|
[https://ru.wikipedia.org/wiki/Bridge_over_Troubled_Water]
'''''Bridge over Troubled Water''''', [[Simon & Garfunkel]] [[ֆոլկ ռոք]] դուետի հինգերորդ և վերջին [[ստուդիական ալբոմ]]ը, որը թողարկվել է 1970 թվականի հունվարին [[Columbia Records]]-ի կողմից։ «Շրջանավարտ» ֆիլմի [[սաունդթրեք]]ից հետո Արտ Գարֆանկելը նկարահանվել է «Հնարք-22» ֆիլմում, մինչդեռ [[Պոլ Սայմոն]]ն աշխատել է երգերի վրա՝ ստեղծագործելով գրեթե բոլոր երգերը, բացի Բուդլո և Ֆելիս Բրայանտովների հեղինակած «[[Bye Bye Love]]»-ից (նախկինում եղել է ''Everly Brothers''-ի հիթը)։
Պրոդյուսեր Ռոյ Հեյլիի օգնությամբ ստեղծված ալբոմը հետևում էր նույն երաժշտական ուղղություններին, ինչ ''Bookends''-ը՝ մասամբ հրաժարվելով ավանդական ոճից՝ ներառելով [[ռոք]]ի, R&B-ի, գոսպելի, [[ջազ]]ի, էթնիկ երաժշտության, [[փոփ երաժշտություն|փոփ երաժշտության]] և այլ ժանրերի տարրեր։ Սա նկարագրվել է որպես «ամենահեշտ և առավել հավակնոտ ձայնագրությունը»<ref name="Pitchfork"/>։
''Bridge over Troubled Water''-ը թողարկվել է 1970 թվականի հունվարի 26-ին և հետագայում մի քանի անգամ վերահրատարակվել է։ Ալբոմը թողարկվել է ինչպես [[Ստերեոֆոնիա|ստերեո]], այնպես էլ քվադրոֆոնիչ հնչողությամբ։ 2011 թվականի մարտի 8-ին ''[[Columbia Records]]''-ը թողարկել է ''40th Anniversary Edition'' վերահրատարակությունը, որը ներառում էր երկու [[DVD]]-ներ, այդ թվում՝ քաղաքական թեմային նվիրված հատուկ ''Songs of America'' հեռուստաշոուն (1969), ''The Harmony Game'' վավերագրական ֆիլմը, լրացուցիչ նշումներ և բուկլետ։ Այլ վերահրատարակումներ պարունակում են բոնուս երգեր, օրինակ՝ 2001 թվականի տարբերակը, որը ներառում է «''Feuilles-O''» և «''Bridge over Troubled Water''» երգերի դեմոձայնագրությունները։
Չնայած գովասանքի, դուետը որոշում է կայացրել բաժանվել ավելի ուշ՝ 1970 թվականին, Գարֆանքելը շարունակել է իր կարիերան կինոյում, իսկ Սայմոնը լրջորեն զբաղվել է երաժշտությամբ: Հաջորդ տարիներին երկու կատարողներն էլ թողարկել են անհատական ալբոմներ։ «''Bridge''»-ը բաղկացած է երկու առավել քննադատական և առևտրային հաջողված «Bridge over Troubled Water» և «[[The Boxer]]» երգերից, որոնք ներառված էին [[Բոլոր ժամանակների 500 մեծագույն երգեր ըստ Rolling Stone ամսագրի|Rolling Stone-ի բոլոր ժամանակների 500 մեծագույն երգերի ցուցակում]]: Քննադատական և առևտրային հաջող ալբոմը գլխավորել է հիթ-շքերթները ավելի քան տասը երկրներում և ստացել է երկու «[[Գրեմմի]]» մրցանակ, գումարած ևս չորսը՝ գլխավոր երգի համար։ Վաճառվել է մոտ 25 մլն ձայնագրություն, ինչպես նաև ալբոմն ընդգրկվել է տարբեր ցուցակներում, ներառյալ [[Rolling Stone]]-ի բոլոր ժամանակների 500 մեծագույն ալբոմների ցուցակում 51-րդ հորիզոնականում
Ալբոմի ստեղծման պատմությունը պատմվում է «''The Harmony Game''» (2011) 72 րոպեանոց վավերագրական ֆիլմում, որտեղ պատմում է ինչպես Սայմոնի, այնպես էլ Գարֆանքելի և թողարկման վրա աշխատող տարբեր աշխատակիցների հետ հարցազրույցների մասին։
== Ալբոմի մասին ==
''Simon & Garfunkel'' դուետը, որը սկզբում կոչվել է «''Tom & Jerry''», արդեն հաջող էր երաժշտական արդյունաբերության մեջ: Նրանց ''[[Parsley, Sage, Rosemary and Thyme]]'' ալբոմի «''The Graduate''» երգը, որը դարձել է Մայք Նիկոլասի «Շրջանավարտը» ֆիլմի [[սաունդթրեք]]ը, հասել է ԱՄՆ-ի ''[[Billboard 200]]'' հիթ-շքերթի համապատասխանաբար երրորդ, երկրորդ և առաջին հորիզոնականներում{{sfn|Eliot|2010|p=102}}։ Հիշատակվածներից առաջինը և երրորդը միայն ԱՄՆ-ում վաճառվել են 3 և 2 միլիոն օրինակով<ref>{{cite journal|journal=Billboard |title=CBS Gets Pre-1976 Certs: 132 Honors Issued|publisher=Nielsen Business Media|url=https://books.google.com/books?id=ICUEAAAAMBAJ&pg=PA67 |date=December 13, 1986|volume=98|issue=50|issn=0006-2510|pages=4, 67; here: p. 67|accessdate=January 14, 2018}}</ref>։ Արտ Գարֆանքելը Նիկոլասի մեկ այլ «[[Ծուղակ 22]]» ֆիլմի համանուն «Ծուղակ 22» ֆիլմում խաղացել է կապիտան Նեյթի դերը։ Սկզբում Փոլ Սայմոնը պետք է խաղար Դանբար անունով մի կերպարի դեր, սակայն սցենարիստ Բակ Հենրին որոշել է, որ ֆիլմը լեցուն է կերպարներով և հետագայում ջնջել է Սայմոնի դերը{{sfn|Browne|2012|p=27}}{{sfn|Ebel|2004|pp=52–53}}։ Ֆիլմի անսպասելիորեն երկար արտադրությունը սպառնալիքի տակ է դրել դուետի հարաբերությունները{{sfn|Ebel|2004|pp=52–53}}։ Գարֆանքելը 1990 թվականին ''SongTalk'' ամսագրին տված հարցազրույցում ասել է. «Մեր աշխատանքի ձևը այն էր, որ Փոլը գրում էր, իսկ հետո մենք ձայնագրում էինք։ Այնպես որ, մեծ մասը երկու ամսվա ընթացքում մենք աշխատել ենք երեք կամ չորս երգերի վրա, որոնք գրել է Փոլը, և երբ նրանք պատրաստ էին, մենք դադարել ենք մի քանի ամիս, մինչև Փոլը աշխատել է հաջորդ խմբի երեք կամ չորս երգերի վրա: Հետո մենք ժամանակ ենք գտել և հաջորդ երեք-չորս ամիսը շարունակ ստուդիայում անցկացրել․․․ փոխանակ սպասենք, մինչև Փոլը հաջորդ խումբի երգը գրի, ես գնացել և նկարահանվել եմ այս ֆիլմում»<ref>[http://willybrauch.de/In_Their_Own_Words/artgarfunkel_03.htm Art Garfunkel interview] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20160312120429/http://willybrauch.de/in_their_own_words/artgarfunkel_03.htm |date=March 12, 2016 }} Retrieved on September 24, 2012</ref>։
== Երգեր ==
«Ծուղակ 22» ֆիլմի նկարահանումները սկսվել են 1969 թվականի հունվարին և շարունակվել 8 ամիս<ref name="Calley obit">{{cite web|last=Hayward|first=Anthony|title=John Calley: Film producer who made 'Catch-22' and successfully headed three major studios|url=https://www.independent.co.uk/news/obituaries/john-calley-film-producer-who-made-lsquocatch22rsquo-and-successfully-headed-three-major-studios-2365494.html|work=Obituaries|publisher=The Independent|accessdate=2012-08-13|date=2011-10-05}}</ref>{{sfn|Humphries|1982|p=65}}։ Սայմոնը այդ պահին չի ավարտել որևէ նոր երգ, և դուետը ծրագրել է համագործակցել, երբ նկարահանումները կավարտվեն: Ռոյ Հեյլին պետք է վաճառեր ալբոմը, և ինչպես իրենց վերջին ստուդիական ալբոմի՝ «''Bookends''»-ի դեպքում, նրանք ստեղծել են փորձարարական երաժշտություն՝ հեռանալով տիպիկ ֆոլկ ռոքից և դրա փոխարեն հետազոտելով նոր ժանրեր{{sfn|Ebel|2004|pp=52–53}}։
''Bridge over Troubled Water'' երգը նաև դուետի համար առաջին ալբոմն էր՝ բուկլետում նշված նվագակցող երաժիշտներով։ Նրանք էին գիթառով Սայմոնը և Ֆրեդ Քարթեր կրտսերը, հարվածային գործիքներով Հել Բլեյնը, բասով Ջո Օսբորնը, ստեղնաշարային գործիքներով Լարի Նեչթելը. նրանք բոլորն էլ խմբի հայտնի անդամներ էին ''The Wrecking Crew'' երաժիշտների նիստերում<ref>{{cite web|url=http://albumlinernotes.com/Bridge_Over_Troubled_Wtr.html|title=Bridge Over Troubled Wtr|publisher=}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.berklee.edu/bt/251/lesson.html|title=Score: "Bridge Over Troubled Water" – Berklee College of Music|publisher=}}</ref>։
=== Կողմ 1 ===
Քանի որ Սայմոնը և Գարֆանքելը ջանասիրաբար աշխատել են ձայնագրության վրա, նրանք ստիպված են եղել հրաժարվել [[Վուդստոք (փառատոն)|Վուդստոք փառատոն]]ում խաղալու հրավերներից<ref>{{cite web|url=http://voices.yahoo.com/simon-garfunkel-history-two-old-friends-73217.html |title=Simon and Garfunkel: The History of Two Old Friends |author=Amy Francisco |date=2006-09-11 |publisher=Yahoo! |accessdate=2012-08-10 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140728232636/http://voices.yahoo.com/simon-garfunkel-history-two-old-friends-73217.html |archivedate=2014-07-28 |deadlink=yes }}</ref><ref>{{cite book| title=Simon and Garfunkel: old friends |author=Joe Morella, Patricia Barey |publisher=Carol Pub. Group |year= 1991 |isbn=978-1-55972-089-2 | page=98 |url=https://books.google.com/books/about/Simon_and_Garfunkel.html?id=9reDCM8ps38C}}</ref>։ Սայմոնն է գրել «''[[Bridge over Troubled Water]]''» երգը{{sfn|Ebel|2004|pp=58–60}}։ Նա ուզում էր դաշնամուր նվագել գոսպելի ոճով, այդ պատճառով էլ վարձել է սեսիոն երաժիշտ Լարի Նեչտելին։ Սկզբում երգի մեջ կային երկու կուպլետներ, բայց Գարֆանքելը մտածել է, որ երգը շատ կարճ էր և խնդրել է Նչտելին ավելացնել երրորդ երկտողը, որի համար Սայմոնը պետք է տեքստ գրեր։ Օսբորնը նվագել է երկու բաս, մեկը՝ բարձր, մյուսը՝ ցածր։ Բլեյնը ձայնագրել է հարվածային էքսո կամեր, որպեսզի ազդեցությունը հասանելի լինի դահլիճում։ Փողային բաժինն ավարտել է երգը։ Մի շարք գործոնների պատճառով դուետը աշխատել է նոր ձայներիզում, գործիքավորողը սխալմամբ երգը նշել է որպես «Like a Pitcher of Water» և գրել է Գարֆանքելի անունը սխալ (Ինչպես ԳարՖանքել), և լարային խմբաքանակները անբավարար էին<ref name="GilesSmith">{{cite news|url=https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/lives-of-the-great-songs--bridge-over-troubled-water-1448080.html|title=Lives of the great songs / Bridge over troubled water|newspaper=The Independent|author=Giles Smith|date=1994-09-11|accessdate=2012-08-14}}</ref>։
Վոկալի ձայնագրման համար դուետը վերադարձել է [[Նյու Յորք]]{{sfn|Ebel|2004|p=61}}{{sfn|Browne|2012|p=30}}{{sfn|Eliot|2010|p=104}}: «''Bridge over Troubled Water''» երգում վոկալի ոճը ոգեշնչվել է ''[[The Righteous Brothers]]'' խմբի «Old Man River» երգում [[Ֆիլ Սպեկտոր]]ի տեխնիկայով<ref>{{cite web|url=http://www.artgarfunkel.com/articles/talks.html|publisher=Art Garfunkel Official Website|title=Across America Promotional CD Interview With Art|accessdate=2012-08-15}}</ref>։ Երկու ամիս անց երգն ավարտվել է։ Սայմոնը ''[[Rolling Stone]]''-ին տված հարցազրույցում խոստովանել է, որ երգը նման է [[The Beatles]] խմբի «[[Let It Be]]»-ին{{sfn|Browne|2012|p=154}}։ Ավելի ուշ երգի համար թողարկվել է տարբեր կատարողների ավելի քան 50 քավեր{{sfn|Charlesworth|1997|p=49}}, ներառյալ [[Էլվիս Փրեսլի]]ն և [[Ջոնի Քեշ]]ը։
