«Ջեյմս Մենչեմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 18.
1974 թվականին բրիտանական իշխանությունները Մենչեմին հայտնել էին Սեյշելյան կղզիներին անկախություն տրամադրելու մտադրության մասին՝ միաժամանակ հրաժարվելով իր կողմից ստանձնած որևէ պարտավորությունից։ Նույն թվականի ապրիլի 24-ին կղզիներում տեղի ունեցան Օրենսդիր ժողովի ընտրություններ, որին պետք է ընդուներ ապագա անկախ պետության օրենսդրությունը։ Ընտրությունների արդյունքում Մենչեմի գլխավորած ՍԴՀԿ-ն ստացել է Սեյշելյան կղզիների ձայների 52,37 %-ը<ref name="Выборы"/>։ Երկրորդ տեղը բաժին է հասել Սեյշելյան ժողովրդական Պրոգրեսիվ ճակատ սոցիալիստական կուսակցությանը, որի ղեկավարը Ֆրանս-Ալբեր Ռեննեն է։ Հոկտեմբերի 1-ին նա ձևավորեց կառավարություն և դարձավ երկրի գլխավոր նախարարը<ref name="МЖ">{{статья|автор=|заглавие=|ссылка=https://books.google.ru/books?id=oDBNAAAAYAAJ&q=мэнчем&dq=мэнчем&hl=ru&ei=JMSZTo34Fsz5sgba1_zECQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&ved=0CEgQ6AEwBg|язык=|издание=[[Международная жизнь]]|тип=|год=1976|том=|номер=7|страницы=156|doi=|issn=}}</ref>, իսկ Ռենեն՝ հողերի նախարար։ Բրիտանացիների կարծիքով, որոնք պնդում էին, որ ընդդիմության առաջնորդի նշանակումը նախարարական պաշտոնին պետք է նպաստեր Ներքին հանդարտությանը Սեյշելներում<ref name="Хронология"/>։
 
Սեյշելյան կղզիներին անկախություն տրամադրելու նախօրեին բրիտանական իշխանությունները զգալի աջակցություն են ցուցաբերել Մենչեմին և նրա կուսակցությանը։ Որպես սահմանադրական հարցերով նրա խորհրդական՝ նրան է ուղարկվել անգլիացի հայտնի իրավաբան Դենիս Գրենանը։ Հենց նա է համոզել վարչապետին, որ ՍԴՀԿ-ի՝ անկախություն ստանալու համար ելույթ ունենալը միակ ճիշտ որոշումն է լինելու։ Մոտավորապես այդ ժամանակ Լոնդոն ժամանած Մանչամին այցելել էր Ֆոքս Տալբոտը՝ մեկ հակամոմունիստական կազմակերպության ներկայացուցիչ, ինչպես նաև կայացած [[Միացյալ Թագավորության գաղտնի հետախուզական ծառայությունը։ծառայություն]]ը։ Ֆոքս Տալբոտը խոստացել է ֆինանսական աջակցություն տրամադրել ՍԴՀԿ-ին աջակցող Սեյշելես Ուիքլի թերթին։ Այսպիսով, Ֆոքս Տալբոտի շնորհիվ հաջորդ 3 տարում Մենչեմի հաշվին շվեյցարական բանկերից մեկում փոխանցվել է մոտ 3 հազար ֆունտ ստեռլինգ<ref>{{cite web|url=http://militera.lib.ru/h/bloch_fitzgerald/04.html|title=Тайные операции английской разведки: Ближний и Средний Восток, Африка и Европа после 1945 года // Глава IV. Тайные операции в послеколониальной Африке|author=Блоч, Джонатан; Фицджеральд, Патрик.|date=|work=|publisher=Военная литература (интернет-сайт)|accessdate=2011-11-06|lang=|archiveurl=|archivedate=}}</ref>։
 
1975 թվականի մարտին Լոնդոնում տեղի ունեցավ այսպես կոչված հիմնադիր խորհրդաժողովը, որտեղ բանակցություններ վարվեցին Սեյշելյան կղզիներին անկախություն տրամադրելու պայմանների շուրջ։ Սեյմի կողմից դրան մասնակցել են երկու կուսակցությունների ներկայացուցիչներ՝ ինչպես ՍԴՀԿ-ն, այնպես էլ ՍԺԱՃ-ն<ref name="МЖ"/>։ Արդյունքում, ձգտելով Սեյշելյան ղեկավարությունից հասնել լիակատար անկախության հռչակմանը, 1976 թվականի հունվարի 2-ին Մեծ Բրիտանիայի կառավարությունը համաձայնել է 10 միլիոն ֆունտ ստեռլինգ վճարել Սեյշելներին անկախության առաջին 2 տարում և հետագայում 1,7-ական միլիոն ֆունտ ստեռլինգ վճարել հետագա 4 տարում, եթե նրանք առաջարկի պահից սկսած կես տարվա ընթացքում հայտարարեն իրենց անկախության մասին։ Մի քանի ամիս անց՝ 1976 թվականի հունիսի 29-ին, ուղիղ կեսգիշերին Մեծ Բրիտանիայի դրոշը իջեցվել է նահանգապետի տան վրա, իսկ նրան փոխարինելու է հանվել նոր՝ Սեյշելյան դրոշը։ Նույն օրը Մենչեմն ընդունել է նախագահի երդումը, իսկ Ռենեն զբաղեցրել Է Սեյշելյան կղզիների վարչապետի պաշտոնը<ref name="Хронология"/>։ Նոր կառավարությունն, ըստ էության, կոալիցիոն է դարձել՝ դրանում ընդգրկված էին ՍԴՀԿ վեց ներկայացուցիչներ՝ ՍԺԱՃ-ի հինգ նախարարների դեմ<ref>{{книга|автор= Mair, Lyn; Beckley, Lynnath.|заглавие= Seychelles: the Bradt Travel Guide|ответственный= |ссылка= https://books.google.ru/books?id=aHXeJtnAQ2MC&pg=PA18&dq=james+mancham&hl=ru&ei=3eWZTqWcMMnssgafg_D9Aw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CDMQ6AEwAjgK#v=onepage&q&f=false|место= |издательство= Bradt Travel Guides|год= 2008|том= |allpages= 240|pages= 18|isbn=}}</ref>։
Տող 35.
 
=== Հեղաշրջում։ Աքսորի մեջ ===
1977 թվականի հունիսի 5-ին, մինչ նախագահ Մենչը գտնվում Էր Լոնդոնում, [[Ազգերի Համագործակցությանհամագործակցություն|Ազգերի համագործակցության]] երկրների ղեկավարների խորհրդաժողովում, որն օգտվեց Ֆրանս-Ալբեր Ռենեի բացակայությունից, նախաձեռնեց պետական հեղաշրջում։ Ստանալով Տանզանիայում պատրաստված գրոհայինների աջակցությունը, որոնք նույն օրը վայրէջք են կատարել Վիկտորիա նավահանգստում, նա հայտարարել է Մենչեմի տապալման մասին և իրեն հռչակել Սեյշելյան կղզիների նոր նախագահ<ref>{{статья|автор=Вовк, Михаил.|заглавие=Советские моряки за экватором: В 80-х годах прошлого века ВМФ СССР едва не обосновался на Сейшельских островах|ссылка=http://nvo.ng.ru/history/2011-07-08/15_seishely.html|язык=|издание=[[Независимое военное обозрение]]|тип=|год=2011-07-08|том=|номер=|страницы=|doi=|issn=}}</ref>։
 
