Մարի-Թերեզա Ժաննա Օնորին Ալլիո-Մարի''' ({{lang-fr|}} արտասանությունը՝ [Mill aljomaii], {{ԱԾ}}), ֆրանսիացի քաղաքական գործիչ, [[Եվրոպական խորհրդարան |Եվրոպական խորհրդարան]]ի պատգամավոր: Նա անդամակցում է [[Եվրոպական ժողովրդական կուսակցություն|Եվրոպական ժողովրդական կուսակցության]] կազմի մեջ մտնող Ֆրանսիայի «Հանրապետականներ» կուսակցությանը։ 1980-ական, 1990-ական և 2000-ական թվականներին ձևավորված բոլոր աջաթևյան կառավարությունների անդամ Միշելը առաջին կինն էր Ֆրանսիայում, որը զբաղեցնում էր պաշտպանության (2002-2007), ներքին գործերի (2007-2009) և արտաքին գործերի (2010-2011) նախարարի պաշտոնը<ref name="iht2007">{{cite news|title=Excerpts From 'Dawn Evening or Night'|url=https://www.nytimes.com/2007/08/23/world/europe/23iht-23excerpts.7231420.html|access-date=1 August 2013|newspaper=New York Times (in the International Herald Tribune)|date=23 August 2007|author=Ariane Bernard (translation)}}</ref>: Նա նաև պատասխանատու էր երիտասարդության և սպորտի (1993-1995), ինչպես նաև արդարադատության (2009-2010) համար, և նրան շնորհվեց '''պետական նախարարի''' պատվավոր կոչում իր վերջին երկու պաշտոններում:
 
Թունիսի հեղափոխության ժամանակ իր բռնած դիրքորոշումը պատճառ հանդիսացավ, որ նա հեռանա կառավարությունից 2011 թվականին։ Մեկ տարի անց՝ 2012 թվականի Ֆրանսիայի խորհրդարանական ընտրություններում, նա զրկվել է պատգամավորի պաշտոնից [[Ատլանտյան Պիրենեյներ]]ի 6-րդ ընտրազանգվածում: Նա Եվրոպական խորհրդարանի անդամ է դարձել 2014 թվականին։ Միշելը մնում է Սեն-Ժան-դե-Լյուզի քաղաքապետի տեղակալի պաշտոնում, ինչպես նա «Հանրապետականներ»-ի ազգային խորհրդի փոխնախագահը:
Տող 6.
 
== Վաղ կյանք ==
Միշել Մարին ծնվել է 1946 թվականի սեպտեմբերի 10-ին Վիլնյով-Լե-Ռուայում (այն ժամանակ Սենա և Ուազա դեպարտամենտում, իսկ 1968 թվականից ի վեր [[Վալ դը Մարն]] դեպարտամենտում)<ref>{{cite news|title=Who's Who|newspaper=[[Le Canard enchaîné]]|date=25 February 2009|page=2|language=fr}}</ref>։ Նրա հայրը ՝ Բեռնարդ Մարին, (1918-2015) միջազգային ռեգբիի հայտնի մրցավար էր, Ֆրանսիայի Ազգային ժողովի պատգամավոր Ատլանտյան Պիրենեյների 4-րդ ընտրազանգվածի համար (1967-1981, Բաս Պիրենեյի դեպարտամենտ մինչև 1969), և [[Բիարից |Բիարից]]ի քաղաքապետ (1977-1991), իսկ նրա մայրը՝ Ռենե Լեյկոն [[Լեհեր|լեհական]] ծագում ունի<ref name="galamay2009">{{cite journal|last=Nedelec|first=Candice|title=Michèle Alliot-Marie ouvre son jardin secret: Le ministre de l'Intèrieur lève le voile sur son intimité|journal=Gala|date=9 May 2009|trans-title=Michèle Alliot-Marie opens her secret garden: The Minister of Interior unveils her private life|publisher=Prisma Media (then Prisma Presse)|language=fr}} {{Google translation|en|fr|http://www.gala.fr/l_actu/news_de_stars/michele_alliot-marie_ouvre_son_jardin_secret_178810|Google Translate}}</ref><ref>{{cite web|title=Liste alphabétique des députés de la IIIe législature 1967-1968 (groupe politique, département) (English: 'Alphabetical list of Members of the Third Legislature 1967-1968 (Political group, department)')|url=http://www.assemblee-nationale.fr/3/deputes3.asp|work=Assemblée nationale|publisher=[[French National Assembly]] official website|access-date=1 August 2013|language=fr}} {{Google translation|en|fr|http://www.assemblee-nationale.fr/3/deputes3.asp|Google Translate}}</ref><ref>{{cite web|title=Liste alphabétique des députés de la IVe législature 1968-1973 (groupe politique, département) (English: 'Alphabetical list of Members of the Fourth Legislature 1968-1973 (Political group, department)')|url=http://www.assemblee-nationale.fr/4/deputes4.asp|work=Assemblée nationale|publisher=[[French National Assembly]] official website|access-date=1 August 2013|language=fr}} {{Google translation|en|fr|http://www.assemblee-nationale.fr/4/deputes4.asp|Google Translate}}</ref><ref>{{cite web|title=Liste alphabétique des députés de la Ve législature 1973-1978 (groupe politique, département) (English: 'Alphabetical list of Members of the Fifth Legislature 1973-1978 (Political group, department)')|url=http://www.assemblee-nationale.fr/5/deputes5.asp|work=Assemblée nationale|publisher=[[French National Assembly]] official website|access-date=1 August 2013|language=fr}} {{Google translation|en|fr|http://www.assemblee-nationale.fr/5/deputes5.asp|Google Translate}}</ref><ref>{{cite web|title=Liste alphabétique des députés de la VIe législature 1978-1981 (groupe politique, département) (English: 'Alphabetical list of Members of the Sixth Legislature 1978-1981 (Political group, department)')|url=http://www.assemblee-nationale.fr/6/deputes6.asp|work=Assemblée nationale|publisher=[[French National Assembly]] official website|access-date=1 August 2013|language=fr}} {{Google translation|en|fr|http://www.assemblee-nationale.fr/6/deputes6.asp|Google Translate}}</ref><ref name="sudouest">{{cite news|last=Planes|first=Emmanuel|title=Bernard Marie en première ligne (English: 'Bernard Marie in the forward line')|url=http://www.sudouest.fr/2011/02/17/bernard-marie-en-premiere-ligne-320428-652.php|access-date=1 August 2013|newspaper=[[Sud-Ouest (newspaper)|Sud-Ouest]] (English: 'South-West')|date=17 February 2011|agency=Groupe Sud-Ouest|location=Bordeaux, France|language=fr}} {{Google translation|en|fr|http://www.sudouest.fr/2011/02/17/bernard-marie-en-premiere-ligne-320428-652.php|Google Translate}}</ref><ref>{{cite book|title=[[International Who's Who|The International Who's Who 2004]]|year=2003|publisher=Psychology Press|isbn=1857432177|author=Europa Publications|author-link=Europa Publications}}</ref>։
Միշել Մարին ծնվել է 1946 թվականի սեպտեմբերի 10-ին Վիլնյով-Լե-Ռուայում (այն ժամանակ Սենա և Ուազա դեպարտամենտում, իսկ 1968 թվականից ի վեր [[Վալ դը Մարն]] դեպարտամենտում)։ Նրա հայրը ՝ Բեռնարդ Մարին, (1918-2015) միջազգային ռեգբիի հայտնի մրցավար էր, Ֆրանսիայի Ազգային ժողովի պատգամավոր Ատլանտյան Պիրենեյների 4-րդ ընտրազանգվածի համար (1967-1981, Բաս Պիրենեյի դեպարտամենտ մինչև 1969), և [[Բիարից |Բիարից]]ի քաղաքապետ (1977-1991), իսկ նրա մայրը՝ Ռենե Լեյկոն [[Լեհեր|լեհական]] ծագում ունի։
 
