«Մասնակից:Lilit Simonyan7/Ավազարկղ 1»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ցուցահանդեսից հետո կանգուն են մնացել (բացի Գեղարվեստի պալատից) այնպիսի կառույցներ, ինչպիսիք են՝ Bill Graham Civic Auditorium-ը Քաղաքացիական Կենտրոն Պլազայում և ճապոնական Tea house-ը, որը ներկայումս ռեստորան է: Պահպանվում են նաև ցուցահանդեսի ժամանակ գործարկվող Overfair երկաթուղու 1/3-րդ մասշտաբի [[շոգեքարշ]]ները: Դրանք դեռևս գործում են Սվանտոն Խաղաղօվկիանոսյան երկաթուղային ընկերությունում, որը գտնվում է Կան Պոլի Սան Լուիս Օբիսպոյի Սվանտոն ագարակում` Սանտա Կրուզ քաղաքի հյուսիսում<ref>{{cite web |url= http://sprr.calpoly.edu/|title=Swanton Pacific Railroad Society}}</ref><ref>{{cite web |url= https://www.facebook.com/SwantonPacificRailroad|title=Swanton Pacific Railroad Facebook Page}}</ref>: Պատվո Լեգիոն թանգարանը, որը գտնվում է Լինքոլն այգում, նվիրված էր շաքարի կապիտալիստ և ազնվացեղ մրցաձիերի սեփականատեր Ադոլֆ Բ. Սպրեկելսի կնոջը`Ալմա դե Բրետևիլ Սպրեկելսին<ref>{{cite web | url=http://www.artpoint.org/about/index.html | title=About ArtPoint | accessdate=2008-12-12 |archiveurl = https://web.archive.org/web/20080625002625/http://www.artpoint.org/about/index.html <!-- Bot retrieved archive --> |archivedate = 2008-06-25}}</ref>: Այս շինությունը 1915 թվականի Պանամա Խաղաղօվկիանոսյան միջազգային ցուցահանդեսի Ֆրանսիական տաղավարի ճիշտ կրկնօրինակն է, որն իր հերթին Palais de la Légion d'Honneur շենքի 3/4 մասշտաբի տարբերակն էր, որն ըստ Ջորջ Ապլեգարթի և Հ. Գիյոմի կոչվում էր Hôtel de Salm in Paris :Paris։ Ցուցահանդեսի ավարտին [[Ֆրանսիա]]յի կառավարությունը Սպրեկելսին թույլատրեց կառուցել Ֆրանսիական տաղավարի մշտական կրկնօրինակը, սակայն Առաջին համաշխարհային պատերազմի պատճառով այն հետաձգվեց մինչև 1921 թվականը<ref>{{cite web |url= https://legionofhonor.famsf.org/about/history-legion-honor|title=History of the Legion of Honor &#124; Legion of Honor}}</ref>: