«Շնասահնակ»–ի խմբագրումների տարբերություն

== Կառուցվածք ==

[[Պատկեր:Hundeschlitten für Personen, Quebec, Kanada, Januar 2019.jpg|մինի|Երկտեղանոց մարդատար շնասահնակ Կանադայում]]

Հյուսիսային ժողովուրդները շնասահնակն ավանդաբար պատրաստում էին [[փայտ]]ից և [[Կաշի|կաշեթելերից]]։ Ներկայում այդ տեխնոլոգիան օգտագործում են [[էսկիմոս]]ները և ազգային պարկերի ծառայողները<ref>[https://books.google.am/books?id=cv8SzJczskwC&pg=PA347&dq=national+park&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwinreLM68TnAhV-zMQBHVuSBrcQ6AEIJzAA#v=onepage&q=dog%20sled%20wood%20and%20leather%20national%20park&f=false Becky M. Saleeby, The Quest for Gold: An Overview of the National Park Service Cultural Resources Mining Inventory and Monitoring Program, p. 347, U.S. Department of the Interior, National Park Service, 2000 - Alaska]</ref><ref>[http://www.inquiry.net/outdoor/winter/gear/sleds/eskimo2.htm Eskimo Sleds]</ref>։ Աշխատանքային խոշոր շնասահնակներից բացի կային նաև ավելի թեթև` որսորդական և ճանապարհորդական շնասահնակներ։ Մրցավազքերի համար օգտագործվող շնասահնակերը պատրաստում են մետաղից և ձայտից, հիմնականում` [[Հացենի|հացենու]] և [[Հիքորի (ծառ)|հիքորուց]]<ref>[http://www.alaska.net/~dogdrivr/old_sleds.htm A Short History of Dog Sleds in the Klondike]</ref>։ Շնասահնակների կարևորագույն հատկանիշներից է ճկունությունը։ Ժամանակակից մրցաշնասահնակների քաշը 8-12 կգ է։ Կախված տեղանքից` օգտագործվում են նաև [[տոբոգան]]աձև շնասահնակներ, որոնց առավելությունը փափուկ ձյան մեջ չխրվելն է, սակայն դրանց թերություններից է մեծ շփումը և ցածր թափքաբացատը։ Նման շնասահնակները հիմնականում օգտագործվում են այն տեղանքում, որտեղ չկան նախահարթված արահետներ։