«Հենրի II Պլանտագենետ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Հենրի II Պլանտագենետ''' ({{lang-en|Henry II Curtmantle}}; 11331133թ. [[մարտի 5]] — 11891189թ. [[հուլիսի 6]]), [[Անգլիա]]յի թագավոր [[Պլանտեգենետներ]]ի հարստությունից: Նաև Անժույի կոմս, Ֆրանսիայի[[Ֆրանսիա]]յի ամենախոշոր ավատատերերից մեկը: Հորից նրան բաժին հասան Ֆրանսիայի արևմտյան հողերը` Մենը, Անժուն[[Անժու]]ն, Տուրենը[[Տուրեն]]ը և Պուատուն[[Պուատու]]ն: Բացի այդ, ամուսնանալով դքսուհի [[Էլեոնորա Ակվիտանուհի|Էլեոնորա Ակվիտանուհու]] հետ, նրան անցավ նաև Ֆրանսիայի հարավ-արևմտյան մասը: Դառնալով Անգլիայի թագավոր` Հենրի Պլանտագենետին μաժինբաժին հասավ նաև Նորմանդիան[[Նորմանդիա]]ն: Պլանտագենետի կալվածքները, այսպիսով, ընդգրկում էին ֆրանսիական հողերը, որոնց համար նա վասսալական երդում էր տվել Ֆրանսիայի թագավորին, և Անգլիան:

Իր ամμողջ թագավորության ընթացքում Հենրի II-ը, հենվելով ասպետների և քաղաքացիների վրա, պայքարել է ուժեղ կենտրոնական իշխանության համար: Նրա անցկացրած բարեփոխումները ունեին մի հիմնական նպատակ` սահմանափակել ֆեոդալների (բարոնների) իշխանությունը և ամրապնդել կենտրոնական (թագավորական) իշխանությունը:

Ձգտել է նաև տարածել իր իշխանությունը եկեղեցու վրա, ինչի պատճառով ընդհարվել է Քենթերբերիի արքեպիսկոպոս [[Թոմաս Բեկետ]]ի հետ, որը մինչև արքեպիսկոպոս դառնալը զբաղեցնում էր կանցլերի պաշտոնը: Հենրի II-ի և Թոմաս Բեկետի միջև պայքարը ավարտվում է 1170թ[[1170]]թ. [[դեկտեմբերի 29]]-ին Քենթերբերիի տաճարում վերջինիս սպանությամբ:

Հենրի II-ն ունեցել է 4 որդի` Հենրի, [[Ռիչարդ Առյուծասիրտ|Ռիչարդ]], ժոֆրուա և Ջոն անուններով: 1173թ. ավագ տղան` Հենրին, խռովություն բարձրացրեց հոր դեմ, իսկ երբ խռվությունը անհաջողության մատնվեց, նա փախուստի դիմեց Ֆրանսիայի թագավոր Լյուդովիկոս VII-ի մոտ: Քիչ անց նրան միանում են նաև Ռիչարդը և Ժոֆրուան: Խռովակիրներին աջակցում եր նրանց մայրը` Էլեոնորա Ակվիտանուհին, որին հաջողվում է ապստամբություն բարձրացնել Հենրի II-ի դեմ Ֆրանսիական կալվածքներում: Հենրի II-ը հրամայում է բանտարկել իր կնոջը: Էլեոնորան մնում է բանտում մինչև Հենրի II-ի մահը:

Սակայն Անգլիայում քաղաքական վիճակը կայուն էր, ինչը թույլ տվեց Հենրի II-ին ճնշել խռովությունը ֆրանսիական կալվածքներում: Դրությունը նորից է վատանում, երբ Ֆրանսիայի թագավոր է դառնում [[Ֆիլիպ II ՕգոստոսըՕգոստոս]]ը, որը ձգտում էր բռնագրավել Հենրի II-ին պատկանող ֆրանսիական կալվածքները: Ֆիլիպի կողմն են անցնում նաև Հենրի II-ի որդիները: 1189թ[[1189]]թ. Հենրի II-ը մահանում է: Անգլիայի գահը անցնում է Ռիչարդին: