«Միջուկային մագնիսական ռեզոնանս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Միջուկային մագնիսական ռեզոնանսի հետևողական ուսումնասիրությունն սկսվեց [[1946]] թվականից, երբ ամերիկյան ֆիզիկոսների երկու խմբեր՝ [[Ֆ․ Բլոխ]]ի և է․ Պարսելի ղեկավարությամբ միաժամանակ, միմյանցից անկախ հայտնաբերեցին [[պրոտոն]]ների մագնիսական ռեզոնանսի երևվույթը [[պարաֆին]]ում և [[Ջուր|ջրում]]։

 

 

Պրեցեսիայի [[հաճախականություն]]ը միջուկներից շատերի համար <math>\overrightarrow{H_0} </math>}= 10⁴ ''գս'' դաշտում 1-10 Մհց է։ μ-ն և <math>\overrightarrow{H_0} </math>-֊ն պարունակող հարթության մեջ <math>\overrightarrow{H_0} </math>-ին ուղղահայաց կիրառվող լրացուցիչ <math>\overrightarrow{H_1} </math> մագնիսական դաշտը ձգտում է մեծացնել μ-ի և <math>\overrightarrow{H_0} </math>-ի կազմած θ անկյունը։ Եթե <math>\overrightarrow{H_1} </math>-ը μ-ի պրեցեսիային համաժամ պտտվի H_0^-ի շուրջը, ապա θ անկյունը անընդհատ կմեծանա։ Ռեզոնանսային հաճախականության ռադիոհաճախային մագնիսական դաշտը կառաջացնի [[միջուկ]]ային մագնիսացվածության պրեցեսիոն շարժում, որը նկատվում է հետազոտվող նյութը շրջապատող կոճում [[ինդուկցիա]]յի [[էլշու]]-ի մակածմամբ։ Այս էֆեկտն այնքան էլ մեծ չէ և հաջողվում է հայտնաբերել 10¹⁷-10²¹ միջուկ պարունակող նմուշներում։