ԴասականԶարգանալով` բալետըդասական զարգանալովբալետը ստեղծել է իր դպրոցը` հիմնվելով հիմնական դիրքերի վրա, որը սկզբում հիմք և սկիզբ է հանդիսացել մյուս բոլոր պարային քայլերի համար:
Առաջին խորեոգրաֆը, որը սկսել է ստեղծել բալետի տերմինաբանությունը եղել է Պիեր Բոշան , նա եղել է ֆրանսիացիֆրանսիական թագավոր [[Լուի Արև արքա|Լուի XIV-ի]]-ի պարի ուսուցիչը` Պիեր Բոշանը:
Այդ մշակումները պատկանումվերաբերում են 17-րդ դարին: Ֆրանսիական բալետի դպրոցը 1725 թվական դարձել է իր «Պարի վարպետ» (Le Maître à danser) գրքի առաջին պրոֆեսիոնալ բալետային ուսումնարանը (1661 թվականին եղել է երաժշտական ակադեմիա, այնուհետև, 1672 թվականին եղել է թագավորական երաժշտական ակադեմիային կից պարային ակդեմիաակադեմիա, սկսել է ստեղծել բալետային տերմինաբանություն և սահմանել է հիմնական բալետային դիրքերը, որոնք հետագայում դարձել են դասական: Հիմնական դասական բալետի տերմինները, առաջին հերթին` իտալականները, ամրապնդվել են ֆրանսիական բալետային բառապաշարում, որնըորը մինչև այսօր օգտագործվում է նույն ձևով:
Բալետում ոտքի հինգ հիմնական դիրքերը առաջին անգամ սահմանել է ֆրանսիացի պարող, իսպանիայիԻսպանիայի թագուհի [[Մարիա Լուիզա Սավոյացի]]ի պալատում, այնուհետև` ֆրանսիայիՖրանսիայի թագուհի Մարի Լեշինսկու պալատում պարի ուսուցիչ ՊիերՊիեռ Ռամոն (1674-1748 թվականներ)): Գիրքը վերահրատարակվել է երկու անգամ` 1734 և 1748 թվականներին, իսկ 1744 թվականին JohnՋոն Essex-ըԷսսեքսը թարգմանել է այն անգլերեն The Dancing-Master: (Պարող վարպետը) վերնագրով:
