Վիքիպեդիա

«Գրիգորի Գասենկո»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.7
չNo edit summary
Տող 5.
Գրիգորի Գասենկոն ծնվել է [[1910]]<ref name="Культура Дона">Культура Дона в лицах: Экскл. досье / Редкол.: Ф. Ф. Баев и др.. - Ростов н/Д: Ростиздат, 1997. - С. 417. - 431 с. - ISBN 5-7509-0818-6.</ref> թվականին [[Ազով]] քաղաքում<ref name="Писатели Дона 1976, С. 65">Писатели Дона: Биобиблиогр. сб / [Сост. Г. Г. Тягленко]. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1976. - С. 65. - 288 с. - 10 000 экз.</ref>: Աշխատել է որպես բեռնակիր, հնոցապան, հողափոր, արմատուրագործ: Այնուհետև ավարտել է Օդեսայի ուսումնական կոմբիանտը, ստացել չափակարգորդի մասնագիտություն: Վերադառնալով հայրենի քաղաք` [[Աղացներ|աղացում]] աշխատել է մասնագիտությամբ, այնուհետև աշխատել է ձկան գործարանում:
 
[[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի [[Արևելյան ռազմաճակատ (Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ)|Արևելյան ռազմաճակատ]]ի (''«[[Հայրենական մեծ պատերազմ (տերմին)|ՊատերազմիցՀայրենական մեծ պատերազմ]]»'', [[1941]]-[[1945]]) գործողություններից առաջ Գասենկոն սկսել է գրել բանաստեղծություններ և պատմվածքներ Մերձազովյան բնության և մարդկանց մասին: [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ի սկսվելու պես Գասենկոն միացավ [[Կարմիր բանակ]]ին և ուղարկվեց ինժեներական զորքեր: Որպես [[սակրավոր]], ապա ականորդ, ապագա գրողը մասնակցել է [[Ստալինգրադի ճակատամարտ]]ին, Դոնի կռիվներին Ղրիմում<ref name="Писатели Дона 1986, С. 82">Писатели Дона: Биобиблиогр. указ / [О. И. Кузина и др.]. - изд. 2-е, испр. и доп. - Ростов н/Д: Кн. изд-во, 1986. - С. 82. - 416 с. - 20 000 экз.</ref>: Պարգևատրվել է ռազմական մեդալներով:
 
Հայրենական մեծԳերմանա-խորհրդային պատերազմի ավարտից հետո Գասենկոն շարունակել է ծառայել խորհրդային բանակում և զորացրվել միայն 1949 թվականին: Վերադառնալով իր հայրենի Ազով, վերաբնակվել է նավաշինարանում, աշխատել որպես պլանարար, ապա որպես արտադրամասի ղեկավարի տեղակալ: Ձկնորսների հետ Ազովի ծով դուրս գալը դարձել է նրա հետագա ստեղծագործությունների նյութը: 1954 թվականին Գասենկոն ընդունվել է ԽՄԿԿ շարքերում:
 
1950-ական թվականները Գասենկոյի ակտիվ գործունեության սկիզբն են: 1955 թվականին «Դոն» ամսագրում հրատարակել է ձկնորսների մասին նրա «Ծովեզերք», ապա` «Ոսկե հատակ» ակնարկը: Այնուհետև Ռոստովի գրքի հրատարակչատան կոլեկտիվ հավաքածուում հայտնվում է Գասենկոյի «Ոչ ճանապարհին» առաջին հրատարակված պատմվածքը: 1959 թվականին առանձին հրատարակությամբ լույս է տեսել «Մատվեյ և Վովկա պապիկ» պատմվածքների հավաքածուն երեխաների համար:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Գրիգորի_Գասենկո» էջից