«Մասնակից:ՄԱՍՆԱԿԻՑ/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Կոդեքսը համեմատաբար արագ դուրս մղեց թղթագլանը միայն գրականության և իրավագիտության ոլորտում,իսկ փաստաթղթաբանության մեջ թղթագլանի ձևը պահպանվեց ընդհուպ մինչև Նոր ժամանակների սկիզբ։ Թղթագլանն ուներ մի կարևոր առավելություն կոդեքսի նկատմամբհետ համեմատած, քանիորովհետև այն որ բացառում էր թերթը փոխելու հավանականությունը, իսկ տեքստը իբրև մեկ ամբողջություն ավարտվում և կնքավում''<s>կնքվում էր</s>'' ստորագրությամբ և կնիքով։ Հետքրքիր է, որ հունական և լատինական փաստաթղթերում տեքստերն ուղղահայաց էին և անընդհատական, մինչդեռ գրական ստեղծագործություններում,տեքստերում սյունակներով էին գրում և էջ առ էջ{{sfn|Еланская|1987|с=43}}։ Եգիպական հայտնագործություններից դատելով՝ մեր ժամանակաշրջանի առաջաինառաջին դարերում թղթագլաններն ու կոդեքսները գոյատևել են կողք կողքի, 3-րդ դարում կոդեքսի կիրառությունը չէր գերազանցում 6 % տոկոսը։ Բայց հետայդու թղթագլանը կորցնում է առաջատարի իր դիրքերը․ ի վերջո 4-րդ դարում արդեն կոդեքսի կիրառությունը հասել էր 65%-ի, իսկ հինգերորդ դարում՝ 89%-ի, իսկ 7-րդ դարում գիրք-թղթագլանները դուրս եկան կիարառությունից{{sfn|Еланская|1987|с=43}}։ Այստեղ կար գաղափարական մի հանգամանք․ անտիկ գրականության 4-5-րդ դարերի ստեղծագործությունները պահպանվել են թղթագլանների տեսքով, իսկ նոր՝ քրիստոնեական գրքերը պատրաստվել են կոդեքս տեսքով։ Այսպիսով՝ վերջիններս իրենց ձևով ասոցացվել են իրենց բովանդակության հետ{{sfn|Борухович|1976|с=112}}։