«Դեսի Առնաս»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Դեսիդերիո «Դեսի» Ալբերտո Առնաս ի դե Աչա Երրորդ''' ({{lang-es|Desiderio «Desi» Alberto Arnaz y de Acha III}}, {{ԱԾ}}) կուբայական ծագմամբ ամերիկացի դերասան, երաժիշտ և հեռուստատեսային պրոդյուսեր<ref name="Larkin">{{cite book|title=The Virgin Encyclopedia of Popular Music|editor=Colin Larkin|publisher=Virgin Books|date=1997|edition=Concise|isbn=1-85227-745-9|page=54}}</ref>: Նա մինչ համաշխարհային համբավ ձեռք բերելը` որպես «Desi Arnaz» լատինական երաժշտական խմբի անդամ համաշխարհային համբավ ձեռք բերելը, արդեն հայտնի է եղել Ռիկի Ռիկարդոյի դերով՝դերով «I Love Lucy» ամերիկյան սիթքոմում՝սիթքոմում, Լյուսիլորտեղ Բոլիկանացի գլխավոր դերակատարմամբդերը կատարել է Լյուսիլ Բոլը, որի հետ նա այդ ժամանակ ամուսնացած է եղելէր:

Դեսի Առնասը ծնվել է 1917 թվականի մարտի 2-ին [[Սանտյագո դե Կուբա]]յում: Նրա հայրը՝ Դեսիդերիո Ալբերտո Առնաս Երկրորդը (մարտի 8, 1894 - մայիսի 31, 1973) պատմության մեջ ամենաերիտասարդ քաղաքապետերից մեկն է եղել և ծառայել է նաև Կուբայի Ներկայացուցիչների պալատում: Մայրը՝ Դոլորես դե Աչան (ապրիլի 2, 1896 - 24 հոկտեմբերի, 1988), Բակարդիի գործադիր տնօրեն Ալբերտո դե Աչայի դուստրն էր<ref name="Gjelten, Tom 2008, p. 122">Gjelten, Tom. ''Bacardi and the Long Fight for Cuba: The Biography of a Cause''. Viking Adult, 2008, p. 122 (footnote).<!-- ISSN/ISSN needed --></ref>: Առնասն ինքն իր կենսագրության մեջ գրել է, որ իր ընտանիքը Սանտյագոյի ծոցում գտնվող մասնավոր կղզու շքեղ առանձնատուն, երեք ռանչո և մի հսկայական տուն ունի: [[Ֆուլխենսիո Բատիստա]]յի գլխավորությամբ 1933 թվականի Կուբայի հեղափոխությունից հետո, որի արդյունքում պաշտոնանկ էր եղել նախագահ [[Խերարդո Մաչադո]]ն, Ալբերտո Առնազը բանտարկվել է, ինչպես Մաչադոյի մյուս բոլոր աջակիցները, Ալբերտո Առնազը ձերբակալվել է: Առնաս ընտանիքի ամբողջ ունեցվածքը բռնագրավվել է: [[Սանտյագո դե Կուբա]]յի նախկին քաղաքապետը վեց ամիս անցկացրել է բանտում, մինչ նրա կնոջ եղբայր Ալբերտո դե Աչան միջամտել է գործին: Նա համոզել է կուբացիներին, որ իր հարազատի դիրքը միշտ չեզոք է եղել: Դրանից հետո ընտանիքը փախել է [[Մայամի]], որտեղ Դեսին հաճախումսկսել էրէ Սանկտհաճախել Սուրբ Պատրիկի միջնակարգ կաթոլիկ ավագ դպրոց: 1934-ի թվականի ամռանը նա սկսել է հաճախել դասերիպարապմունքների Սենթ Լիոյի համալսարանում՝ նպատակ ունենալով բարելավել իր անգլերենը<ref>Horgan, James J. (1990). ''Pioneer College: The Centennial History of Saint Leo College, Saint Leo Abbey, and Holy Name Priory''. Saint Leo College Press. p. 463.</ref>:

Երբ Դեսի Առնան տեղափոխվել է [[Միացյալ Նահանգներ]], մտել է [[շոու բիզնես]], որպեսզի ինչ-որ կերպ գումար վաստակի: 1939 թվականին նա նկարահանվել է [[Բրոդվեյ]]ի «Չափից շատ աղջիկներ» մյուզիքլում: Հաջորդ տարի նա մեկնել է Հոլիվուդ, որտեղ նկարահանվել է «RKO» մյուզիքլի կինոնկարում.կինո այստեղտարբերակում, որտեղ խաղացել է Առնայինաև նրա կինը` Լյուսիլ Բոլը: Առնան նաև կիթառ է նվագել Խավիեր Կուգատի խմբում<ref name="closer">{{Cite web|url=https://www.closerweekly.com/posts/i-love-lucy-star-desi-arnaz-life-and-career-remembered/|title=Here's What Happened to 'I Love Lucy' Star Desi Arnaz|date=November 5, 2019}}</ref>:

