«Ուրի զիկկուրատ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պատկեր:Ziggarat of Ur 001.jpg|մինի|Ուրի զիկկուրատ|alt=|231x231փքս]]

'''Ուրի մեծ [[զիկկուրատ]]''' ( Էտեմեննիգուրու զիկկուրատ <ref name="История человечества22">Байер Б., Бирштайн У. и др. История человечества. 2002. ISBN 5-17-012785-5.</ref>), Հին Միջագետքի առավել պահպանված տաճարային համալիր: Կառուցվել է մ.թ.ա. XXI դարում ( մոտ մ.թ.ա. 2047թվական) [[Ուր (քաղաք-պետություն)|Ուր]] քաղաքում [[Ուր-Նամմու]] և [[Շուլգի]] արքաների կողմից, ինչպես և Էկիշնուգալ տաճարը, նվիրված է եղել լուսնի աստված [[Նաննա|Նաննային]]: Բազմիցս վերակառուցվել է և զգալիորեն ընդլայնվել նորբաբելոնյան արքա [[Նաբոնիդ|Նաբոնիդի]] կողմից:

 

Կառույցի ամբողջ մակերեսը երեսպատված էր [[Բիտումներ|բիտումով]] վերամշակված աղյուսով:

 

 

Վերնաշենքը չի պահպանվել<ref>''Gardner’s Art Through the Ages''. P. 41-42. ISBN 0-495-41058-6.</ref>: Կառույցի առաջին հետազոտող Լեոնարդ Վուլլին կարծում էր, որ այդ աստիճանահարկերը հնում բուսածածկ են եղել, որպեսզի ամբողջ կառույցը սրբազան լեռ հիշեցներ հարթավայրային բնակիչներին<ref>''International Dictionary of Historic Places''. Taylor & Francis, 1996. P. 718—719.</ref>:

Ուրի զիկկուրտը օրինակ է հանդիսացել Հին Միջագետքի շինարարների համար: Չի բացառվում, որ կամ Էտեմեննիգուրու զիկկուրատը, կամ նրա օրինակով կառուցված Բաբելոնի զիկկուրատը նախատիպ են հանդիսացել Աստվածաշնչում նկարագրված [[Բաբելոնի աշտարակ|Բաբելոնի աշտարակի]] համար<ref>William W. Hallo. ''Origins: The Ancient Near Eastern Background of Some Modern Western Institutions''. Brill Academic Publishers, 1996. P. 279.</ref>:

 

XX դարում Լեոնարդ Վուլլի արշավախումբը Բրիտանական թանգարանից մաքրեց զիկկուրատը բազմադարյան հողաշերտից, որից հետո մասամբ վերանորոգվեց: Զիկկուրատի բակում Վուլլին գտել է տաճարային արխիվի մնացորդներ՝ սեպագիր կավե սալիկներ առևտրական գործարքների մասին, որտեղ քրմերը հանդիսանում են որպես լուսնային աստվածության ներկայացուցիչներ: