«Մասնակից:Zaqaryan13/Ավազարկղ4»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պատկեր:Hans Holbein, the Younger, Around 1497-1543 - Portrait of Henry VIII of England - Google Art Project.jpg|thumb|left|150px|Անգլիայի թագավոր [[Հենրի VIII|Հենրի VIII–ը]]|alt=]]

 

 

1520–ական թվականների վերջին [[Հենրի VIII|Հենրին]] որոշեց, որ իր ամուսնությունը [[Եկատերինա Արագոնացի|Եկատերինայի]] հետ պետք է չեղյալ հայտարարվի: Բոլոր ծնված որդիները մահանում էին մանուկ հասակում, իսկ [[Հենրի VIII|Հենրին]] [[Թյուդորներ|Թյուդորների]] դինաստիան շարունակելու համար ցանկանում էր որդի ունենալ։ [[Եկատերինա Արագոնացի|Եկատերինայի]] միակ ողջ մնացած երեխան [[Մարի Թյուդոր|արքայադուստր Մարիան]] էր: [[Հենրի VIII|Հենրին]] հայտարարեց, որ արական սեռի ժառանգի չծնվելն այն պատճառով է, որ ամուսնությունը «մթագնված է Աստծո աչքում»{{Sfn|Phillips|1991|p=20}}։ [[Եկատերինա Արագոնացի|Եկատերինան]] նրա հանգուցյալ [[Արթուր (Ուելսի արքայազն)|եղբոր]] կինն էր, և հետևաբար [[Հենրի VIII|Հենրիի]] ամուսնությունը հակասում էր աստվածաշնչյան ուսմունքներին ([[Ղևտական|Ղևտ]]․ 20: 21)։ Այս հարսանիքը պահանջում էր [[Հուլիոս II (Հռոմի պապ)|Հուլիոս II]] [[Հռոմի պապ|Պապի]] հատուկ թույլտվությունը{{Sfn|Lacey|1972|p=17}}։ [[Հենրի VIII|Հենրին]] պնդում էր, որ դա սխալ է եղել, և այդ պատճառով ամուսնությունը երբեք օրինական չի եղել։ [[1527|1527 թվականին]] [[Հենրի VIII|Հենրին]] [[Կղեմես VII (Հռոմի պապ)|Կղեմես VII-ին]] խնդրեց չեղյալ համարել ամուսնությունը, սակայն Պապը հրաժարվեց։ Ըստ կանոնական իրավունքի, Պապը չէր կարող չեղյալ հայտարարել ամուսնությունը, որի խոչընդոտները նախկինում վերացվել են պապական նախորդ թույլտվությամբ: [[Հռոմի պապ|Հռոմի Պապ]] [[Կղեմես VII (Հռոմի պապ)|Կղեմեսը]] նաև վախենում էր [[Սրբազան Հռոմեական կայսրություն|Սուրբ Հռոմեական կայսրության]] կայսր [[Կառլոս V կայսր|Կարլ V–ի]]՝ [[Եկատերինա Արագոնացի|Եկատերինայի]] զարմիկի զայրույթից, որի զորքերը նույն տարվա սկզբին թալանել էին [[Հռոմ|Հռոմը]] և որոշ ժամանակ գերության մեջ էին պահել Հռոմի Պապին{{Sfn|Morris|1998|p=166}}<ref>Норт Джеймс, «История Церкви», Москва, Протестант, 1993, стр. 260</ref>։

[[Թոմաս Կրոմվել|Կրոմվելը]] փաստաբան էր և [[Անգլիայի խորհրդարան|խորհրդարանի]] անդամ, [[Բողոքականություն|բողոքական]], ով հասկանում էր, թե ինչպես կարելի է խորհրդարանը օգտագործել թագավորական իշխանության ուժեղացման համար, ինչը ցանկանում էր [[Հենրի VIII|Հենրին]], և [[Բողոքականություն|բողոքական]] համոզմունքների ու պրակտիկաների տարածման համար՝ ինչը ցանկանում էին [[Թոմաս Կրոմվել|Կրոմվելն]] ու նրա ընկերները: Նրա մերձավոր ընկերներից մեկը [[Թոմաս Կրանմեր|Թոմաս Կրանմերն]] էր՝ ապագա արքեպիսկոպոսը։

 

 

[[Հենրի VIII|Հենրի VIII-ը]], որպեսզի համաձայնություն ձեռք բերի ամուսնությունը չեղարկելու համար, վերջնականապես որոշեց անգլիացի բոլոր հոգևորականներին մեղադրել թագավորական իշխանության դեմ ոտնձգության մեջ: [[1392|1392 թվականին]] ընդունված օրենքը, որն արգելում էր ենթարկվել Հռոմի պապի կամ այլ օտարերկրյա կառավարիչների իշխանությանը, ավելի վաղ օգտագործվում էր առանձին անձանց դեմ դատական քննություններում: Այժմ [[Հենրի VIII|Հենրին]], նախ մեղադրելով [[Եկատերինա Արագոնացի|Եկատերինայի]] կողմնակիցներին, [[Ջոն Ֆիշեր|Ջոն Ֆիշերի]] եպիսկոպոսներին, Նիկոլաս Ուեստին և Հենրի Սթենդիշին և Էքսետերի ավագ սարկավագ Ադամ Թրևերսին, որոշեց գործել ողջ հոգևորականության դեմ{{Sfn|Morris|1998|p=172}}։ [[Հենրի VIII|Հենրին]] եկեղեցուց պահանջեց 100 հազար [[ֆունտ ստերլինգ]] վճարել ներման համար։ Հոգևորականները առաջարկեցին վճարել մաս–մաս՝ հինգ տարվա ընթացքում։ [[Հենրի VIII|Հենրին]] մերժեց։ Եկեղեցական ժողովը պատասխանեց նրանով, որ հրաժարվեց վճարել ընդհանրապես, և [[Հենրի VIII|Հենրիից]] պահանջեց որոշակի երաշխիքներ տալ, մինչև որ նրանք կարողանան այդ գումարը տալ։ [[Հենրի VIII|Հենրին]] հրաժարվեց կատարել այդ պայմանները։

[[1532|1532 թվականին]] [[Քենթերբերիի արքեպիսկոպոս]] ընտրվեց [[Թոմաս Կրանմեր|Թոմաս Կրանմերը]]՝ [[Հենրի VIII|Հենրիի]] դրածոն, [[Բողոքականություն|բողոքականության]] ակնհայտ կողմնակիցը։ [[Թոմաս Կրանմեր|Կրանմերը]] եկեղեցական դատարանում լուծեց [[Հենրի VIII|Հենրիի]] ամուսնությունը, և [[Հենրի VIII|թագավորը]] ամուսնացավ [[Աննա Բոլեյն|Աննա Բոլեյնի]] հետ (4 տարի անց նա կնոջը կմեղադրի դավաճանության մեջ և կհրամայի կտրել նրա գլուխը)։ [[1534|1534 թվականին]] [[Անգլիայի խորհրդարան|խորհրդարանն]] ընդունեց [[Սուպրեմատիայի մասին ակտ|«Սուպրեմատիայի մասին ակտը»]], որով հռչակվեց, որ թագավորը «անգլիական եկեղեցու գերագույն ղեկավարն է»: Այլևս [[Հռոմի պապ|Հռոմի պապը]] [[Անգլիայի թագավորություն|Անգլիայում]] ոչ մի իշխանություն չուներ։ Երբ [[Ջոն Ֆիշեր|Ջոն Ֆիշերն]] ու [[Թոմաս Մոր|Թոմաս Մորը]] հրաժարվեցին ընդունել այդ որոշումները, նրանք [[Մահապատիժ|մահապատժի]] ենթարկվեցին։

 

 

[[Հենրի VIII|Հենրիի]] մահից հետո գահ բարձրացավ նրա որդին՝ [[Էդուարդ VI|Էդուարդ VI-ը]], ով ընդամենը 9 տարեկան էր։ Նրա օրոք [[ռեգենտ]] դարձավ [[Էդուարդ Սեյմուր, Սոմերսեթի 1-ին դուքս|Սոմերսեթի դուքսը]], ով ակնհայտ հակված էր դեպի [[Բողոքականություն|բողոքականությունը]]։ [[1547|1547 թվականին]] սկսվեց կիրառվել ծխականների «երկու տեսակի» հաղորդություն։ [[1549|1549 թվականին]] քահանաներին թույլատրվեց ամուսնանալ։ [[1549|1549 թվականին]] ներկայացվեց [[Ընդհանուր աղոթքների գիրք|Ընդհանուր աղոթքների գիրքը]], որը պարունակում էր տեքստեր բացառապես [[Անգլերեն|անգլերենով]]։ Այս գիրքը փոքր փոփոխություններով օգտագործվում է [[Անգլիայի Եկեղեցի|Անգլիայի Եկեղեցում]] մինչ օրս։ [[Պատարագ (եկեղեցական)|Պատարագների]] ժամանակ հատուկ ուշադրություն սկսեցին դարձնել [[Աստվածաշունչ|Աստվածաշնչի]] ընթերցանությանը։

 

== Հակառեֆորմացիայի փորձ ==

 

== Ռեֆորմացիայի վերսկսում ==