40-ականներին Առնան նկարահանվել է մի քանի ֆիլմերում, մասնավորապես՝ «Բատաան»-ում (1943): Բայց ճգնաժամի պատճառով նրա կարիերան դադարեցվել է, որից հետո Առնասը պատրաստվել է մեկնել [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]: Բանակային ճամբարում վերապատրաստում անցնելիս Առնան լուրջ վնասել է ծունկը, ուստի ծառայությունը շարունակել է Սան Ֆերնանդո հովտի ռազմական հիվանդանոցում՝ որպես բուժեղբայր: Նա երբևէ չի ամաչել իր համբավից (ի վերջո, այդ ժամանակ նա արդեն հայտնի դերասան էր), քանի որ ամեն ինչ արել է վիրավոր զինվորների կյանքը հեշտացնելու համար: Երբ մի անգամ զինվորները մի բաժակ սառը կաթ էին խնդրել, ԱռնանԱռնասը զվարճացրել էր նրանց՝ նկարահանելովխաղալով ֆիլմերիֆիլմերից փոքրիկ տեսարաններ և միաժամանակ կատարելով նրանց խնդրանքը: Բանակից հեռացվելուց հետո նա կազմակերպել է նոր նվագախումբ, որը, փաստորեն, շատ պահանջված է եղել այդ դժվար ժամանակաշրջանում: Նա Ջոն Մաչիայի հետ ելույթ է ունեցել Բիրմինգհեմի հիվանդանոցում գտնվող զինվորների համար, իսկ ավելի ուշ նվագախմբում դաշնամուր նվագելու համար հրավիրել է նաև իր մանկության ընկերոջը՝ երաժիշտ Մարկո Ռիսոյին: Երբ ԱռնանԱռնասը հեռուստատեսությամբ հայտնի է դարձել, աջակցել է այս նվագախմբին` աշխատավարձիպահել դիմացէ իր աշխատավարձով: Նվագախումբը Ռիզոյի ղեկավարությամբ նվագախումբը ձայնագրել է «I Love Lucy»-ի սաունդթրեքը<ref>{{Cite book|title=Queens of Comedy: Lucille Ball, Phyllis Diller, Carol Burnett, Joan Rivers, and the New Generation of Funny Women|last=Horowitz|first=Susan|publisher=Taylor & Francis|year=1997|isbn=9782884492447}}</ref>:

1951 թվականի հոկտեմբերի 15-ին կայացել է «Ես սիրում եմ Լյուսիին»<ref name="Ent 20081009">{{cite magazine|title=Desi Arnaz & Lucille Ball: The Geniuses Who Shaped The Future Of Television|url=http://www.entrepreneur.com/article/197550|magazine=Entrepreneur|accessdate=January 28, 2013|date=October 8, 2009}}</ref> շարքիսերիալի պրեմիերան, որումորտեղ Առնասը խաղումխաղացել էրէ իրիր՝ դերը՝նվագախմբի Կուբայի նվագախմբիկուբացի ղեկավար Էնրիկե «Ռիկի» Ռիկարդոյի հորինած տարբերակովդերը: Սերիալի նրա խաղընկերը նրա կին Լյուսիլ Բոլն էր, ովորը խաղում էր Ռիկարդոյի կնոջ՝ Լյուսիի դերը: Հեռուստատեսային պրոդյուսերները համոզել են Բոլին նկարահանելէկրանավորել այդ ժամանակաշրջանում սիրված «Իմ սիրելի ամուսինը» ռադիոհաղորդումը: Իսկ Բոլն իր հերթին պնդել է, որ Առնասը սերիալում իր ամուսնու դերը խաղումխաղա էԱռնասը, որպեսզի նրանք կարողանան ավելի շատ ժամանակ անցկացնենանցկացնել իրար միասինհետ:

Ըստ նախնական ծրագրի՝ Առնասն ու Բոլը պետք է մարմնավորեին ամուսնացած զույգի՝ Լյուսիի և Լարի Լոպեսի կերպարները, որոնք հանրային կյանքից և [[շոու բիզնես]]ում ունեցած հաջողություններից հոգնել էին և հուսահատորեն փորձում էին փրկել իրենց ամուսնությունը: Շուկայական ուսումնասիրությունները ցույց տվեցինեն տվել, որ այս ծրագիրը հաջող չէր լինի, ուստի Ջես Օպենհայմերը փոխեցփոխել է սյուժեն՝ ստեղծելով նվագախմբի երիտասարդ ղեկավար Ռիկի Ռիկարդոյին և Լյուսիին, որը սովորական տնային տնտեսուհի էր, ովորը առանց տաղանդ ունենալու երազում է բեմ բարձրանալ: Հերոսի «Լարի Լոպես» անունը փոխվել է «Ռիկի ՌիկարդոՌիկարդոյով»՝, իրականիրականում կյանքումՎենսան Լոպես անունով ջազ նվագախմբի ղեկավար Վենսան Լոպեսիլինելու պատճառով: Ռիկին հաճախ է այցելել «Տրոպիկանա ակումբ». երբ նա դարձել է վերջինիս ղեկավարը՝ այն վերանվանել է «Ակումբ Բաբալու»:

Սկզբնապես, Բոլիի և Առնասի` որպես ամուսնական զույգ խաղալու գաղափարը հակասությունների է բախվել: Նրանց ասել էին, որ Դեսիի կուբայական առոգանությունն ու լատինական ոճն անընդունելի են ամերիկյան հանդիսատեսի համար: 1950-ի թվականի ամռանը զույգը հաղթահարել է բոլոր առարկությունները` կազմակերպելով մի շարք հյուրախաղեր: Իսպանացի ծաղրածու Պեպիտո Պերեսի օգնությամբ նրանք մշակել են մի ներկայացում, որըորով կատարելելույթ են ունեցել բեմում և [[ռադիո]]յում: Այս ներկայացման նյութի մեծ մասն օգտագործվել է «Ես սիրում եմ Լյուսիին» սերիալում<ref>{{Cite web|url=https://www.washingtonpost.com/archive/lifestyle/1991/10/17/the-best-of-babalu/8cfa305f-8c13-4ab2-a7cf-78c77c26e128/|title=THE BEST OF 'BABALU'|first=Tom|last=Spain|date=October 17, 1991|access-date=December 6, 2020|via=www.washingtonpost.com}}</ref>: ՕդաչուիՊիլոտի հատվածները վերստեղծվել են սերիայիսերիալի առաջին սեզոնիեթերաշրջանի 6-րդ սերիայում: