«Մասնակից:Anahit Makarian/Պուերտո Մոնտ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 8.
== Պատմություն ==
Սկզբում տեղանքը ծածկված էր թավ անտառով և կոչվում էր Մելիփուլի (որը թարգմանաբար նշանակում է «չորս բլուրներ»)։ Երբ հայտնաբերվեց քաղաքի ելքը դեպի բաց ծով՝ այն սկսեց ծառայել որպես մուտք դեպի Լյանկիուե լիճ: Հետագայում ստեղծվեց արշավախումբ՝ անտառահատման համար, որը վստահված էր գերմանացի բնագետ և քարտեզագիր Բերնարդո Ֆիլիպպին, բայց նրա մահից հետո՝ 1851 թվականին, Վիսենտե Պերես Ռոզալեսը ստանձնեց իր պարտականությունները և սեպտեմբերի վերջին սկսեց Ռելոնկավի ծոցի ծառահատումը: Դեկտեմբերին, անտառահատումից հետո, տարածքն այրվեց՝ հողը մաքրելու համար, որպեսզի կառուցվեր նոր բնակավայր<ref>{{cite web
1912 թվականին ստեղծվեց երկաթուղի, որը քաղաքը կապում էր [[Սանտյագո]]յին: Երկաթուղու շնորհիվ քաղաքը դարձավ Պատագոնիա մուտքի կարևոր կետ և ընդլայնեց նրա առևտրային զարգացումը։ 1950 թվականին Պուերտո Մոնտն ուներ 27500 բնակչություն, և քաղաքը արագորեն ուրբանիզացվում էր։ Այնուամենայնիվ, 1960 թվականի Վալդիվիայի երկրաշարժն ավերեց Պուերտո Մոնտի մեծ մասը, փլուզվեց նավահանգիստը, երկաթուղային կայարանը, ինչպես նաև բազմաթիվ շենքեր ու տներ: Ի վերջո, քաղաքը վերականգնվեց՝ կրկին դառնալով կարևորագույն քաղաքային կենտրոն, ինչպես նաև ազգային հետաքրքրության նավահանգիստ<ref>{{cite web |url=http://www.memoriachilena.cl/602/w3-article-783.html#presentacion |title=Puerto Montt 1853-2002 |publisher=Memoria Chilena |access-date=April 20, 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160424035000/http://www.memoriachilena.cl/602/w3-article-783.html#presentacion |archive-date=April 24, 2016 |url-status=live }}</ref>:
| |||