''Bridge Over Troubled Water'' ալբոմը գրվել է գոսպել ոճի երաժշտության ազդեցության տակ, որն այն ժամանակ լսում էր Սայմոնը<ref name="Jeter obit">{{cite news|last=Sisario|first=Ben|title=Claude Jeter, Gospel Singer With Wide Influence, Dies at 94|url=https://www.nytimes.com/2009/01/11/arts/music/11jeter.html?_r=1|accessdate=2012-08-13|newspaper=The New York Times|date=2009-01-10}}</ref>։ Հիմնական ստեղծագործության անվանումը ոգեշնչվել է վերջին «''I’ll be your bridge over deep water, if you trust in my name''» տողից։ Ըստ գոսպել-պրոդյուսեր և պատմաբան Էնթոնի Հեյլբութի, ավելի ուշ Սայմոնն անձամբ է ճանաչել իր երաժշտական պարտքը Կլոդ Ջեթերի հանդեպ և Ջեթերին լրացուցիչ որպես փոխհատուցում հանձնել չեկ<ref name="NYDN Jeter Obit">{{cite news|last=Hinckley|first=David|title=Legendary singer Claude Jeter dies|url=http://www.nydailynews.com/entertainment/music-arts/legendary-singer-claude-jeter-dies-article-1.421227|accessdate=2012-08-13|newspaper=New York Daily News|date=2009-01-08}}</ref>։ «''Bridge over Troubled Water''»-ը հասցեագրվել էր Սայմոն Պեգիի կնոջը, որին նա հանդիպել էր այդ տարի։ Երգի «Արծաթե աղջիկը» տողը վերաբերում է նրան և նրա առաջին սպիտակած մազերին, այլ ոչ թե ենթամաշկային ներարկումների համար նախատեսված ասեղին, ինչպես կարծում էին Միացյալ Նահանգներում{{sfn|Bennighof|2007|p=43}}։ Սայմոնը խնդրել է Գարֆանքելին երգի մեջ կատարել առաջատար վոկալ պարտիան, ու թեև Գարֆանքելը սկզբում մերժել է այդ առաջարկը և Սայմոնին առաջարկել է անձամբ երգել [[ֆալցետ]]ով, ավելի ուշ համաձայնել է երգել: Սայմոնը սկզբում գրել է սոլ մաժոր երգը, սակայն գործիքավորող և կոմպոզիտոր Ջիմի Հսքելը երգը տեղափոխել է մի բեմոլ մաժոր, ըստ Գարֆանքելի ձայնի{{sfn|Ebel|2004|pp=58–60}}։
«El Cóndor Pasa (If I Could)»-ը պերուական երգ է՝ հիմնված [[անդեր]]յան ավանդական երաժշտության վրա։ Սայմոնը սխալմամբ երգը համարել է ժողովրդական, այսինքն հեղինակային իրավունքի օրենքով չսահմանապակված, սակայն իրականում երգը գրել էր պերուացի երգահան Դանիել Ալոմիա Ռոբլեսը։ Նրա որդին՝ Արմանդո Ռոբլես Գոդոյը, հաջող հայց է ներկայացրել ավելի ուշ՝ 1970 թվականին՝ պատճառաբանելով, որ նա, 1933 թվականից հոր կողմից գրանցվելու պահից ի վեր պահպանում է երգի հեղինակային իրավունքները [[Միացյալ Նահանգներ]]ում<ref name=PCOLRepublica>[http://www.acuarela.se/ElCondorPasa.htm ''[[La República]]''․ «„El Cóndor Pasa“ patrimonio cultural de la nación» by Pedro Escribano (in Spanish). April 13, 2004.]</ref>։ Սայմոնը գրել է անգլերեն տեքստեր և գործիքավորում՝ ձայնագրված [[Los Incas]]-ի համար<ref>{{cite web|url=https://www.rollingstone.com/music/song-stories/el-condor-pasa-simon-garfunkel|archive-url=https://archive.today/20130202032008/http://www.rollingstone.com/music/song-stories/el-condor-pasa-simon-garfunkel|archive-date=2013-02-02|title=Song Stories. "El Condor Pasa"|work=Rolling Stone|publisher=Wenner Media|accessdate=2012-10-01|deadlink=yes}}</ref>{{sfn|Charlesworth|1997|p=49}}, և երգը ավելի ուշ դարձել է Սայմոնի մեներգային կարիերայում «էթնիկ երաժշտության դարաշրջանի» նախահայրը{{sfn|Ebel|2004|pp=65–66}}։
1969 թվականի ամռանը Սայմոնը, նրա կինը՝ Պեգգին և Գարֆանքելը, [[Լոս Անջելես]]ի Բլյու Ջեյ Ուեյ փողոցում տուն էին վարձակալել, քանի որ Գարֆանքելը չէր ցանկացել դուրս գալ «Հնարք 22» ֆիլմի նկարահանումներից, որը նկարահանվել է Արևմտյան ափին: Այս շրջանում դուետը փորձարկել է նոր երգ, տարբեր առարկաների հետ, ինչպիսիք են թմբուկի փայտիկներ ներքև խուրձը: Գարֆանքելը ձայներիզային ձայնագրիչ է ունեցել՝ հակադարձման էֆեկտով, այնպես որ յուրաքանչյուր ձայն արձագանքում էր ստանում։ Վերջում Սայմոնը Հեյլիին է փոխանցել ձայներիզը, որն այնուհետև աշխատել է երգի վրա՝ խտացնելով հնչյունները և պատճենելով դրանք: Երգը ներառում էր Սայմոնի [[քսիլոֆոն]] նվագելը, որը նա երբեք չէր նվագվել, և ակուստիկ կիթառ: Այն սկսվում է «Դու կոտրում ես իմ սիրտը։ Ես ծնկի իջա» տողերով, իսկ ավարտվելուց հետո, այն ավելի ուշ դարձել է «Ceciliaruen» երգը։ Դհոլահարը կրկին Բլեյն էր{{sfn|Ebel|2004|pp=58}}<ref name="Blaine"/>, իսկ Սայմոնի եղբայր Էդին՝ կիթառահարը{{sfn|Charlesworth|1997|p=49}}: Դավիթ Բրաունը ենթադրում է, որ անունը կարող է վերցվել երաժշտության հովանավոր Սուրբ Սեսիլիայից{{sfn|Browne|2012|p=45}}: Համեմատած այլ երգերի հետ՝ այս երգն անսովոր արագ տեմպ ուներ{{sfn|Ebel|2004|pp=58}}:
''The Everly Brothers''-ի ռոքային ոճով կատարված «''Keep the Customer Satisfiedruen''» երգը պատմում է հոգնեցուցիչ տուրերի մասին, որոնցից Սայմոնը հոգնել է. այս թեմայով է նաև նրանց վաղ գրված «''Homeward Bound''» երգը:
«''So Long, Frank Lloyd Wrightruen''» երգը հարգանքի տուրք է ճարտարապետ Ֆրենկ Լլոյդ Ռայթին, ինչպես նաև Գարֆանքելին, որը ցանկանում էր սովորել ճարտարապետություն: Երգը պատմում է դուետի կարիերայի սկզբի մասին և կանխագուշակում նրանց հետագա բաժանումը։ Վերջում Հեյլին բացականչում է «Ցտեսություն արդեն, Արթի»{{sfn|Charlesworth|1997|p=51}}: Սայմոնն այստեղ կիթառի ոճով է նվագում, որը նկարագրվում է որպես լատինական ջազ և բոսա նովա: Կոնգան լրացուցիչ նպաստում է հարավամերիկյան հնչողությանը{{sfn|Browne|2012|p=46}}:
=== Կողմ 2 ===
«''[[The Boxer]]''» ֆոլկ բալլադի ձայնագրությունը, որը մասնակիորեն գրվել է Սայմոնի կողմից 1968 թվականին և թողարկվել է 1969 թվականի մարտին (առաջնաելույթը տեղի է ունեցել ''WLS 89'' ռադիոկայանի հիթ-շքերթում 1969 թվականի մարտի 31-ին 38-րդ հորիզոնականում<ref>{{cite web|url=http://www.oldiesloon.com/il/wls033169.htm|title=WLS 89 Hit Parade|date=1969-03-31|accessdate=2015-12-22}}</ref>{{sfn|Ebel|2004|p=68}}), դարձել է դուետի կարիերայի ամենաերկար և ամենաբարդերից մեկը։ Նիստը տևել է ավելի քան 100 ժամ և անցկացվել է մի քանի վայրերում: Երկրորդ մասը ձայնագրվել է [[Նեշվիլ]]ում՝ ''Columbia Studios''-ում, 1968 թվականի դեկտեմբերի 6-8-ը։ Երրորդ՝ վերջին մասը և փողային գործիքները, ձայնագրվել են [[Կոլումբիա]]յի համալսարանի Սուրբ Պողոսի մատուռում (Գարֆենքելի [[ալմա մատեր]]), լարային գործիքները ձայնագրվել են ''Columbia Studios''-ում: Սայմոնը և Ֆրեդ Քարթեր կրտսերը «''C. F. Martin & Company''» երգում կիթառ են նվագում{{sfn|Browne|2012|p=27}}։ Թմբուկների արձագանքը ձայնագրել է Բլեյնը միջանցքում<ref name="Blaine">Hal Blaine, David Goggin, David M. Schwartz, ''Hal Blaine and The Wrecking Crew'', Hal Leonard Corporation, 2010, p. discography</ref><ref name="Recording1">{{cite web|url=http://www.theartsdesk.com/new-music/imagine-simon-and-garfunkel-harmony-game-bbc-one|title= Imagine: Simon and Garfunkel – The Harmony Game, BBC One |website=The Arts Desk|date=2011-11-09|accessdate=2012-07-29}}</ref>։ Մյուս գործիքները ներառում են [[Կոնտրաբաս (լարային նվագարան)|կոնտրաբաս]]ն է, որը նվագում է Բոբ Մուրը, տուբան, [[Հարմոնիկա (երաժշտական գործիք)|հարմոնիկա]]ն՝ Չարլի Մակքոն, պողպատե ոտնակով կիթառը՝ Փիտ Դրեյքը, դոբրո<ref name="The Boxer">{{cite web|url=http://www.allmusic.com/song/the-boxer-mt0030477187|title=The Boxer – Simon & Garfunkel|publisher=Rovi Corporation. Allmusic|author=Bill Janovitz|accessdate=2013-01-23}}</ref> և [[Պիկոլո|ֆլեյտա պիկոլոն]]{{sfn|Browne|2012|p=28}}։ ''AllMusic''-ից Բիլ Յանովիցը նկարագրել է երգը որպես «քանթրի, ֆոլկ, նվագախմբային [[փոփ երաժշտություն]]<ref name="The Boxer"/>»։ Սայմոնը և Գարֆունքելը դարձել են առաջին երաժիշտները, որոնք օգտագործել են 16 երգերի ձայնագրություն, բայց քանի որ միայն հասանելի էին երկու 8 երգային ձայնագրիչներ, երկուսն էլ պետք է ձեռքով մանրակրկիտ համաժամեցվեին մաքուր ձայն ստանալու համար{{sfn|Ebel|2004|pp=54–55}}։
«''Baby Driver''», բարձր տեմպային և ուրախ [[ռոքնռոլ]]ային երգը{{sfn|Bennighof|2007|p=47}}, որն արդեն թողարկվել է որպես «''The Boxer''» երգի բի սայդ, պատմում է մի տղայի մասին, որը ապրում է հարմարավետ կյանքով պաշտպանված տանը, սակայն արկածներ է փնտրում{{sfn|Ebel|2004|pp=66–67}}{{sfn|Charlesworth|1997|p=52}}։ Ձայնագրությունում առկա են ավտոմեքենաների աղմուկներ, վոկալ պարտիաներ, որոնք նման են ''Beach Boys''-ին և անհեթեթ ոճ{{sfn|Bennighof|2007|p=48}}։ Էդգար Ռայթի 2017 թվականի «[[Փոքրիկ վարորդը]]» Ֆիլմը անվանվել է այդ երգի պատվին, որը հնչում է տիտրերի վերջում<ref>[http://www.avclub.com/article/edgar-wright-and-rock-present-simon-and-garfunkel--255988 Edgar Wright and The Rock present: The Simon And Garfunkel Song Title Cinematic Universe<!-- Bot generated title -->]</ref>։
«Իր ակուստիկ կիթառի ծնգծնգոցից սկսած և վերջացրած հարվածային գործիքների և հեռավոր պատի ներդաշնակությամբ» «''The Only Living Boy in New York''» երգը ըստ ''AllMusic''-ից Բիլ Յանովիցի, ունի նմանություններ [[Էլթոն Ջոն]]ի որոշ երգերի, հատկապես «''[[Rocket Man]]''»։ ''Songtalk''-ին տված հարցազրույցում Սայմոնը ենթադրել է, որ «աաա»-ի ձայնագրման համար օգտագործվել է 12-ից մինչև 15 ձայն։ Մենք բղավեցինք մեր ամբողջ թոքերով և կամերային արձագանքով: Ես հիշում եմ այն օրը, երբ Դիլանը եկել էր այցելության: Մենք այս բոլոր գոռոցներից հետո դուրս եկանք օդաչուների խցիկից, և նա այնտեղ էր<ref>{{cite web|url=http://www.allmusic.com/song/the-only-living-boy-in-new-york-mt0033991212|title=The Only Living Boy in New York|publisher=Rovi Corporation|work=Allmusic|accessdate=2012-07-28}}</ref>»։ Սայմոնը գրել Է «''The Only Living Boy in New York''» երգը, երբ Գարֆանքելը նկարահանվել է [[Մեքսիկա]]յում, և երգը պատմում է այն մեկուսացման մասին, որը նա զգացել է [[Նյու Յորք]]ում{{sfn|Bennighof|2007|p=49}}։
«Why Don’t You Write Me» երգը պատմում է ջունգլիներում Սայմոնի կնոջ հետ բաժանվելու մասին{{sfn|Bennighof|2007|p=49}}։ Այս երգի մեջ Սայմոնն առաջին անգամ փորձարկել է [[ռեգգի]] ծագող ժանրը, որը հետագայում ուսումնասիրել է իր սոլո կարիերայում, հատկապես «''Mother and Child Reunion''»-ում{{sfn|Charlesworth|1997|p=52}}։
Հոկտեմբերին՝ «Հնարք 22» ֆիլմի նկարահանումների ավարտից հետո [[Այովա]] նահանգի Էյմսե քաղաքում տեղի է ունեցել դուետի առաջին ելույթը։ Համերգը ներառում էր ''The Everly Brothers''-ի «''Bye Bye Love''» երգը, որն ուղեկցվել էր հանդիսատեսի ծափերով։ ''Simon & Garfunkel''-ը հիացած էին դրա հնչողությամբ, այնպես որ նրանք երկրորդ անգամ են կրկնել այն ձայնագրման համար, իսկ այն ժամանակ, երբ առաջին փորձը ձախողվել է, նրանք վայելել են երկրորդ փորձը, և այն հետագայում ներառվել է ''Bridge over Trouble Water''-ում{{sfn|Ebel|2004|pp=64, 67}}։ Հյուրախաղերի ամերիկյան մասն ավարտվել է նոյեմբերի 27-ին [[Քարնեգի հոլ]]ում<ref>{{cite web|url=http://www.paul-simon.info/PHP/listconcerts.php?tour=18 |title=Paul Simon and Garfunkel – Bridge over troubled waters tour |publisher=Paul-simon.info |date= |accessdate=2012-07-16}}</ref>։ Երեք օր անց 1969 թվականի նոյեմբերի 30-ին դուետը հայտնվել է ''Songs of America'' շոուում ({{lang-ru|Ամերիկայի երգեր}}), որը հեռարձակվել Է [[CBS]]-ում միայն մեկ անգամ{{sfn|Eliot|2010|p=107}} և որից հետո արգելվել է։ Երկրպագուների բազմաթիվ նամակներից հետո, որոնցում ասվել է, որ նրանք չեն հետաքրքրվում քաղաքականությամբ, այլ պարզապես շարունակում են զբաղվել երաժշտությամբ, Սայմոնն ու Գարֆանքելը չեն մասնակցել նման հեռուստատեսային հատուկ առաջարկներին{{sfn|Ebel|2004|pp=63–64}}։ «''Bye Bye Love''»-ը դարձել է հրաժեշտի երգ և նոր կարիերայի նախանշան{{sfn|Ebel|2004|pp=67–68}}։
«''Song for the Asking''» ալբոմի վերջին երգն իրենից ներկայացնում է «ձիթենու ճյուղ», որը դուետում ձգվում է դեպի միմյանց և բացում հաշտեցման և հետագա համագործակցության հնարավորություն։
== Выпуск ==
После перерыва на Рождество дуэт продолжил работу над альбомом в начале 1970 года и закончил его в конце января. В альбом вошло одиннадцать треков, а одна законченная песня «Cuba Si, Nixon No», а также другие дополнительные треки были исключены. Гарфанкелу не понравилась эта песня, и он предложил вместо этого хорал «Feuilles-O», с которым Саймон не согласился. После обсуждения они решили не включать больше треков{{sfn|Ebel|2004|p=65}}.
''Bridge over Troubled Water'' возглавил [[Хит-парад|чарты]] 10 стран, включая американский [[Billboard 200|''Billboard'' 200]] и британский [[UK Albums Chart]]<ref name="Charting">{{cite web|url=http://www.allmusic.com/album/bridge-over-troubled-water-mw0000191730/awards |title=Bridge over Troubled Water – Simon & Garfunkel : Awards |publisher=Rovi Corporation|work=Allmusic |accessdate=2012-07-16}}</ref><ref name="ukchart2">{{cite web|title=The Official Charts Company – Album chart for 19/11/2011 |publisher=[[Official Charts Company]] |url=https://www.officialcharts.com/archive/official-albums-chart/ |accessdate=2012-02-04 }}</ref>. Это был самый продаваемый альбом в 1970, 1971 и 1972 годах, став в то время [[Список самых продаваемых в мире альбомов|самым продаваемым альбомом всех времён]]{{sfn|Ebel|2004|p=68}}. У [[CBS Records]] он по-прежнему оставался самым продаваемым релизом вплоть до выхода альбома [[Джексон, Майкл|Майкла Джексона]] ''[[Thriller (альбом)|Thriller]]'' в 1982 году<ref>R. Serge Denisoff: ''Inside Mtv'', Transaction Publishers, 1988, p.117</ref>. Альбом возглавлял чарты Billboard 200 в течение 10 недель, оставаясь там в течение 85 недель{{sfn|Ebel|2004|p=68}}. По данным Columbia Records, в первые три недели в Соединённых Штатах было продано 1,7 миллиона копий{{sfn|Browne|2012|p=46}}. В Соединённом Королевстве альбом возглавлял чарты в течение 35 недель и провел 285 недель в топ-100 с 1970 по 1975 год{{sfn|Ebel|2004|p=68}}. Помимо этого диску восемь раз присваивался статус платинового [[Американская ассоциация звукозаписывающих компаний|Американской ассоциацией звукозаписывающей индустрии]] (RIAA) и четыре раза в Канаде{{sfn|Ebel|2004|p=68}}. В Великобритании ''Bridge over Troubled Water'' был распродан тиражом в 3,163,789 копий<ref name="UK retail sales">{{cite magazine|url=http://www.musicweek.com/analysis/read/official-charts-analysis-taylor-swift-tops-albums-with-90-336-sales-of-1989/060028|title=Official Charts Analysis: Taylor Swift tops albums with 90,336 sales of 1989|date=November 3, 2014|magazine=Music Week|first=Alan|last=Jones|accessdate=November 17, 2015|url-access=subscription }}</ref> и более 25 миллионов копий по всему миру<ref name="Bridge over Troubled Water 25 million copies">{{cite news |url=http://www.nzherald.co.nz/music/news/article.cfm?c_id=264&objectid=10564668 |title=Simon and Garfunkel heading to NZ |newspaper=The New Zealand Herald |date=2009-04-02|accessdate=2009-04-18}}</ref>.
Песни «Cuba Si, Nixon No», «Groundhog» и демозапись «Feuilles-O» были записаны во время сессий, но не были выпущены на альбоме{{sfn|Browne|2012|pp=201, 295–296}}<ref name="SecondDisc">{{cite web|url=http://theseconddisc.com/2011/03/09/review-simon-and-garfunkel-bridge-over-troubled-water-40th-anniversary-edition/ |title=Review: Simon and Garfunkel, "Bridge over Troubled Water: 40th Anniversary Edition" « The Second Disc |publisher=Theseconddisc.com |date= 2011-03-09|accessdate=2012-07-16}}</ref>. «Cuba Si, Nixon No» была позже выпущена на [[бутлег]]е, содержавшем запись концерта Simon and Garfunkel 11 ноября 1969 года в [[Университет Майами (Огайо)|Университете Майами]] в {{нп4|Оксфорд (Огайо)|Оксфорде||Oxford, Ohio}}, штат [[Огайо]]<ref>{{cite web|last=Eder |first=Bruce |url=http://www.allmusic.com/album/back-to-college-mw0000982297 |title=Back to College – Simon & Garfunkel : Songs, Reviews, Credits, Awards |publisher=Rovi Corporation|work=[[AllMusic]] |date=1969-11-11 |accessdate=2012-07-16}}</ref>, в то время как демозапись «Feuilles-O» позже была выпущена на [[бокс-сет]]ах ''{{нп4|Old Friends (альбом)|Old Friends||Old Friends (1997 Simon and Garfunkel album)}}'' и ''{{нп4|The Columbia Studio Recordings (1964–1970)}}''<ref name="SecondDisc"/>. Ремастированная и расширенная версия альбома была выпущена на [[компакт-диск]]е в 2001 году, содержащем демо-версии «Feuilles-O» и «Bridge over Troubled Water.» За ремастеринг отвечал Вик Анесини<ref name="SecondDisc"/>. Позже Гарфанкель записал «Feuilles-Oh/Do Space Men Pass Dead Souls on Their Way to the Moon?» на своём дебютном сольном альбоме ''{{нп4|Angel Clare}}''. Также она стала би-сайдом к его синглу «I Shall Sing» из того же альбома{{sfn|Eliot|2010|p=129}}.
8 марта 2011 года Columbia Records выпустили 40-й юбилейный выпуск, состоящий из трёх дисков. Первый диск содержит оригинальный альбом, а второй диск содержит всю версию ''{{нп4|Live 1969}}'', которая была выпущена тремя годами ранее как эксклюзив для [[Starbucks]]. Третий диск, [[DVD]], состоял из спецвыпуска ''Songs of America'', который первоначально вышел в эфир в 1969 году на CBS, и недоступного со времени его первоначального вещания и нового документального фильма «The Harmony Game» о создании альбома. Спецвыпуск «Песни Америки» включал в себя запись тура 1969 года, личные разговоры за кулисами и исторические клипы; это вызвало противоречие из-за политических комментариев дуэта относительно войны во Вьетнаме и направления американского общества в то время. В «The Harmony Game» были представлены новые интервью 2010 года с Саймоном, Гарфанкелом, продюсером Роем Хейли и другими руководителями, связанными с созданием альбома. Спецвыпуск 1969 года длится примерно 52 минуты 37 секунд, а документальный фильм 2010 года — 70 минут 54 секунды. Также был включен буклет с фотографиями и очерками критиков Майкла Хилла и Энтони Декёртиса<ref name="PopMatters">{{cite web|last=Horowitz |first=Steve |url=http://www.popmatters.com/pm/review/138156-simon-and-garfunkel-bridge-over-troubled-water-40th-anniversary-edit/ |title=Simon and Garfunkel: Bridge over Troubled Water (40th Anniversary Edition) |publisher=< PopMatters |date= |accessdate=2012-07-16}}</ref><ref name="SecondDisc"/>.
Альбом также был включён как часть [[бокс-сет]]ов Simon & Garfunkel ''{{нп4|Collected Works|||Collected Works (Simon and Garfunkel album)}}'' и ''{{нп4|The Columbia Studio Recordings (1964–1970)}}''.
== Оценки критиков ==
{{Album ratings
|rev1 = [[AllMusic]]
|rev1score = {{Rating|5|5}}<ref name="AllMusic">{{cite web|url=http://www.allmusic.com/album/bridge-over-troubled-water-mw0000191730|title=''Bridge Over Troubled Water'' – Simon & Garfunkel|website=[[AllMusic]]|accessdate=2012-07-25|last=Eder|first=Bruce}}</ref>
|rev2 = ''[[American Songwriter]]''
|rev2score = {{Rating|5|5}}<ref name="American Songwriter">{{cite journal|url=https://americansongwriter.com/2011/03/simon-and-garfunkel-bridge-over-troubled-water-40th-anniversary-edition/|title=Simon and Garfunkel: ''Bridge Over Troubled Water'' 40th Anniversary Edition|journal=[[American Songwriter]]|location=Nashville|date=March 11, 2011|accessdate=March 23, 2013|last=Nolan|first=Joe|archive-date=2016-03-07|archive-url=https://web.archive.org/web/20160307173634/http://americansongwriter.com/2011/03/simon-and-garfunkel-bridge-over-troubled-water-40th-anniversary-edition/|deadlink=yes}}</ref>
|rev3 = ''[[Blender (magazine)|Blender]]''
|rev3score = {{Rating|4|5}}<ref name="Blender">{{cite journal|title=Back Catalogue: Paul Simon|journal=[[Blender (magazine)|Blender]]|location=New York|issue=53|date=November 2006|last=Powers|first=Ann|authorlink=Ann Powers}}</ref>
|rev4 = ''[[Christgau's Record Guide: Rock Albums of the Seventies|Christgau's Record Guide]]''
|rev4Score = B<ref name="CG">{{cite book|last=Christgau|first=Robert|authorlink=Robert Christgau|year=1981|title=Christgau's Record Guide: Rock Albums of the Seventies|publisher=[[Ticknor & Fields]]|isbn=089919026X|chapter=Consumer Guide '70s: S|chapter-url=https://www.robertchristgau.com/get_chap.php?k=S&bk=70|accessdate=March 12, 2019|via=robertchristgau.com|title-link=Christgau's Record Guide: Rock Albums of the Seventies}}</ref>
|rev5 = ''[[Encyclopedia of Popular Music]]''
|rev5score = {{Rating|4|5}}{{sfn|Larkin|2011|p=2827}}
|rev6 = ''[[Entertainment Weekly]]''
|rev6score = A−<ref name="Entertainment Weekly">{{cite journal|url=https://ew.com/article/1991/01/18/rating-paul-simons-albums/|title=Rating Paul Simon's albums|journal=[[Entertainment Weekly]]|location=New York|date=January 18, 1991|accessdate=February 17, 2016|last=Browne|first=David|authorlink=David Browne (journalist)}}</ref>
|rev7 = ''[[Pitchfork (website)|Pitchfork]]''
|rev7score = 9.4/10<ref name="Pitchfork">{{cite web|url=https://pitchfork.com/reviews/albums/15197-bridge-over-troubled-water/|title=Simon & Garfunkel: ''Bridge Over Troubled Water''|work=[[Pitchfork (website)|Pitchfork]]|date=2011-03-18|accessdate=2012-06-17|last=Deusner|first=Stephen M.}}</ref>
|rev8 = ''[[Q (magazine)|Q]]''
|rev8score = {{Rating|4|5}}<ref name="Q">{{cite journal|title=Simon & Garfunkel: ''Bridge over Troubled Water''|journal=[[Q (magazine)|Q]]|issue=160|location=London|date=January 2000|page=140}}</ref>
|rev9 = ''[[Rolling Stone]]''
|rev9score = {{Rating|5|5}}<ref name="Rolling Stone">{{cite journal|url=https://www.rollingstone.com/artists/simonandgarfunkel/albums/album/174317/review/6067856/bridge_over_troubled_water|title=Simon & Garfunkel: ''Bridge Over Troubled Water''|journal=[[Rolling Stone]]|location=New York|date=April 22, 2003|accessdate=June 17, 2012|last=Puterbaugh|first=Parke|archive-url=https://web.archive.org/web/20080620034239/http://www.rollingstone.com/artists/simonandgarfunkel/albums/album/174317/review/6067856/bridge_over_troubled_water|archive-date=June 20, 2008}}</ref>
|rev10 = ''[[Uncut (magazine)|Uncut]]''
|rev10score = {{Rating|3|5}}<ref name="MacDonald/Uncut" />
}}<!-- Automatically generated by DASHBot-->
''Bridge over Troubled Water'' первоначально получил смешанные оценки критиков. В своей рецензии для «Melody Maker» в феврале 1970 года Ричард Уильямс отметил «несколько скучных моментов» в альбоме, добавив, что «они стоят того, чтобы их перетерпеть ради драгоценных камней, которые они на альбоме окружают». Уильямс заключил: «Возможно, это не такая классика, как Bookends, но все же это стоит послушать ради постоянно удивляющих попаданий по времени Саймона, и как он может заставить свою гитару звучать как маленький оркестр, а оркестр звучит как большая гитара<ref>{{cite news|last=Williams |first=Richard| title=Simon And Garfunkel: ''Bridge Over Troubled Waters'' (CBS) |work=[[Melody Maker]] |date=1970-02-07}} Available at [http://www.rocksbackpages.com/Library/Article/simon-and-garfunkel-ibridge-over-troubled-watersi-cbs Rock’s Backpages] (subscription required).</ref>»… Согласно словам Стива Хоровица из [[PopMatters]], современные критики сравнивали релиз с «[[The Beatles (альбом)|Белым альбомом]]» [[The Beatles]], «в котором можно услышать, как начинается распад группы, в том, как они по отдельности исполняют материал<ref name="PopMatters"/>». Критик [[Village Voice]] [[Роберт Кристгау]] тепло отозвался об альбоме в 1970 году в своей известной рецензии на него в колонке «Руководство для потребителей» одним словом: «Мелодичный»<ref>{{cite web|last=Tzannatou|first=Eleni|date=2018-11-17|url=https://medium.com/@eltzannatou/an-hour-with-robert-christgau-the-dean-of-american-rock-critics-998e591a5f41|title=An hour with Robert Christgau, "the dean of American rock critics"|website=[[Medium (website)|Medium]]|accessdate=2019-03-12}}</ref>. Позже он объяснил проблемную природу «гладкой, хорошо сделанной» музыки альбома, написав в [[Newsday]], что альбом «весёлый и честный. Он дышит жизнью. И все же я подозреваю, что его безупречная, довольно вялая прелесть в конечном итоге вызывает усыпление<ref>{{cite news|last=Christgau|first=Robert|date=1972-11|url=https://www.robertchristgau.com/xg/bk-aow/king.php|title=Carole King: Five Million Friends|newspaper=[[Newsday]]|accessdate=2019-03-12}}</ref>».
Среди ретроспективных обзоров Брюс Эдер из AllMusic сказал, что «Bridge over Troubled Water» был «возможно, самым деликатно текстурированным альбомом, закрывающим 1960-е годы для любого крупного рок-акта», особенно во времена смут в Соединённых Штатах<ref name="AllMusic"/>. Автор и критик Дэвид Браун отметил «звуковое тепло и богатство» альбома{{sfn|Browne|2012|p=45}}. Хотя Стивен М. Дойзнер из [[Pitchfork]] также высоко оценил уникальный звук, он добавил, что «''Bridge'' звучит как единое заявление, оживленное стилями и ритмами, которые не часто можно услышать на поп-радио в эти два десятилетия<ref name="Pitchfork"/>».