Նա հաճախել է [[Նյոյի սյուր Սեն |Նյոյի սյուր Սեն]]ի ավագ դպրոցը, այնուհետև ընդունվել է այժմ չգործող Փարիզի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը՝ շարունակելով ուսումը նույն համալսարանի Փարիզի արվեստի ֆակուլտետում: Այն բանից հետո, երբ 1968 թվականին իրականացվեցին այն ժամանակվա կրթության նախարար Էդգար Ֆորի (հայտնի որպես Լոի Ֆոր) համալսարանական բարեփոխումները, նա շարունակեց իր ուսումը մասնավոր իրավունքի, քաղաքագիտության և պետության և իրավունքի պատմություն ոլորտում՝ ուսանելով և՛ Պանթեոն-Ասաս համալսարանում՝ ստանալով իրավաբանական գիտությունների դոկտորի աստիճան 1973 թվականին «''Salarié actionnaire»'' ատենախոսությամբ (անգլերեն բաժնետերեր-աշխատակիցներ), և՛ պանթեոն-Սորբոնի համալսարանում՝ ստանալով քաղաքական գիտությունների դոկտորի աստիճան 1982 թվականին և պաշտպանելով իր թեզը՝ «քաղաքական որոշումներ և վարչական կառույցներ» թեմայով: Համալսարանում ուսանելու տարիներին նա եղել է «UNI» աջաթևյան ուսանողական միության անդամ<ref>{{cite news|last=Guichoux|first=Marie|title=Michèle Alliot-Marie, 53 ans, fille de famille gaulliste, présidera peut-être le RPR <nowiki>[</nowiki>...<nowiki>]</nowiki>|url=http://www.liberation.fr/portrait/0101301095-michele-alliot-marie-53-ans-fille-de-famille-gaulliste-presidera-peut-etre-le-rpr-samedi-si-le-parti-se-donne-a-une-femme-pour-changer-petite-poigne|newspaper=[11[Libération]]|date=4 December 1999|language=fr}}</ref>:<ref>{{cite book |last1=Latrous |first1=Neila |last2=Marteau |first2=Jean-Baptiste |title=UMP - un univers impitoyable (English: 'UMP - A Ruthless World') |year=2012 |publisher=Flammarion |location=France |isbn=978-2081277106 |page=250 |language=fr |type=Paperback |chapter=Des jeunes pires que leurs aînés (English: 'Young worse than their elders')}}</ref>
 
== Համալսարան և քաղաքական կարիերա ==
Տող 15.
Նա 1970-1984 թվականներն ընկած ժամանակահատվածը աշխատում էր որպես օգնական՝ սկզբում Պանթեոն-Ասաս համալսարանում, այնուհետև Փարիզի I պանթեոն-Սորբոնի համալսարանում: Իսկ 1984 թվականից դասախոսել է հանրային իրավունքի ոլորտում: Նա թողել է այս պաշտոնը այն բանից հետո, երբ 1986 թվականին Ֆրանսիայի ազգային ժողովի կողմից ընտրվել է որպես պատգամավոր:
 
1972 թվականին նա նշանակվել է այն ժամանակ սոցիալական հարցերի նախարար Էդգար Ֆորի տեխնիկական կարգավորման հարցերով խորհրդականը, իսկ հետո նույն պաշտոնը ստանձնել է այն ժամանակվա համալսարանների գծով պետքարտուղարի՝ Ժան Պիեռ Սուասոնի մոտ։ Այնուհետև 1973-1974 թվականներին եղել է այն ժամանակվա դեպարտամենտների և անդրծովյան տարածքների նախարար Բեռնար Շտազիի խորհրդականը, որից հետո 1974 թվականին նշանակվել է այն ժամանակվա՝ զբոսաշրջության գծով պետքարտուղար Ժերար Դյուկրեի խորհրդականը: Այնուհետև նա դարձավ այն ժամանակվա պետքարտուղար և համալսարանների նախարար Էլիս Սոնյե Սեյտեի հանձնաժողովի նախագահը (1976-1978), մինչև մասնավոր սեկտորում աշխատանքի անցնելը որպես Uta-Indemnité ընկերության գլխավոր գործադիր տնօրենի կառավարիչ (1979-1985)։ Այդ ժամանակ նա նաև մասնագիտանում էր որպես փաստաբան<ref>Who's Who in France</ref>:
 
== Կարիերա ==
 
=== Տեղական քաղաքականություն ===
Ալիո-Մարին իր ընտրական կարիերան սկսել է 1983 թվականին ՝ որպես համայնքային խորհրդական [[Բասկերի երկիր (Ֆրանսիա)|բասկյան]] Սիբուր գյուղում (նախկին Լաբուրդան նահանգում, իսկ այժմ [[Ատլանտյան Պիրենեյներ|Ատլանտյան Պիրենեյների]] [[Դեպարտամենտ (Ֆրանսիա)|դեպարտամենտում]]), որը տեղակայված է իր հոր քաղաքական բազայից հարավ ՝ [[Բիարից|Բիարիցում]], Սեն-Ժան-դե-Լյուզից ոչ հեռու: Նա պաշտոնավարել է մինչև 1988 թվականը: 1989 թվականին նա այս անգամ իր հոր հետ միասին ընտրվել է մեկ այլ խորհուրդում ՝ Բիարիցում։ 1990 թվականին, լինելով մեծամասնություն կազմող համայնքում և աջակցելով Ֆրանսիայի քաղաքապետի առաջին տեղակալ Դիդյո Բորոտրային, նա ընդունեց մի օրինագիծ, որով արգելվում էր հյուրանոց-խաղատների կառուցումը քաղաքի հիմնական լողափի դիմաց: Սրա արդյունքում խորհուրդը փլուզվեց: 1991 թվականին արտահերթ համայնքային ընտրություններում հաղթել է Դիդյե Բորոտրան, որը միավորել է տեղի Ֆրանսիայի դեմոկրատական միության անդամներին, երկու ընտրված սոցիալիստներին և բասկյան ազգայնականներին, որոնք նրան լրացուցիչ աջակցություն են ցուցաբերել<ref>{{cite web |title=Biarritz: Borotra L'emporte Cantonale dans L'eure |url=https://www.humanite.fr/node/286966 |publisher=L'Humanite |access-date=2 August 2013 |language=fr |date=18 March 1991}}</ref>: Մարին լքել է խորհուրդը, միևնույն ժամանակ, երբ նրա հայրը չընտրվեց քաղաքապետի պաշտոնում: Այնուհետև 1995-2002 թվականներին Մարին զբաղեցրել է Սեն Ժան-դե-Լյուզի քաղաքապետի պաշտոնը, իսկ այդ ժամանակից ի վեր ՝ քաղաքապետի առաջին տեղակալի պաշտոնը: Նա 1994-2001 թվականների ժամանակահատվածում եղել է նաև Ատլանտյան Պիրենեյների Գլխավոր խորհրդի անդամ և փոխնախագահ:
 
=== Ազգային քաղաքականություն ===
Ֆրանսիայի գոլիստական շարժման անդամ Ալիո-Մարին 1986 թվականին որպես Ատլանտյան Պիրինեյների ներկայացուցիչ ընտրվել է Ազգային ժողովում: Այդ ժամանակից ի վեր նա մասնակցում էր Ազգային ժողովի նիստերին, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ նա նիստ էր անցկացնում կառավարությունում. դա կապված է մանդատների ամբողջության մասին ֆրանսիական օրենքի հետ (բառացիորեն «մանդատների կուտակում»), որն արգելում է կառավարության նախարարներին միաժամանակ պատգամավոր լինել Ֆրանսիայի Ազգային ժողովում: նրա տեղակալն էր Դանիել Պուլուն, ով այդ պաշտոնը զբաղեցնում էր 1993-1995 թվականներն ընկաշ ժամանակահատվածը՝ վերստանալով իր պաշտոնը 2002-2011 թվականներին, Մարին զբաղեցնում էր կառավորության նախարարի պաշտոնը<ref name="danielpoulou">{{cite web|title=Accueil > Archives de la XIIIe législature > Les députés > M. Daniel Poulou (English: 'Home > Archives XIII Legislature > Members > Daniel Poulou')|url=http://www.assemblee-nationale.fr/13/tribun/fiches_id/2463.asp|work=Assemblée nationale|publisher=National Assembly of France|access-date=2 August 2013|language=fr}}</ref>:
 
