«Հարություն Սարկիսով»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Հարություն Քրիստափորի Սարկիսով''' ([[1908]], [[դեկտեմբերի 27]], [[Բաքու]] - [[2001]], [[ապրիլի 23]], [[Մոսկվա]]{{ԱԾ}}), հայ խորհրդային անասնաբույժ, մանրէաբան։ Անասնաբուժության, սնկաբանության և միկոտոքսիկոզների մասին ուսմունքի հիմնադիրներից։ Կենսաբանական գիտությունների դոկտոր ([[1951]]), պրոֆեսոր ([[1952]]), ՀամԳԳԱ ակադեմիկոս) ([[1983]]), [[ՌԽՖՍՀ]] գիտությունների վաստակավոր գործիչ ([[1969]])։ ԽՄԿԿ անդամ է եղել [[1951]] թվականից։

[[1931]] թվականին ավարտել է [[Անդրկովկաս]]յանԵրևանի անասնաբուծական-անասնաբուժական (այժմ՝ինստիտուտ|Անդրկովկասյան [[Երևանանասնաբուժական]]ի (այժմ՝ Երևանի անասնաբուծական-անասնաբուժական) համալսարանը։ [[1932]]-[[1934]] թվականներին եղել է [[Ադրբեջան]]ի անասնաբուժական ԳՀԻ-ի, [[1934]]-[[1939]] թվականներին՝ [[Մոսկվա]]յի անասնաբուժական պատրաստուկների գիաահսկման համալսարանի ավագ գիտաշխատող, [[1939]] -[[1956]] թվականներին՝ թունավոր սնկերի ուսումնասիրման համամիութենական գիտահետազոտական լաբորատորիայի վարիչ։ [[1957]] թվականից ՀամԳԳԱ փորձարարական անասնաբուժության համամիութենական համալսարանի անտիբիոտիկների և սնկաբանության լաբորատորիայի վարիչն է։ Գիտական աշխատանքները հիմնականում վերաբերում են կենդանիների ախտաբանության մեջ թունավոր սնկերի դերի ուսումնասիրման, մաշկային փորձանմուշի մեթոդով սնկերի թունավորության լաբորատոր ախտորոշման հարցերին։ Բացահայտել է մարդկանց սննդաթունային ալեյկիայի և կենդանիների ֆուզարիոտոքսիկոզի պատճառագիտությունը։ Մշակել է կենդանիների մաշկային հիվանդությունների՝ դերմատոմիկոզների ժամանակ իմունագոյացման տեսական հիմունքները։ Նրա ղեկավարությամբ ստեղծվել են (աշխարհում առաջինը) խոշոր եղջերավոր անասունների, [[ձի]]երիձիերի, մորթատու գազանների, ճագարների տրիխոֆիտիայի դեմ վակցինաները (ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, [[1973]])։ Սարկիսովն առաջինն է [[ԽՍՀՄ]]-ում անասնապահության և անասնաբուժության մեջ կիրառել անտիբիոտիկներ։