В обзоре Uncut 2001 года Ян Макдональд нашёл альбом «перепроизведённым и недописанным», добавив: «Где Bookends лаконичен, сух и дисциплинирован, Bridge… самодоволен, сентиментален, посредственен и раздут. Даже лучшая песня „The Boxer“ напрасно раздутая и затянутая<ref name="MacDonald/Uncut">{{cite news|last=MacDonald |first=Ian|title=Simon & Garfunkel Reissues |work=[[Uncut (magazine)|Uncut]] |date=2001-08|p=92}} Available at [http://www.rocksbackpages.com/Library/Article/simon--garfunkel-reissues Rock’s Backpages] (subscription required).</ref>». В своей рецензии для MusicHound Леланд Ракер признал, что альбом дуэта 1970 года «считается их шедевром», но высказал мнение: «Сегодня он звучит слишком тяжело, он перепроизведенный и слишком драгоценный (настолько, что это становится недостатком)»<ref>Graff & Durchholz, p. 1019.</ref>. И наоборот, журнал Q назвал ''Bridge over Troubled Water'' лучшей и наиболее последовательной работой Саймона и Гарфанкела, «отличаясь силой своих мелодий, силой своих текстов и изысканностью производства в стиле [[Abbey Road]]»<ref name="Q" />. В своей книге «Энциклопедия популярной музыки» [[Колин Ларкин]] восхищается альбомом как «знаменитым» произведением, включающим «классический сингл» («The Boxer») и заглавную песню, которая «стала стандартом ангельского вокала Гарфанкела, идеально подходящего для пышной, оркестровой аранжировки и контрастного темпа»{{sfn|Larkin|2011|p=2826}}. Джо Нолан из American Songwriter отмечает, что «дуэт никогда не был более популярным или коммерчески успешным, чем с выходом ''Bridge on Troubled Water''»<ref name="American Songwriter" />.
Альбом получил премию [[Grammy Award for Album of the Year|«Грэмми» за лучший альбом года]], а также «[[Грэмми#Продакшн (неклассическая музыка)|Лучший звуковой дизайн неклассического альбома]]», а его заглавная песня получила [[Премия «Грэмми» за лучшую песню года|премию «Грэмми» за лучшую песню года]], за «{{iw|Премия «Грэмми» за лучшую современную песню|Лучшую современную песню|en|Grammy Award for Best Contemporary Song}}» и за «[[Грэмми#Сочинение/аранжировка|Лучшую аранжировку для инструментов и вокала]]» в [[13-я церемония «Грэмми»|1971 году]]. ''Bridge over Troubled Water'' был номинирован на первую премию [[Brit Awards]] как лучший международный альбом, а титульный трек — за лучший международный сингл 1977 года<ref>{{cite web|url=http://www.brits.co.uk/history/shows/1977 |title=The BRITs 1977 | The BRIT Awards 2012 |publisher=Brits.co.uk |date=1977-10-18 |accessdate=2012-07-16}}</ref>. В 2000 году он попал на 66 место в книге «[[1000 лучших альбомов всех времён]]» [[Ларкин, Колин|Колина Ларкина]]<ref name="Larkin">{{cite book|title=All Time Top 1000 Albums|author=Colin Larkin|publisher=[[Virgin Books]]|date=2000|edition=3rd|isbn=0-7535-0493-6|page=64|title-link=All Time Top 1000 Albums|author-link=Colin Larkin}}</ref>. В 2003 году он попал на 51 место в списке [[500 величайших альбомов всех времён по версии журнала Rolling Stone]]<ref>{{cite web |url= https://www.rollingstone.com/music/lists/500-greatest-albums-of-all-time-20120531/simon-and-garfunkel-bridge-over-troubled-water-19691231 |title=500 Greatest Albums of All Time: Simon and Garfunkel, 'Bridge over Troubled Water' |publisher=Wenner Media|work=Rolling Stone |date= |accessdate=2012-07-25}}</ref>, сохранив это место в пересмотренном списке 2012 года<ref>{{cite magazine| url=https://www.rollingstone.com/music/music-lists/500-greatest-albums-of-all-time-156826/simon-and-garfunkel-bridge-over-troubled-water-2-165238/|year=2012| title=500 Greatest Albums of All Time Rolling Stone's definitive list of the 500 greatest albums of all time| magazine=[[Rolling Stone]]| accessdate= September 23, 2019}}</ref>. В декабре 1993 года [[The Times]] поставил альбом на 20 место в списке «100 лучших альбомов всех времён по версии The Vultures ({{lang-en|The Vultures 100 Best Albums of all Time}})»<ref>{{cite web| url= http://www.rocklistmusic.co.uk/times100.htm |title=Rocklist.net ... The Times All Time Top 100 Albums – 1993 |work= Rocklistmusic.co.uk |date= |accessdate=2012-07-16}}</ref>. Альбом также был включен в книгу «[[1001 Albums You Must Hear Before You Die|Тысяча и один музыкальный альбом, который стоит прослушать, прежде чем вы умрёте]]»<ref>{{cite book|first1= Robert| last1= Dimery| first2 = Michael| last2= Lydon|title=1001 Albums You Must Hear Before You Die| edition= Revised and Updated|accessdate= |date=February 7, 2006|publisher=Universe|isbn=0-7893-1371-5}}</ref>
".
Крис Чарльзуорт, автор «Полного руководства по музыке Пола Саймона и Simon and Garfunkel» дал смешанный отзыв, отметив, что семь песен («Bridge over Troubled Water», «El Condor Pasa», «So Long, Frank Lloyd Wright», «The Boxer», «The Only Living Boy in New York», «Bye Bye Love» и «Song for the Asking») были выдающимися или хорошими, в то время как остальные, в основном высокотемповые, были для него «одноразовыми» записями. Он был удивлен его успехом{{sfn|Charlesworth|1997|pp=47–53}}.
=== Последствия ===
Как и во время записи ''Bridge over Troubled Water'', оба музыканта стали достаточно самостоятельными. Гарфанкел снялся в другом фильме Майка Николса «[[Познание плоти]]» в роли Сэнди, за которую он получил [[Премия «Золотой глобус» за лучшую мужскую роль второго плана — Кинофильм|« Золотой глобус» в номинации "Лучший актёр второго плана "]]<ref name="Golden Globe">{{cite web|url=http://www.goldenglobes.org/browse/member/28353|title=Award Search – Nominees by last name – Garfunkel, Art| website= goldenglobes.org| publisher=The Hollywood Foreign Press Association|accessdate=2012-07-26|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120928085207/http://www.goldenglobes.org/browse/member/28353|archivedate=2012-09-28|deadlink=yes}}</ref>. Съёмки начались в мае 1970 года. Тем временем Саймон посещал однонедельный курс по написанию песен в [[Нью-Йоркский университет|Нью-Йоркском университете]], изучал теорию музыки и слушал её различные виды. Последнее выступление дуэта состоялось 18 июля 1970 года на площадке {{нп4|West Side Tennis Club|Forest Hills Stadium||West Side Tennis Club}}. В период с января по март 1971 года Саймон работал над своим вторым студийным (и первым после Simon & Garfunkel) сольным альбомом, который позже был выпущен как ''[[Paul Simon (альбом)|Paul Simon]]'', в то время как Гарфанкел возобновил свою музыкальную карьеру, выпустив в сентябре 1973 года альбом ''{{нп4|Angel Clare}}''{{sfn|Ebel|2004|pp=69–72}}{{sfn|Bennighof|2007|pp=51–60}}{{sfn|Kingston|2000|p=157}}.
== Список композиций ==
|
