«Լուի Արև արքա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ մանր-մունր փոփոխություններ, փոխարինվեց: , → , oգտվելով ԱՎԲ
չ →‎Լյուդովիկոս XIV-ի ներքին քաղաքականությունը: մեծամասամբ —>մեծ մասամբ, փոխարինվեց: մեծամասամբ → մեծ մասամբ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 33.
Այս ամենի հետ մեկտեղ աճում էր նաև ռազմամթերքի արտադրությունը։ [[Անգլիա]]յից գաղտնի հրավիրում էին մասնագետներ, որոնք օգնում էին ֆրանսիացիներին ռազմական գործ սովորելու մեջ և [[Սենտ-Էտյեն]]ում սկսվեց արտադրվել զենք։
 
[[Կոլբեր]]ը զարկ տվեց նաև առևտրին։ Նրա շնորհիվ վերականգնվեցին [[Լևանտ]]ի հետ առևտրական հարաբերությունները, որոնք փլուզվել էին։ Այստեղ սկսվեցին կայուն առևտրական նավատորմներ մեկնել, որի իրավունքը տրվեց [[Մարսել]]ի առևտրականներին։ 1684 թվականին [[Կոլբեր]]ի մահից հետո [[Լևանտ]]ի առևտրական ընկերությունը փլուզվեց, սակայն դրան փոխարինեցին այլ ընկերություններ, սակայն նրանք ևս հավերժ չէին։ 1694 թվականի առևտրական ընկերության փլուզումից հետո այլևս ոչ մի առևտրական ընկերություն չստեղծվեց։ [[Կոլբեր]]ին այստեղ մեծամասամբմեծ մասամբ հետաքրքրում էր [[Լևանտ]]ի մահուդը, որը ներկրելու նրա ծրագրերը իրականացան միայն նրա մահից անց, երբ որևէ բան [[Կոլբեր]]ի համար այլևս դա չէր նշանակում։ Միայն 1700-1705 թ թվականին [[Լևանտ]]ից [[Մարսել]] է առաքվել 10 300 թոփ մահուդ, ապա 1708-1715 թ թվականին 21 800 թոփ, որը 1763-1773 թ թվականին հասավ 85 300 թոփի։ [[Կոլբեր]]ի նպատակը [[Լևանտ]]ի հետ առևտրի ամրապնդման հարցում [[Մարսել]]ի հզորացումն էր։ Նրա նպատակն էր [[Մարսել]]ը դարձնել [[Լևանտ]]ից եկող ապրանքների կենտրոն, որը կհակակշռեր զարգացող [[Լիվոռնոյ]]ին։ 1685 թվականին [[Լևանտ]]ի առևտրում արգելվեց [[Ֆրանսիա]] տարվող բեռները կայանել այլ կայաններում, բացի [[Մարսել]]ից և [[Ռուսնա]]յից։ Դրանով [[Ֆրանսիա]]ն [[Լևանտ]]ի հետ կատարվող առևտրում դարձավ մոնոպոլ միջերգրածովյան ավազանում։ Այդ իրավունքները ձգտեցին կրճատել 1700 թվականին Միջերկրածովյան առևտրի խորհրդում, սակայն ոչ մի հաջողության հասնել չկարողացան։
 
Հյուսիսային առևտրի բնագավառում [[Ֆրանսիա]]ն ուներ հավակնություններ, որը հիմնականում ուղղված էր Հյուսիսգերմանական քաղաքների՝ [[Համբուրգ]]ի և [[Բրեմեն]]ի, ինչպես նաև [[Մերձբալթյան]] և [[Սկանդինավյան երկրներ]]ի ու [[Ռուսաստան]]ի հետ1։ [[Կոլբերը հենց սկզբից էր ուշադրություն դարձնում դրա վրա։ Խոսքը կարևորագույն շուկաների մասին էր, որոնցով կատարվում էր այնպիսի ապրանքների առևտուր, որոնք հույժ անհրաժեշտ էին [[Ֆրանսիա]]յի համար, Դրանցից էր նորվեգական նավի փայտը, շվեդական ածուխն ու մեղրը, ռուսական կանեփաթելը, որոնք «ստրատեգիական ապրանքներ» էին [[Ֆրանսիա]]յի համար։ Սակայն [[Կոլբեր]]ի այդ ձեռնարկը լիովին ձախողվեց և 1671 թվականին [[Բալթիկ ծով]] անցան միայն 18 նավեր 247-ից, որը կազմում էր ընդամենը 7%-ի, միայն 1700 թվականին հասավ 13%-ի, իսկ հետագայում տատանվում էր 1%-6%-ի շրջանում։ Դրանով [[Կոլբեր]]ի հյուսիսային առևտրի ծրագիրը լիովին ձախողվեց։