Մենչեմը, որը ստիպված է եղել մնալ Մեծ Բրիտանիայում, Արևմուտքին կոչ է արել բոլոր ուժերով դադարեցնել մարքսիզմի տարածումը Աֆրիկայի հարավում։ Արևմտյան Եվրոպայի պետությունների կողմից որոշակի ֆինանսական և ռազմական օգնության հասնելուց հետո նախկին նախագահն ու նրա կողմնակիցները կազմակերպել են վարձկանների, այդ թվում՝ բրիտանական բանակի նախկին զինծառայողների հավաքագրումը՝ Սեյշելյան կղզիներում հակահետևակային հեղաշրջում իրականացնելու համար։ Նրանց ծրագրերը խափանվել են Սեյշելյան անվտանգության մարմինների կողմից։ 1978 թվականի ապրիլի 29-ին կղզիներում ձերբակալվել են մի քանի մարդ, որոնց կասկածում են պետական հեղաշրջման նախապատրաստման մասնակցության մեջ։ Հետաքննության ընթացքում պարզվել է, որ Հոարի ղեկավարած Խենթ Մայքի դավադիրները մեծ քանակությամբ զենք և զինամթերք են ունեցել, որոնք թաքցվել են Սեյշելյան արշիպելագի տարբեր կետերում։ Ներքին ապստամբությունը, ըստ հեղաշրջման կազմակերպիչների ծրագրի, պետք է աջակցեր 200 բրիտանացի, ֆրանսիացի և հարավաֆրիկացի վարձկանների կազմով խումբը, որը պատրաստվում էր Քենիական Մոմբասիից Սեյմասի լողալ Մենչեմի կողմնակիցներից մեկին պատկանող նավում{{sfn|Колкер|1982|с=168—169}}։
 
Չնայած անհաջողության՝ նա չի հրաժարվել պետական հեղաշրջման գաղափարից։ 1979 թվականի վերջին նա նոր դավադրություն էր նախաձեռնել Ռենի դեմ՝ դիմելով իր ընկերոջ՝ Սաուդյան միլիոնատեր [[Ադնան ՔաշոգիիԽաշոգջի]]ի ֆինանսական օգնությանը։ Սեյշելյան ներքին մարմինների տվյալներով՝ դրան մասնակցել են Հարավաֆրիկյան քաղաքացիները, ինչպես նաև բելգիացին և ֆրանսիացին{{sfn|Колкер|1982|с=169}}։
 
Ընդհանուր առմամբ Մենչեմը ստիպված արտագաղթի մեջ է եղել 15 տարի։ Այդ ընթացքում նա զբաղվել է միջազգային առևտրի հարցերով խորհրդատվություններով, հանդես է եկել որպես միջազգային մարքեթինգի մասնագետ, խորհրդատվություն է տվել մի շարք խոշոր ընկերությունների։ Մենչեմի խոսքով՝ Շատ հետաքրքիր էր այն ժամանակաշրջանը, երբ նա գլխավորում էր Berlin European Airways արևմտաբեռլինյան ավիաընկերությունը, որը ձևավորվել է Գերմանիայի քաղաքացիների՝ Արևմտյան Բեռլին թռիչքները հեշտացնելու համար<ref name="Интервью">{{cite web|url=http://www.culturaldiplomacy.org/culturaldiplomacynews/index.php?Interview-with-President-Sir-James-Richard-Marie-Mancham-Founding-President-of-the-Republic-of-Seychelles|title=Interview with President Sir James Richard Marie Mancham, Founding President of the Republic of Seychelles|author=|date=2009-11-06|work=|publisher=culturaldiplomacy.org|accessdate=2011-15-10|lang=en|archiveurl=https://www.webcitation.org/69tYpiUxi?url=http://www.culturaldiplomacy.org/culturaldiplomacynews/index.php?Interview-with-President-Sir-James-Richard-Marie-Mancham-Founding-President-of-the-Republic-of-Seychelles|archivedate=2012-08-13|dead-url=no}}</ref>։ Մինչ աքսորի ավարտը նա միջազգային հանրությանը կոչ էր անում վերականգնել ժողովրդավարությունը Սեյշելյան կղզիներում, «Պայքար հանուն իշխանության Հնդկական օվկիանոսում» թեմայով դասախոսություններով հանդես է եկել Եվրոպայի և ԱՄՆ-ի համալսարաններում<ref name="Акт"/>.