1986-1988 թվականներին Ալիո-Մարին [[Ժակ Շիրակ|Ժակ Շիրակի]] երկրորդ կառավարությունում Ազգային կրթության նախարարին կից դպրոցների հարցերով պետական քարտուղար էր (կրտսեր նախարար), իսկ 1993-1995 թվականներին [[Էդուար Բալլադյուր|Էդուար Բալադյուրի]] կառավարությունում զբաղեցրել է երիտասարդության և սպորտի նախարարի պաշտոնը:
 
1989-1993 թվականներին նա եղել է Եվրոպական խորհրդարանի անդամ ՝ որպես Եվրոպական ժողովրդավարական դաշինքի քաղաքական խմբի անդամ։անդամ<ref>{{cite web|title=Michèle ALLIOT-MARIE|url=http://www.europarl.europa.eu/meps/en/1179/MICHELE_ALLIOT-MARIE_home.html|work=European Parliament / MEPs|access-date=1 August 2013}}</ref>։
 
== Անձնական կյանք ==
Տող 34.
Ֆրանսիական ԶԼՄ-ները նրան տվել են «ՄԱՄ» մականունը:
 
1988 թվականից ի վեր նրա կյանքի ուղեկիցը եղել է Պատրիկ Օլեն, որը 2007 թվականին կարճ ժամանակով զբաղեցրել է Ազգային ժողովի նախագահի պաշտոնը, այնուհետև գլխավորել Ասամբլեայի տնտեսական կոմիտեն: 2010 թվականի նոյեմբերին նա նշանակվել է նախարար, որը ով [[ֆրանսուա Ֆիյոն|Ֆիյոն II]]-ի կառավարությունում պատասխանատու է խորհրդարանի հետ հարաբերություններ հաստատելու համար։ Երկուսն էլ 2010-2011 թվականներին մի քանի ամիս միաժամանակ զբաղեցրել են նախարարի պաշտոն: Մարիի ավելի բարձր հասարակական դիրքի պատճառով Պատրիկը ստացել է «Պատրիկ Օլիեր-Մարի» կամ «ՊՈՄ» մականունը ։մականունը։
 
 
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
 
== Հրատարակություններ ==
* {{cite thesis |degree=PhD in law |title=Le salarié actionnaire |trans-title=Employee Shareholders |language=fr |publisher=[[Panthéon-Assas University]] |year=1973}}
* {{cite thesis |degree=PhD in political science |title=Les Décisions politiques et structures administratives |trans-title=Policy Decisions and Administrative Structures |language=fr |publisher=[[Pantheon-Sorbonne University|Paris I]] |year=1982}}
* {{cite book |title=La Décision politique - Attention ! Une République peut en cacher une autre |trans-title=Political Decision - Attention! A Republic Can Hide Another |year=1983 |publisher=[[Presses Universitaires de France|PUF]] |location=Paris, France |isbn=2-13-038008-5 |language=fr}}
* {{cite book |title=La Grande Peur des classes moyennes |trans-title=The Great Fear of the Middle Class |year=1996 |publisher=La table ronde |location=Paris, France |isbn=2-7103-0768-5 |language=fr}}
* {{Cite report |year=1997 |title=Les boursiers étrangers en France: errements et potentialités |trans-title=Foreign Scholars in France and Potential Mistakes |publisher=Rapport parlementaire au nom de la commission des affaires étrangères (English: 'Parliamentary Report on behalf of the Committee on Foreign Affairs') |language=fr}}
* {{cite book |title=La République des irresponsables |trans-title=Republic of Irresponsibles |year=1999 |publisher=Odile Jacob |location=France |isbn=2-7381-0727-3 |language=fr}}
* {{cite book |title=Le Chêne qu'on relève |trans-title=The Oak Notes That |year=2005 |publisher=Odile Jacob |location=France |isbn=2-7381-1690-6 |language=fr}}
* {{cite book |title=Une femme au cœur du pouvoir d'état |trans-title=A Woman at the Heart of State Power |year=2013 |publisher=[[Plon (publisher)|Plon]] |location=Paris, France |isbn=978-2-259-21824-5 |language=fr}}