Մաքսիմ Անտոնովիչը ծնվել է [[Բելոպոլիե (քաղաք, Ուկրաինա)|Բելոպոլիեյում]] հոգևորականի ընտանիքում։ [[Խարկով|Խարկովում]] հոգևոր կրթություն ստանալուց հետո ընդունվել է ՍանկհտՍանկտ Պետերբուրգի Տեխնոլոգիական ակադեմիան, որը ավարտել է [[1859]] թվականին։
Անտոնովիչը գրական գործունեություն է սկսել ծավալել Սովրեմենիկում«Սովրեմեննիկ»-ում, որտեղ որոշ նրա գրած որոշ հոդվածներ նպաստել են նրա փիլիսոփայական մատերիալիզմի վրա և նրան բերել «Գաղափարախոսություն,[[Նիկոլայ որըՉեռնիշևսկի|Չեռնիշևսկու]] նա ժառանգել էրգաղափարական Չերնիվսկիիցժառանգորդ»-ի հռչակը։ ՔանիՈրպես որամսագրի նագրաքննադատական քննադատականբաժնի լրագրատան գլխավորն էրղեկավար (պաշտոն, որը նա ստանձնել էր Նիկոլայ Դոբրոլյուբովի մահից հետո)։, Հետագայումնա Անտոնովիչըերկարատև թշնամացավանհաշտության Վրեմյայիմեջ էր «Վրեմյա»-յի, Էպոխայի«Էպոխա»-յի, իսկ հետագայում նաև Ռուսսկոե«Ռուսկոե Սլովոիսլովո»-յի դեմհետ, այն բանից հետո, երբ նա ջախջախել էր [[1862]] թվականին [[Իվան Տուրգենև|Իվան Տուրգենևի]] [[Հայրեր և զավակներ (վեպ)|Հայրեր և զավակներ վեպը]], ինչը վիրավորելզայրացրել էր [[Դմիտրի Պիսարև|Դմիտրի Պիսարևին]],: ինչըԴա պատճառ դարձավէր բռնությանըդարձել ևխիստ որնհակասությունների, էլինչը [[Ֆեոդոր Դոստոևսկի|Ֆեոդոր Դոստոևսկին]] հետագայում անվանեցանվանել է «Ռուսաստանիռուսական նիհիլիզմի տրոհումը»<ref name="az"/>։
Քանի որ Նիկոլայ Նեկրասովը Անտոնովիչին խնդրելհրաժարվել էր Անտոնովիչի խնդրանքով թարմացնել [[1869]] թվականի [[Հայրենական գրառումներ (ամսագիր)|Հայրենական գրառումները]], նա առաջինին մեղադրել էր հին ընկերներին դավաճանությանդավաճանելու մեջհամար և վերադարձել թարգմանչի աշխատանքին (Լուիս[[Լուի Բլանքի՝Բլան]]ի՝ Histoire«Ֆրանսական deհեղափոխության la Revolution Françaiseպատմություն»-ը, [[Բալֆուր Ստյուրդի՝Սթյուարթ]]ի՝ ֆիզիկոսները«Ֆիզիկա»-ն, Արքիբալդ[[Արչիբալդ Գեյկինի՝Գեյքի]]ի՝ աշխարհագրության«Աշխարհագրության ուսմունքըդասավանդումը», Մայքլ Ֆոստերի՝Ֆոսթերի՝ ֆիզիոլոգիայի«Դասագիրք դասագիրքըբնախոսության»-ը և այլքայլն)։ [[1898]] թվականից -[[1916]] թվականըթվականները նա հրապարակել է [[Նիկոլայ Դոբրոլյուբով|Նիկոլայ Դոբրոլյուբովի]], [[Նիկոլայ ՉերնիվսկուՉեռնիշևսկի|Նիկոլայ Չեռնիշևսկու]], [[Նիկոլայ Նեկրասով|Նիկոլայ Նեկրասովի]] և [[Պյոտր Լավրով|Պյոտր Լավրովի]] հուշագրությունները։ Անտոնովիչը մահացել է [[1918]] թվականի նոյեմբերի 14-ին [[Սանկտ Պետերբուրգ|Պետրոգրադում]], [[Ռուսաստանի Խորհրդային Ֆեդերատիվ Սոցիալիստական Հանրապետություն]]։
