«Մասնակից:Լիլիթ Բաբայան/Ավազարկղ1»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չNo edit summary |
չNo edit summary |
||
Տող 1.
'''Օգյուստին Դյուպեն''' ({{lang-en|C. Auguste Dupin}}), գրական կերպար, որը ստեղծվել է ամերիկացի հայտնի գրող [[Էդգար Ալլան Պո|Էդգար Ալան Պոյի]] կողմից: Դյուպենը ներկայացվում է որպես խելացի խուզարկու, ով բացահայտում է ամենաբարդ առեղծվածներն ու հանցագործությունները: Դյուպենը հայտնվում է երեք պատմվածքում ՝ «Սպանություն Մորգ փողոցում», «Մարի Ռոջերի առեղծվածը» և «Գողացված նամակը»<ref>{{cite web|url=http://magazines.russ.ru/inostran/1999/3/korta.html|title=Жизнь Эдгара По|author=Хулио Кортасар|publisher=[[Журнальный зал]]|date=|accessdate=2012-01-06|description=Опубликовано в журнале «[[Иностранная литература (журнал)|Иностранная литература]]» 1999, №3|deadlink=no}}</ref>:
== Դյուպենի անձը ==
=== Դյուպենի մեթոդը ===
▲thumb | ճիշտ | 250px | «Գողացված նամակը» պատմվածքի նկարազարդողը և դետեկտիվը Դուպինի մասնագիտությունը չէ: Նա պարզապես կարդում է տարբեր թերթեր, եզրակացություններ է տալիս և սկսում է գործի անցնել ՝ երբեմն խորհրդակցելով ոստիկանության հետ: Հերոսի հիմնական զենքը նրա միտքն ու ինտելեկտն է, որի օգնությամբ Դյուպեն բացահայտում է դժվար հանելուկներ, որոնք ոստիկանությունը համարում է անլուծելի: «Սպանություն Rue դիահերձարանում» պատմվածքում Դյուպեն հետաքննում է, թե ոստիկանությունը համարեց ամենաբարդ հանցագործությունը, բայց հետախուզության և փաստերի օգնությամբ Դյուպեն սովորում է, որ երկու կանանց մարդասպանը օրանգուտան է, ինչը հետագայում հաստատվում է: «Գողացված նամակը» պատմվածքում Դուպին հաջողվում է պարզել, թե որտեղ է գողացված նամակը նաև օգտագործում տրամաբանական մտածողությունը:
Այս մեթոդը շեշտում է ընթերցանության և
▲Պոուն նկարագրեց Դուպինի մեթոդը տրամաբանական պատճառաբանությամբ ՝ օգտագործելով քարտային նվագարկչի օրինակ. «Ստացված տեղեկատվության քանակը ոչ այնքան եզրակացությունների հուսալիության մեջ է, այլ դիտարկման ճշգրտության»: Պատմությունը պարունակում է մի տեսարան, որում Դուպինին հաջողվում է պարզել, թե ինչ է մտածում պատմողը այդ պահին ՝ հիմնվելով կառուցված ասոցացված շարքի վրա: Հետագայում նրա կողմից այդ մեթոդը կօգտագործվի հանցագործության քննության մեջ:
▲Այս մեթոդը շեշտում է ընթերցանության և գրելու կարևորությունը: Ուղղակի Cuvier- ի հեղինակած թերթի հոդվածից (հավանաբար նկատի ուներ ֆրանսիացի կենդանաբան Ժորժ Կուվերը) Դյուպեն տեղեկություններ է ստանում օրանգուտանների մասին: Այսպիսով, ընթերցողն ինքն է նաև մասնակցում հետաքննությանը ՝ ինքնուրույն ընթերցման գործընթացում թելադրանքներ փնտրելով: Poe- ն նաև հատուկ ուշադրություն է դարձնում խոսակցական խոսքի ուժին: Երբ Դյուպեն նավաստուն հարցնում է սպանությունների մասին, ինքն է փաստում իր մասնակի մահվան տեսարանը. Բնազդաբար նա ցատկեց և ձեռքով բռնեց մահակը, բայց անմիջապես փլվեց մի աթոռի վրա ՝ դողալով ամբողջը ՝ մահացու գունատ »:
== Տեղ գրականության մեջ ==
| |||